✼
Στις πηγές των ματιών σου
ζούνε τα δίχτυα των ψαράδων της πλάνας θάλασσας.
Στις πηγές των ματιών σου
κρατά το πέλαγο τις υποσχέσεις του.
Εκεί πετώ
-μία καρδιά που έζησε με ανθρώπους –
τα ρούχα από πάνω μου και τη λάμψη ενός όρκου:
Σκέψεις για τη ζωή, την τέχνη, τη λογοτεχνία ― μετάφραση Αννα Παπασταύρου, από τις εκδόσεις Πατάκη
Μετάφραση: Μαρία Παπαδήμα, από τις εκδόσεις Πόλις
Παρουσίαση
Ένας νεαρός ανθυπολοχαγός, ύστερα από είκοσι επτά μήνες στον πόλεμο της Αγκόλας, επιστρέφει στη μητρόπολη φέρνοντας μαζί του ένα ορφανό παιδί. Θα αναθρέψει τον μικρό μαύρο, ο οποίος επέζησε από την καταστροφή του χωριού του και τη σφαγή των δικών του από τον πορτογαλικό στρατό, σαν να ήταν γιος του. Σαράντα χρόνια αργότερα, ο βετεράνος αξιωματικός και η γυναίκα του θα κάνουν τη διαδρομή από τη Λισαβόνα ως το παλιό οικογενειακό σπίτι, σ’ ένα απομονωμένο χωριό στους πρόποδες του βουνού. Σε τρεις μέρες, σύμφωνα με την παράδοση, θα γίνουν τα χοιροσφάγια. Συνεχίστε την ανάγνωση του «António Lobo Antunes, Όσπου οι πέτρες να γίνουν ελαφρύτερες απ’ το νερό ―κυκλοφορεί»
❋
Μητέρα, τ’ ανθάκι αυτό το κίτρινο στη ρίζα
μέσα από τις πέτρες έχει της κινίνης γεύση.
Πράγματα παράξενα στον βράχο σήμερα. Ο ήλιος λάμπει τόσο,
και την ραπτομηχανή της η ακρίδα δουλεύει
δυνατά. Μητέρα, κοίτα, μια στο χέρι μου, ναׄ
Μένω ακίνητος. Και στο βιβλίο σου άλλη μια.
Μα έχω κάτι πιο παράξενο να πω. Άφησε λοιπόν
στην ακρίδα το βιβλίο, μητέρα αγαπητή μου,
Συνεχίστε την ανάγνωση του «Edward Thomas, Το Παιδί στους Βράχους [Απόδοση-Επίμετρο Μαργαρίτα Παπαγεωργίου]»
✤
Ο κήπος
Ένας κήπος είν’ η καρδιά μου από φθινόπωρο κουρασμένος,
Με ντάλιες βαριές και σκοτεινές και «αστέρια» λυγισμένα παραγεμισμένος,
Τον Απρίλη θυμάται ο κήπος, μέσα στη θαμπή λιακάδα,
Των βροχών το μούσκεμα και μια γοργή, ανεμπόδιστη σαν σπίθα, χιονονιφάδα·
Στον κρύο του πρωινού αέρα, τα ασφόδελα βαριά ανάσα φυσούν
Κι οι τουλίπες οι χρυσές, σαν ποτήρια κολονάτα που τη βροχή κρατούν —
Ο κήπος σε σιγή θ’ αναγκαστεί από το χιόνι, λησμονημένος, σύντομα θα ξεχαστεί—
Μετά τη σιωπή, θάρθει άραγε η άνοιξη πάλι απ’ την αρχή; Συνεχίστε την ανάγνωση του «Sara Teasdale: The Garden – In A Garden [απόδοση: Ασημίνα Λαμπράκου]»
Διακόσια δύο ποιήματα ερωτικά, από τις εκδόσεις Ρώμη
❇︎
CÉSAR MORO
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΕΝΟΣ ΚΑΤΑΡΡΑΧΤΗ
Να κρατάς ώρες μες στα χέρια σου έναν ίσκιο
Το κεφάλι στραμμένο στον ήλιο
Η θύμησή σου με κυνηγάει ή με ποδοσέρνει δεν έχει αντίδοτο
Δεν έχει συνέχεια δεν έχει φρένο καταφύγιο λέξεις αέρα
Ο χρόνος αλλάζει ρημαγμένο γίνεται σπίτι
Σε κάτι ακμές δέντρων σαν μεσημβρινούς εκεί όπου διαλύεται
καπνός η εικόνα σου
Η γεύση η πιο πικρή που γνώρισε η ανθρώπινη ιστορία
Η λάμψη η επιθανάτια και ο ίσκιος
Το άνοιξε-κλείσε όσων θυρών οδηγούνε στου ονόματός σου
Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ποιητικές μεταφράσεις Γιώργου Κεντρωτή, «Μόνο μια παχιά κηλίδα από μέλι» ―κυκλοφορεί [αποσπάσματα]»
Μετάφραση: Σωτήρης Σουλιώτης, εκδόσεις Ποταμός
❇︎
Η ιστορία του γάμου αυτού δεν μοιάζει με καμία άλλη. H εικόνα στο εξώφυλλο προϊδεάζει τον αναγνώστη. Το ποτήρι με τις δύο οδοντόβουρτσες έχει πέσει, οι ισορροπίες της συμβίωσης έχουν διαταραχθεί και το παιχνίδι των προκλήσεων που βάζει ο θεσμός έχει χαθεί. Ο Gulliksen όμως βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από κάθε στερεότυπο καθώς εμβαθύνει τόσο στην ευάλωτη πλευρά όσο και στη μειονεκτική θέση που ενδέχεται να βρεθεί πρωτίστως ο αφηγητής, ο άνδρας. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Geir Gulliksen, Η ιστορία ενός γάμου ―κριτική ανάγνωση της Μαρίας Ιωαννίδου»
Απρίλης
Λάμπουν οι στέγες απ’ τη βροχή.
Χαχανίζουν οι σπουργίτες όπως πετούν,
Και με μιαν φλύαρη του Απρίλη χάρη
Τα μικρά σύννεφα περνούν.
Γκρίζες και γυμνές είν’ ακόμη οι πίσω αυλές
Μ’ ένα ανάλλαχτο δέντρο μοναχά—
Σίγουρη τόσο για την Άνοιξη δεν θα μπορούσα να ‘μαι
Εκτός απ’ ότι εντός μου τραγουδά.
Συνεχίστε την ανάγνωση του «Sara Teasdale: April – April’s song ―απόδοση Ασημίνα Λαμπράκου»
