(ανάβει ένα μοναδικό φως. Κάποιος μιλά, το φως φθάνει ως τον γκρεμό του λαιμού του. Το σώμα  του , το δικό του σώμα, διαγράφεται καθαρά, όμως από το πρόσωπό του δεν έχουμε παρά την φωνή.  Λέει τα παρακάτω λόγια και έπειτα επιστρέφει στο σκοτάδι, παραχωρώντας την θέση του στον δεύτερο ρόλο αυτού του έργου. Με το ίδιο ξαφνικό φως όλα ξυπνούν. Διαβάζει από μια εφημερίδα. Ακούγονται συρμάτινες φωνές που μπλέκουν και γίνονται παρανάλωμα στα ηχεία.)

Εξομολόγηση του νεαρού Κ. ο οποίος αποδέχθηκε ενώπιον του εισαγγελέα της έδρας την πλήρη και ολοκληρωτική του ενοχή. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Red»

Δράμα

Με δαμασκηνί φωτισμούς
Και τον ήχο Μιας βροχής

Mελαγχολικό σκηνικό επαρχιακού καφενείου. Παλιά κάδρα, άδεια ψυγεία, βαλσαμωμένα κυνήγια και πολλές ρέπλικες από τα διασημότερα πλεούμενα αυτού του κόσμου. Αρχαίοι τοίχοι, χώμα κάτω και σιδερένια τραπεζάκια με ψάθινες καρέκλες που έχουν πια λησμονήσει την παραδοσιακή και ευγενική τους ομορφιά. Ακούγεται ο ήχος της βροχής που πνίγει εδώ και μέρες το νησί. Οι θαμώνες στέκουν μαζεμένοι στις δικές τους σκέψεις, κάτω από το φως μιας αδύναμης γκαζολάμπας. Το παραδοσιακό αυτό καφενείο δεν έχει φώτα, μαρκίζες, προσόψεις, μονάχα παλιούς τενεκέδες φορτωμένους με ανεμώνες και χειμωνανθούς που αντέχουν στον παγωμένο άνεμο. Στο φόντο απλώνεται το αμφιθέατρο των κυβιστικών σπιτιών, στα πρότυπα της βίλας του Λίντο που συνιστά μια ακραία έκφραση όλων ανεξαιρέτως των τάσεων. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Φίλτρα Φωτισμού»

Από την σειρά των έργων
Της Λαϊκής  Σκηνής

Παλιό τζαμωτό που βλέπει στον ακάλυπτο. Αύγουστος και αίσθηση εγκατάλειψης, με μεγάλα πλατύφυλλα φυτά τριγύρω. Τώρα οι ζωές  γκρεμίζονται μα θα είναι για πάντα όμορφες.
Το ένα τζάμι του παραθύρου, μακρόστενο από σκουριασμένο σίδερο συνδυάζει το κίτρινο και το κόκκινο γυαλί και έτσι ο κόσμος ποτέ δεν θα είναι ίδιος. Μια γυναίκα, γύρω στα τριάντα, ελαφριά ντυμένη.  Κάποιος άλλος που ακόμη δεν φαίνεται καταπιάνεται με κάτι σε απόσταση. Και όμως οι δυο τους μιλούν. Για την ακρίβεια μιλούν εδώ και αιώνες. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: βερόνα»

[Σκηνικό σκοτεινού, μικρού θεάτρου. Τ΄αταίριαστα πράγματα στην σκηνή φέρνουν στο φως μια εικόνα εγκατάλειψης. Ένας δειλός προβολέας πέφτει στο μέσον του παλκοσένικου, παγίδα για τον νεαρό ηθοποιό που πρόκειται να διεκδικήσει έναν μικρό ρόλο, χάρη στο ατόφιο ταλέντο του. Στην πλατεία , στο βάθος κάποιος υψώνει την φωνή του.]

¥

Πλατεία: Ο επόμενος! Παρακαλώ, λίγο γρήγορα, ο χρόνος είναι χρήμα! Λοιπόν, ο επόμενος, κύριοι, κύριοι!

¥

[Απ΄το βάθος φθάνει μια βιαστική σκιά. Περνά σαν αερικό βαδίζοντας προς την σκηνή.] Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Οντισιόν»

Δράμα σε μια πράξη
με
αναπνοές πλατιές

Ο Λουίτζι και η Άννα είναι ένα νιόπαντρο ζευγάρι. Κατοικούν στα κεντρικά της Ρώμης. Η ζωή τους μοιάζει δύσκολη, τα όνειρά τους ακατόρθωτα. Αγαπήθηκαν με πάθος και δίχως σκέψη αποφάσισαν να παντρευτούν.Εκείνος είναι ανειδίκευτος, πάει να πει μπορεί να διεκπεραιώσει ποικίλες εργασίες, όπως μεταφορές μετακομίσεις, αποκομιδή των σκουπιδιών και άλλες, σπάνιες εργασίες που απαιτούν γερά χέρια, ολότελα συνηθισμένα στις ταπεινότερες εργασίες. Η Άννα σπουδάζει φωτογραφία, μα τα όνειρά της έχουν κάπως ξεθωριάσει. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Μοτέλ»

Ατμόσφαιρα
επαρχιακής εκκλησίας
την δεκαετία του ’60

Δράμα Ελληνικό
διάρκειας πολλών αιώνων

Σαλόνι εποχής μεπλ επόκ με βαριά έπιπλα και σαμοβάρια και ένα σωρό πεθαμένα πράγματα τριγύρω. Ένα σταματημένο ρολόϊ, κάτι άνθη πλαστικά, φωτογραφίες προγόνων με προτεταμένη την έπαρξη μιας άλλης εποχής. Οι κυρίες που κάθονται στο σαλόνι διαθέτουν μια χάρη ελληνιστική και την ίδια στιγμή την απόγνωση της ηλικίας των. Δεν μιλούν πολύ, απολαμβάνουν καφέ και τσάι και κάτι φιλολογικές αναμνήσεις, απαγγέλοντας τους στίχους του Σέλλεϋ και του ρημαγμένου από τον χρόνο Κιτς. Φορούν φορέματα γαλάζια και κίτρινα και ενδύματα, εσάρπες και μαντήλια στο μπλε του κοβαλτίου. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Le Salon Francais»

Σκηνή από το ψυχολογικό έργο που παίχτηκε για μια παράσταση μονάχα
στην έδρα του συλλόγου φορτοεκφορτωτών του Λίβερπουλ.

Εσωτερικό παλιού ποτοπωλείου. Μια σκηνή με πολύχρωμους λαμπτήρες, σαν τις θερινές αναμνήσεις μας και η αδειανή πίστα. Ο φωτισμός εναλλάσσεται διαρκώς και σ΄έναν ρυθμό σταθερό.Τρεις άνδρες διάσπαρτοι μες στο μαγαζί. Ποια άμυνα κρατούν, πίσω απ΄τις γραμμές τους άραγε ποια μάχη μαίνεται. Τα ονόματά τους είναι γνώριμα πολύ και τίποτε δεν σημαίνουν. Έξω ήχοι της πόλης και παλιές βροχές.Καμιά μουσική. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Κλειστόν»

Θέαμα με προβολές εκμαγείων και μορφών
από την γη του Μαγγελάνου

Αυτός ο κόσμος
γεμάτος πίκρα και
γοητεία
θα κοιμάται για πάντα
στην αγκαλιά
της φύσης

(Ο αφηγητής, πρόσωπο φαινομενικά καταρτισμένο με χαρακτηριστικά πρώτου ενός μπουλουκιού, κάπως όμορφος και κάπως καλοβαλμένος. Δουλειά του είναι η από μνήμης αφήγηση μικρών, χαριτωμένων ιστοριών βγαλμένων από τα παλιά, επτασφράγιστα βιβλία του προκολομβιανού κόσμου. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre — teatro del nuovo mondo»