Κατηγορία: ελληνική λογοτεχνία

Θανάσης Τοτόμης, Γιώργος Σεφέρης: Οι Μέρες του Ωρωπού

11/05/2023

· «Σα να άραξα σήμερα στο λιμάνι που άφησα, εδώ και τέσσερα χρόνια, τη Μεγάλη Παρασκευή, σ’ ένα παραθαλάσσιο εκκλησάκι στον Ωρωπό», γράφει μεταξύ άλλων ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης.

Ήταν Πάσχα, στις 6 Μαϊου 1945, 78 χρόνια πριν, όταν ο Γιώργος Σεφέρης είχε βρεθεί για δεύτερη φορά στην πόλη του Ωρωπού, όπως γράφει στη σειρά των αυτοβιογραφικών ημερολογίων του, «Γιώργος Σεφέρης Μέρες E΄, 1 Γενάρη 1945 – 19 Απρίλη 1951», στις σελίδες 15 και 16, που κυκλοφορεί από τον «Ίκαρο», έκδοση 1996, σε 248 σελίδες, και σε επιμέλεια Ε. Χ. Κάσδαγλη. Στο πρωτότυπο δακτυλογραφημένο «Καφέ» τετράδιο του ποιητή, ο τόμος είχε τίτλο «Γιώργος Σεφέρης, Μέρες του 1945 – 1951». Συνεχίστε την ανάγνωση του «Θανάσης Τοτόμης, Γιώργος Σεφέρης: Οι Μέρες του Ωρωπού»

Μαρία Πηνελόπη Σταυριανού, Πολύ

09/05/2023

Ποιήματα από την ποιητική συλλογή Πολύ, εκδόσεις Βακχικόν

Α.
Κι αν φόρεσα στη ζωή μου τόσα υφάσματα.
Κι αν ένιωσα τα απαλά κασμίρ.
Κι αν γλίστρησα σε γυαλιστερά σατέν.
Κι αν με τύλιξαν δαντέλες λεπτοκέντητες.
Το τρυφερό πνίξιμο από τα εφτά σου τα πέπλα πάλι θα επέλεγα.
Πάλι και πάλι…
Α! Και πάλι.

Γ.
Θυμάμαι σ’ άρεσε να σε σερβίρουν.
Και χωρίς να θέλω και μήτε
το επιδιώκω καθόλου να
περιαυτολογήσω, κάτι τέτοιο
είναι η ειδικότης μου. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μαρία Πηνελόπη Σταυριανού, Πολύ»

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος, Οικογενειακή ρίζα 70 ―κυκλοφορεί [αποσπάσματα]

04/05/2023


[…] Τέσσερα χρόνια μετά το θάνατό τους, έφυγε κι ο Μιχάλης για τον Πειραιά, και το σπίτι αφέθηκε να ρημάξει. Μαζί του πήρε μόνο τα ραβδιά και μια φωτογραφία όπου φαινόταν ο πατέρας του να βαστάει μια τσάπα, ο ίδιος με το πρώτο του ραβδί (της αγριελιάς) κι η μάνα του έγκυος στα δίδυμα, σχεδόν με την κοιλιά στο στόμα. Για τον Μιχάλη, τα δίδυμα ήταν σαν να μην είχαν γεννηθεί. Δεν τα ξανάδε κι ούτε μίλησε ποτέ στα δικά του παιδιά γι’ αυτά. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κωνσταντίνος Λουκόπουλος, Οικογενειακή ρίζα 70 ―κυκλοφορεί [αποσπάσματα]»

Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Ο κύριος Ήστερ φωτισμένος σωστά

02/05/2023

Έργο μικρό, αιθέρας

(Δωμάτιο μιας κάποιας εποχής. Σκεπασμένα έπιπλα που τ΄αναγνωρίζει κανείς μονάχα από το περίγραμμά τους. Τ΄ακολουθεί το λευκό σεντόνι, έτσι που όλα μες στο δωμάτιο να φαντάζουν απολύτως οραματικά. Στο βάθος ένα κρεβάτι και δυο κηροστάτες σε απόλυτη προσοχή και σιγή. Πάνε τόσα χρόνια που εδώ έζησε ένας θάνατος, κανείς δεν θυμάται πια. Ίσως τα πράγματα να κατέχουν τα κλειδιά της ζωής μας, ίσως στερεώνουν την φλόγα της μνήμης.  Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Ο κύριος Ήστερ φωτισμένος σωστά»

Άρης Φακίνος, όλοι οι άνθρωποι, να τα διαβάζουν και να μην ξεχνούν

06/04/2023

Άρης Φακίνος (1935-1998), Το όνειρο του πρωτομάστορα Νικήτα, Καστανιώτης, Αθήνα 1999, σ. 55-57.

(απόσπασμα)

Κολλημένος από το πρωί μέχρι το βράδυ στην καρέκλα του ο μαστρο-Νικήτας γράφει, όλο και γράφει, στέλνει επιστολές δεξιά κι αριστερά, στα Βαλκάνια, σε όλη την Ευρώπη, στη Ρωσία, διηγείται, εξηγεί, παρακαλάει. Τον πλούσιο, τον τραπεζίτη και τον μεγαλέμπορο τους παίρνει με το καλό και τους κολακεύει όσο μπορεί, τους θυμίζει την ελληνική τους καταγωγή, για να τους συγκινήσει τους μιλάει για τη σκλαβωμένη πατρίδα, για τα χωριά τους, τα σπίτια τους. Ύστερα, με καλοδιαλεγμένα κι εντυπωσιακά λόγια, τους τάζει ότι άμα τελειώσει με το καλό η γέφυρα, θα χαράξει τα ονόματά τους με χρυσά γράμματα σε μια μεγάλη μαρμαρένια πλάκα για να τα βλέπουν οι διαβάτες, ντόπιοι και ξένοι, όλοι οι άνθρωποι, να τα διαβάζουν και να μην ξεχνούν, να σχωρνάνε αυτούς που μια φορά κι έναν καιρό άφησαν την καρδιά τους να συγκινηθεί κι άνοιξαν τα πουγκιά τους. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Άρης Φακίνος, όλοι οι άνθρωποι, να τα διαβάζουν και να μην ξεχνούν»

Ανταποκρίσεις Απόστολου Θηβαίου: Χάνοντας με αθέμιτα μέσα

05/04/2023

ανταποκρίσεις από την κάλπη

Παράξενα πράγματα στέλνει ο ανταποκριτής. Η καταμέτρηση έχει ξεκινήσει, τα πρώτα αποτελέσματα θα προκύψουν σε μία ώρα. Η πίεση της ευθύνης είναι αφόρητη. Μανιασμένοι δημοσιογράφοι στέκουν έξω από τα γραφεία της εφορευτικής επιτροπής. Καπνίζουν, αλλάζουν πληροφορίες, στέλνουν μια δυο κουβέντες στους υπεύθυνους, κάτι θολό και συγκεχυμένο που συνοψίζει την κατάσταση. Στα εκλογικά κέντρα των υποψηφίων οι φανατικοί θαυμαστές μοιάζουν έτοιμοι από καιρό να ξεσηκώσουν την πόλη. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ανταποκρίσεις Απόστολου Θηβαίου: Χάνοντας με αθέμιτα μέσα»

Μένη Πουρνή, Οι άκανθες των αιώνων ―από τη Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη

31/03/2023

Από τις εκδόσεις Δρόμων, Αθήνα, 2022, σ. 50.

                                            

«—…γιατί τ’ αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια»                                                                                       Γιώργος Σεφέρης [1]  

Η ποιητική συλλογή Οι Άκανθες των αιώνων, εκδόσεις Δρόμων, 2022, αποτελεί το παρθενικό ποιητικό ξεκίνημα της Μένης Πουρνή, όπου καταθέτει με πρωτοτυπία τον προβληματισμό της σχετικά με την ιστορική μνήμη και την πολιτισμική καταγωγή και ταυτότητα του σύγχρονου Έλληνα.  

Το εξώφυλλο και σελίδες του βιβλίου κοσμούν σχέδια της Christine Mesnard.

Ο τίτλος που γεννά ερωτήματα και η προμετωπίδα « Μια λέξη έπεσε στο χαράκι του χρόνου/ γεννήθηκε ένα ποίημα» κεντρίζουν το ενδιαφέρον.  Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μένη Πουρνή, Οι άκανθες των αιώνων ―από τη Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη»