Γιάννης Σκαρίμπας, και Σηλεινοί, στη μνήμη της χορεύουν και πηδάνε
Ταμάρα
Αλλόκοτη και μελαψή, ωραία και ιερή
λες έσερνε αγγελικές φτερούγες κι’ επερπάτει
αδέξια και αμέριμνη, μ’ εκείνην τη νωθρή
περπατησιά μια Θέαινας, σ’ Ολύμπιο μονοπάτι.
Και μπόραε — όπως πάγαινε παχειά — κανείς διεί
στο φίνο της κι’ εφαρμοστό μποτίνι ένα ποδάρι
χυτό, και μες στων ρούχων της το σούσουρο oι φαρδιοί
γοφοί της πώς θα λάμπανε— γυμνοί—σαν το φεγγάρι. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Γιάννης Σκαρίμπας, και Σηλεινοί, στη μνήμη της χορεύουν και πηδάνε»
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.