Έργο βασισμένο
Στην οπτική των αντανακλάσεων
Που παίζουν παιχνίδια
Και
Σκαρώνουν φάρσες
Καλύτερες από αυτό
Το άτυχο εργάκι

(Σκοτεινό γραφείο αστυνομικού τμήματος. Δυο τρεις άνδρες κάθονται γύρω από ένα τραπέζι. Ανάμεσά τους όπλα, έντυπα, ποτά, καπνός, μερικά κλειδιά και ένας σπασμένος καθρέφτης. Τους φέγγει ένα εκτυφλωτικό φως από έναν λαμπτήρα ανακριτικού τύπου. Στους τοίχους μερικές ανακοινώσεις, κιτρινισμένες από τον καιρό και φριχτά τσαλακωμένες από την υγρασία που μπορεί να σκοτώσει τα πάντα. Απόψε στο κρατητήριο φιλοξενούν μερικές διασημότητες. Για την ακρίβεια, πρόκειται για μερικούς πρίγκιπες με χαντακωμένες βιογραφίες που υπογράφουν με ονόματα ενθύμια, όπως Ian Curtis, Ben Harper, Polly Harvey, Ζακ και άλλα. Κατά βάθος σημαίνουν αγροτόπαιδα με τραυματισμένες ψυχές που κυνηγούν το όνειρό τους στο περιθώριο της πόλης. Φορούν άλλους εαυτούς και έτσι κουβαλούν περισσότερο φορτίο στους ώμους από τον καθένα.) Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Εκ των έσω»

✱

Έργο παιγμένο
Σε σαλονάκι
Αμερικάνικης
κούρσας

(M ια ασημένια κούρσα με αμερικάνικη κοψιά σταμάτησε. Ο Μάρσαλ έφερε κάμποσα τέτοια πριν από χρόνια. Θέλουν μονάχα πετρέλαιο και μια σταλιά λάδι. Και δεν σε προδίδουν ποτέ.  Ο οδηγός κορνάρει ρυθμικά, εκείνοι που περιμένουν κάνουν την είσοδό τους έξω στον κόσμο. Εκείνη, μια κυρία πολύ καθώς πρέπει με προσεγμένη σιλουέτα και μεγάλα μαύρα γυαλιά ηλίου. Εκείνος, άνθρωπος με ολοφάνερη αδυναμία, ψηλός και αδύνατος με ένα κατάμαυρο κοστούμι και μερικά έγγραφα ανά χείρας. Οι δυο τους μοιάζουν τόσο ταιριαστοί και απόλυτα κυριευμένοι από μια πολύ προσωπική υπόθεση. Ο οδηγός της κούρσας ανήκει στους λεγόμενους γραφικούς τύπους. Καλοκαιρινό πουκαμισάκι, γένια δυο ημερών, με τεράστια, δυνατά χέρια που πνίγουν το τιμόνι της κούρσας του. Στο ταμπλό προσεύχεται ο Άγιος Ιακώβ με τις άκρες της χάρτινης εικόνας του φριχτά τσακισμένες. Το ζευγάρι διασχίζει τον κήπο, κλειδώνει την καγκελόπορτα, το ταχυδρομικό κουτί, ρίχνει μια ματιά πίσω στα παράθυρα, περιμένοντας να συναντήσει την δική του σιλουέτα που μακραίνει κιόλας από αυτήν την ζωή. Ο άνδρας την κρατά τρυφερά από τους ώμους, την προτρέπει να προχωρήσουν. Η κούρσα τους φαντάζει υπέροχη και οι δυο τους πρέπει να προχωρήσουν ίσια εμπρός στην τρομερή απόφαση που αν και δεν το δείχνουν τους διασκεδάζει αφόρητα. Τόσο που δεν γελούν.) Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Αγοραίος Έρωτας»

…κάθε φορά γελούσε
ψάχνοντας στις τσέπες του
κάτι να ξοδέψει,
πράγματα δικά μας
που φύγανε μαζί του…

Έργο με πρόχειρη διανομή
Και Αντίπαλο τον χρόνο

(Μπουλούκι ηθοποιών σε μια μισογκρεμισμένη σκηνή. Δυο τρία σκηνικά, καλώδια, καρέκλες και φροντιστές. Αυτή η μυστική φυλή που κρατάει άσβηστο το πανόραμα της φαντασίας. Στην πάνω δεξιά γωνιά μερικοί ηθοποιοί που προσπαθούν να ζεσταθούν. Γυναίκες και άνδρες, νεαροί στην ηλικία, παίρνουν μέρος σε αυτό φιλόδοξο έργο. Το ρίσκο τους μεγάλο μα γι΄αυτούς, σε λίγο καιρό, η ιστορία θα ανοίξει την αγκαλιά της. Στην άλλη άκρη της σκηνής μια σοβαρή προτομή χειροκροτεί δικτατορικά. Νομίζει κανείς πως αυτός ο τύπος, στην πάνω αριστερή γωνιά, που περιμένει ολομόναχος, σαν κάθε έναν που έχει κάτι συγκλονιστικό να προσθέσει στον ρυθμό αυτού του κόσμου, παίζει καλύτερα από όλους τον ρόλο του. Είναι ο σκηνοθέτης, μια μορφή μυθολογική. Τα φώτα χαμηλώνουν και ο άνδρας αυτός περιμένει την εποχή της σιωπής. Να την, φθάνει, ήρθε κιόλας με ήχο φτερού, ίδιο χιόνι. Τα παιδιά ανοίγουν τον σχηματισμό τους, ο σκηνοθέτης κάνει μερικά βήματα, λίγο ακόμη και τα παιδιά θα σκορπίσουν σαν πουλιά στον ξαφνικό κρότο που κάνει η εποχή όταν αλλάζει το δέρμα της.) Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Είπαν πως πάει ο παλιός ο χρόνος»

…αντί να απαριθμεί
Λεπτομέρειες,
Θα πλάσει όγκους…
Β. Γουλφ

‘Εργο σαν άστρο
που παίχτηκε σ΄ άλλες πολιτείες

[Κλειστό δωμάτιο με πράγματα αξίας και ίσως μιας άλλης εποχής. Βαριά γραφεία, φωτιστικά δαπέδου σε μορφή κύκνου, κορνίζες και βραβεία μιας μαθητείας πολύ μακρινής πια. Ταφτάδες, κουρτίνες κίτρινες με δαντέλες και κρεμασμένα κουδουνάκια. Η διαφάνεια του κόσμου καραδοκεί πίσω από το παράθυρο, καραδοκεί ζωγραφισμένη με φωνές παιδιών που παίζουν και μεγαλώνουν άθελά τους, με γυρολόγους, πορτοφολάδες, πλανόδιους μανάβηδες και έναν σωρό ειδικότητες κρυμμένες χρόνια τώρα στο πηγάδι αυτής εδώ της ζωής. Στο δωμάτιο βρίσκονται δυο άντρες. Μια ανάκριση βρίσκεται σε εξέλιξη και κάποιος οφείλει μερικές απαντήσεις για έναν μυστηριώδη φόνο, με πολύ προφανή κίνητρα. Μα η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις  και νύχτες πολύτιμες. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: «Φαίδρα, ποιος στέλνει τις ψυχές Στον παράδεισο, Ποιος;»»

Πράξη θεατρική
Επί το πολύ,
Το μέγα, ελληνικό
Υπόγειο
Της
ιστορίας

Εσωτερικό υπογείου με δείγματα παλιού, αδιάσειστου χρόνου. Κάτι σκιές, κάτι πνεύματα θεατρικά περνούν και χάνονται. Οι κυρίες, -το φύλλο τους το μαρτυρούν οι σκιές που κρατούν πάντα τα γυναικεία χαρακτηριστικά – φορούν φθαρμένα, φολκλορικά φουστάνια με θυσάνους και κουδουνάκια στα στριφώματα. Οι άνδρες, ω αυτοί αποτελούν μια άλλη ιστορία. Πάει να πει πως περνούν λιγομίλητοι από τα χίλια και ένα δωμάτια εκείνου του υπογείου που σε όλη την διάρκεια της παράστασης κρατεί την ταυτότητά του αμφισβητήσιμη. Περνούν από όλα τα δωμάτια, στέκουν στην κουζίνα με διαλυμένα κορμιά, αιώνες φυσούν και τους πνίγουν. Εκείνους που άλλοτε για χάρη τους παραληρούσαν τα πλήθη της ιστορίας. Οι σκοποί παίρνουν στάση προσοχής και κάνουν βουβά παρουσιάστε. Πρόκειται για τα υπόγεια του προεδρικού μεγάρου που γράφει αδιάκοπα την ιστορία του, αλλάζοντας ενοίκους και λευκά πουκάμισα. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: La muse Imaginaire»