Μετάφραση: Θωμάς Συμεωνίδης -Εκδόσεις Εστία

Παρουσίαση

Στις 15 Ιουνίου 1930 ο Μπέκετ ενημερώνεται την τελευταία στιγμή για έναν διαγωνισμό ποίησης με θέμα τον χρόνο. Η προθεσμία είναι τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας. Θα υποβάλει ένα ποίημα 98 στίχων και θα κερδίσει το πρώτο βραβείο, εντυπωσιάζοντας τα μέλη της επιτροπής. Λίγες εβδομάδες αργότερα θα του προτείνουν να γράψει μια μονογραφία για τον Μαρσέλ Προυστ, με μέγιστη έκταση 17000 λέξεις. Ο Μπέκετ θα δεχθεί. Είναι είκοσι τεσσάρων ετών και ήδη στις δημοσιεύσεις του στα διάφορα περιοδικά εμφανίζεται ως Ιρλανδός ποιητής και δοκιμιογράφος. Η μονογραφία για τον Προυστ θα είναι μια καλή ευκαιρία να συνυπάρξουν σε ένα κείμενο η αγάπη του για τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία και την ποίηση, με αφορμή το έργο ενός συγγραφέα· αλλά και η ευκαιρία να εμβαθύνει στο Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Samuel Beckett, Προυστ ―κυκλοφορεί»

Μετάφραση: Μαρία Παπαδήμα, εκδόσεις Στιγμός

Παρουσίαση

Γραμμένο, κατά προτροπή του Αμερικανού δημοσιογράφου Θίοντορ Στάντον (1851-1925), ανταποκριτή του πρακτορείου Associated Press στο Παρίσι, το αυτοβιογραφικό αυτό κείμενο του Ιουλίου Βερν δημοσιεύεται για πρώτη φορά στα αγγλικά με τον τίτλο «The Story of my Boyhood», στις 9 Απριλίου 1891, στη Βοστόνη, στο περιοδικό Youth’s Companion. Πρόκειται για μια προσωπική εξομολόγηση, μια ανάλυση του έργου του Ιουλίου Βερν με την πένα του ίδιου του συγγραφέα και ταυτόχρονα για μια ακόμη φανταστική ιστορία.
Το μικρό αυτό κείμενο δίνει τον τόνο στη σειρά «Opusculum». Φέρει τον αριθμό «0» και ανοίγει με το κλειδί του την πόρτα του λογοτεχνικού «Cabinet of curiosities» που φιλοδοξεί να σας προσφέρει ο Στιγμός. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

✿

Μετάφραση: Χίλντα Παπαδημητρίου ―εκδόσεις Πατάκη

«Ακόμα κι αν εξαφανιστεί το χαρτί, οι λέξεις θα παραμείνουν».
Καπέλο, κορδέλα, πουλί, τριαντάφυλλο…
Σ’ ένα νησί χωρίς όνομα, διάφορα πράγματα χάνονται το ένα μετά το άλλο· αποφασίζεται να εξαφανιστούν από τη ζωή των ανθρώπων και όλοι οφείλουν να τα ξεχάσουν για πάντα. Όσοι δεν συμμορφώνονται κινδυνεύουν να συλληφθούν από την αστυνομία της μνήμης.
Όταν μία νεαρή συγγραφέας ανακαλύπτει ότι ο επιμελητής της κινδυνεύει να συλληφθεί -επειδή εκείνος δεν ξεχνά και του είναι πολύ δύσκολο να κρύβει τις αναμνήσεις του-, θα κάνει τα πάντα για να τον σώσει. Μαζί, καθώς ο φόβος και η απώλεια σχηματίζουν ασφυκτικό κλοιό γύρω τους, θα προσκολληθούν στη λογοτεχνία ως τον τελευταίο τρόπο διατήρησης του παρελθόντος. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Βιβλίο για τις Γιορτές: Yoko Ogawa, Η αστυνομία της μνήμης ―κυκλοφορεί»

Μετάφραση: Μαρία Παπαδήμα ―εκδόσεις Gutenberg

Από την τρυφερή του ηλικία, ο Φερνάντο Πεσσόα θα έρθει αντιμέτωπος με την εμπειρία της απώλειας στις πιο οδυνηρές της εκφάνσεις και η θεματική του θανάτου θα απασχολήσει εξίσου τον ορθώνυμο συγγραφέα και τους ετερώνυμούς του: τον Αλμπέρτο Καέιρο, τον Ρικάρντο Ρέις, τον Άλβαρο ντε Κάμπος, τον Μπερνάρντο Σοάρες, τον Μπαράο ντε Τέιβε. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Βιβλία για τις Γιορτές: Fernando Pessoa, Περί θανάτου και άλλων μυστηρίων»

Πρόλογος, μετάφραση κι επιμέλεια: Γιάννης Λειβαδάς ―εκδόσεις Bibliothèque

Η Μπιτ Γενιά χαρακτηρίζεται πλέον ως το πιο βαρυσήμαντο λογοτεχνικό φαινόμενο των αμερικανικών γραμμάτων του εικοστού αιώνα, έχοντας την τελευταία περίοδο επισκιάσει ακόμη και τη Χαμένη Γενιά και το ρεύμα του αμερικανικού μοντερνισμού, του οποίου οι μπιτ αποτέλεσαν έσχατο στάδιο και ταυτόχρονα πέρασμα στον αμερικανικό μοντερνισμό. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Βιβλία για τις Γιορτές: Beat Ανάλεκτα, Συλλογικό»

Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου ―εκδόσεις Άγρα

«Ήταν χαμένη. Χαμένη ανεπανόρθωτα. Ανήκε στον μεγάλο αυτοκράτορα, μα αυτός δεν την ήξερε, δεν ήξερε τίποτα γι’ αυτήν. Ήταν μικροσκοπική κι ασήμαντη, πιο ασήμαντη από τις ασήμαντες μυγούλες που βούιζαν στην κάμαρα του αυτοκράτορα, αόρατες ή κι ενοχλητικές ίσως γι’ αυτόν. Αόρατη ή κι ενοχλητική ίσως: όπως κι αν ήταν, αυτή τον αγαπούσε. Η καρδιά της ήταν θερμή, τρυφερή, νέα. Κάποιες στιγμές, με το βλέμμα προσηλωμένο σε κάποιο από τα πορτραίτα του, ένιωθε κι η ίδια σαν τις μυγούλες που, μικροσκοπικές κι ασήμαντες κι ενοχλητικές, σέρνονταν πάνω στη ζωγραφιά». Συνεχίστε την ανάγνωση του «Βιβλία για τις Γιορτές: Joseph Roth, Οι εκατό μέρες»

 Μετάφραση: Τρισεύγενη ΠαπαΪωάννου ―Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

Το Manhattan Transfer είναι το χρονικό της πόλης της Νέας Υόρκης στις αρχές του εικοστού αιώνα. Ένα παθιασμένο μυθιστόρημα στο οποίο ο συγγραφέας ανατέμνει ισότιμα τις ζωές των πλούσιων χρηματιστών και των μεταναστών που αγωνίζονται για τον επιούσιο και παρακολουθεί από κοντά τους αγώνες τους να ενταχθούν στη «νέα» μοντέρνα κοινωνία πριν αυτή τους καταπιεί.
Χρησιμοποιώντας τεχνικές που δανείζεται από τον κινηματογράφο και ενσωματώνοντας τεχνουργήματα της λαϊκής κουλτούρας της δεκαετίας του ’20, ο Don Passos συνθέτει μια λαμπρή εικόνα της Νέας Υόρκης, η οποία αποτελεί συγχρόνως κοινωνιολογική καταγραφή της εποχής αλλά και ένα καινοτόμο κείμενο μυθοπλασίας. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Βιβλία για τις Γιορτές: John dos Passos, Manhattan Transfer»