Από τις ΑΩ Εκδόσεις ―80 χρόνια ελληνικής εκπαίδευσης στην Αίγυπτο (1884-1964)

Το Αχιλλοπούλειο Παρθεναγωγείο του Καΐρου υπήρξε επί ογδόντα χρόνια βασικό σημείο αναφοράς στη ζωή των Ελλήνων της αιγυπτιακής πρωτεύουσας ως τόπος εκπαίδευσης, κοινωνικών συναλλαγών και αρωγής, νεανικής δράσης και δημιουργίας.

Το όνομά του παραμένει συνώνυμο με την ευεργεσία που του έδωσε ζωή, με την πίστη στην αξία της εκπαίδευσης, με το πνεύμα κοινωφελείας που διέτρεξε τη δράση του ως κοινοτικού ιδρύματος, Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μαρία Αδαμαντίδου,Αχιλλοπούλειο Κοινοτικό Παρθεναγωγείο Καΐρου ―κυκλοφορεί»

· «Σα να άραξα σήμερα στο λιμάνι που άφησα, εδώ και τέσσερα χρόνια, τη Μεγάλη Παρασκευή, σ’ ένα παραθαλάσσιο εκκλησάκι στον Ωρωπό», γράφει μεταξύ άλλων ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης.

Ήταν Πάσχα, στις 6 Μαϊου 1945, 78 χρόνια πριν, όταν ο Γιώργος Σεφέρης είχε βρεθεί για δεύτερη φορά στην πόλη του Ωρωπού, όπως γράφει στη σειρά των αυτοβιογραφικών ημερολογίων του, «Γιώργος Σεφέρης Μέρες E΄, 1 Γενάρη 1945 – 19 Απρίλη 1951», στις σελίδες 15 και 16, που κυκλοφορεί από τον «Ίκαρο», έκδοση 1996, σε 248 σελίδες, και σε επιμέλεια Ε. Χ. Κάσδαγλη. Στο πρωτότυπο δακτυλογραφημένο «Καφέ» τετράδιο του ποιητή, ο τόμος είχε τίτλο «Γιώργος Σεφέρης, Μέρες του 1945 – 1951». Συνεχίστε την ανάγνωση του «Θανάσης Τοτόμης, Γιώργος Σεφέρης: Οι Μέρες του Ωρωπού»

Στις αρχές Φεβρουαρίου η Γαλλική Ακαδημία, της οποίας η επιρροή μειώνεται, ανέτρεψε την παράδοση και τους κανόνες τεσσάρων αιώνων και εξέλεξε μέλος της τον Μάριο Βάργκας Λιόσα. Η καθολική εφημερίδα La Croix έγραψε ότι η εκλογή του «μπορεί να βοηθήσει την Ακαδημία να τερματίσει την απομόνωσή της». Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την ομιλία του νομπελίστα συγγραφέα κατά την τελετή υποδοχής του ως μέλους της Γαλλικής Ακαδημίας.

Θα ήθελα τώρα να επανέλθω στον Γκυστάβ Φλωμπέρ και στη γαλλική λογοτεχνία και να σας πω ότι ο ερημίτης του Κρουασέ[1] με βοήθησε να γίνω ο συγγραφέας που είμαι. Όταν, το 1959, πήγα στο Παρίσι, το ίδιο το βράδυ της άφιξής μου αγόρασα, όπως έχω πει, ένα αντίτυπο της Κυρίας Μποβαρύ στο βιβλιοπωλείο «La joie de lire» [«Η χαρά της ανάγνωσης»], που μου άρεσε διότι οι ιδιοκτήτες του ουδέποτε κατήγγειλαν τους κλέφτες των βιβλίων τους, πράγμα που εξηγεί γιατί στο τέλος χρεωκόπησαν. Θυμάμαι επίσης εκείνη τη βραδιά στο ξενοδοχείο Ουετέρ όπου έμενα, στο Καρτιέ Λατέν, και το ζευγάρι των Λα Κρουά, που έγιναν στη συνέχεια φίλοι μου, σαν ένα όνειρο από το οποίο δεν έχω ποτέ μου ξυπνήσει. Έκθαμβος μπροστά στην κομψότητα και την ακρίβεια της γραφής του Φλωμπέρ, τον διάβασα και τον ξαναδιάβασα εξ ολοκλήρου, απ’ άκρου εις άκρον· θέλω να πω ότι μελέτησα τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του καθώς και την αλληλογραφία του, ταξίδεψα ως το Κρουασέ και απέθεσα λουλούδια στον τάφο του θέλοντας έτσι να του εκφράσω τις ευχαριστίες μου για ό,τι έκανε για μένα και για το νεωτερικό μυθιστόρημα. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Mario Vargas Llosa, Για τον Γκυστάβ Φλωμπέρ»

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΔΡΟΜΩΝ» το νέο βιβλίο-μελέτη του συγγραφέα Γιώργου Πολ. Παπαδάκη, με τίτλο: «Γρηγόρης Μπιθικώτσης – Ο Τραγουδιστής των Ελλήνων»

Ένα βιβλίο σταθμός στο έργο του κορυφαίου Έλληνα ερμηνευτή. Μια αναλυτική προσέγγιση σε κάθε σημείο της πορείας του Γρηγόρη Μπιθικώτση, συνεργασίες με συνθέτες, στιχουργούς και ποιητές, καθώς και αναλυτική παρουσίαση όλων των τραγουδιών. Φωνητικές αναλύσεις επιλεγμένων τραγουδιών του, ώστε να συνειδητοποιήσει ο αναγνώστης –πέραν των γνωστών γενικών περιγραφών και ιμπρεσσιονιστικών λόγων– πού έγκειται η μοναδικότητα αυτής της ανεπανάληπτης φωνής. Παρουσίαση όλων των δίσκων, με αναλυτικές περιγραφές, αποσπάσματα από συνεντεύξεις ανθρώπων που συνεργάστηκαν μαζί του, μαρτυρίες και άλλα ανέκδοτα αποσπάσματα, αρχειακού υλικού. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Γιώργου Πολ. Παπαδάκη: «Γρηγόρης Μπιθικώτσης – Ο Τραγουδιστής των Ελλήνων»»

«Ο καλλιτέχνης οφείλει να είναι ανειδίκευτος. Η ειδίκευση αποτελεί- ή θα πρεπε να αποτελεί- γι αυτόν υποτιμητική λέξη. Η ειδίκευση είναι για τους ηλεκτρολόγους, τους γιατρούς, τους ποινικούς. Αντιθέτως ένας καλλιτέχνης δεν ειδικεύεται, είναι ανειδίκευτος και- για την κοινωνία- ανεπίδεκτος. Ο Καλλιτέχνης είναι φλόγα, πηλός, έκλειψη.

Ο καλλιτέχνης έχει την Πολιτεία απέναντι του. Διαχρονικά. Οι καλλιτέχνες που στον καιρό τους την είχαν δίπλα τους δεν ήταν καλλιτέχνες αλλά αυλικοί (κοινώς γλείφτες). Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αχιλλέας Σωτηρέλλος, Η «ειδίκευση» του Καλλιτέχνη…»

Από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

Περιγραφή: H πρόσφατη διακοσιοστή επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 έχει επαναφέρει στο ιστοριογραφικό προσκήνιο, καθώς και στο προσκήνιο του δημόσιου διαλόγου, τη μεγάλη εποχή των επαναστάσεων, όπως διαμορφώθηκε ιδίως από τις επιδράσεις και επιπτώσεις της Γαλλικής Επανάστασης στην ευρωπαϊκή ήπειρο και πέραν αυτής. Αν η διακοσιετηρίδα της Γαλλικής Επανάστασης το 1989 συνέπεσε με τις ανατροπές που ακολούθησαν την κατάρρευση των ολοκληρωτικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, η ελληνική διακοσιετηρίδα συνέπεσε με άλλες πλανητικής εμβέλειας προκλήσεις, με τις οποίες τα ιδεώδη και τα θεωρητικά προτάγματα της εποχής των επαναστάσεων καλούνται να αναμετρηθούν. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πασχάλης Μ. Κιτρομηλίδης, Η Γαλλική Επανάσταση & η Νοτιοανατολική Ευρώπη ―κυκλοφορεί [απόσπασμα]»

Αντρέι Ταρκόφσκι, Ο Κόσμος της Αποκάλυψης, δύο συναντήσεις στο Λονδίνο. Μετάφραση- Προλεγόμενα: Χρίστος Αγγελακόπουλος. Εκδόσεις Κοβάλτιο

Το 1984, το St. James Festival διοργανώνει μία αναδρομική παρουσίαση των ταινιών του Αντρέι Ταρκόφσκι. Ο ίδιος, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων προς τιμήν του, δίνει δύο διαλέξεις στο Λονδίνο και δράττεται της ευκαιρίας να απευθυνθεί στο δυτικό κοινό. Διαυγής, ετοιμόλογος, κατατοπιστικός, ανυποχώρητος και ενίοτε αιχμηρός, σε αυτές τις δύο «συναντήσεις» ο Ταρκόφσκι μιλάει ανοιχτά για τον σκοπό του κινηματογράφου και της τέχνης και προβαίνει σε μια ενδελεχή, αποκαλυπτική ανασκόπηση της κοσμοθεωρίας, του καλλιτεχνικού αισθητηρίου και των φιλοδοξιών του, απαντώντας δίχως περιστροφές στα ερωτήματα των ακροατών. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αντρέι Ταρκόφσκι, Ο Κόσμος της Αποκάλυψης ―κυκλοφορεί [αποσπάσματα]»