Ένα ποιητικό ημερολόγιο τις πανδημίας, από τις εκδόσεις Κέδρος

Τα Pixels είναι το ενδέκατο ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Κοσμόπουλου. Pixels στη γλώσσα των ηλεκτρονικών υπολογιστών είναι τα εικονοστοιχεία, οι ψηφιακοί κόκκοι που αποτελούν την ηλεκτρονική εικόνα η οποία έχει πια υποκατασταθεί στην θέση της αληθινής ζωής. Μέσα στα 35 μέρη της ενιαίας ποιητικής σύνθεσης, επιχειρείται η ποιητική καταγραφή της εμπειρίας από τον εγκλεισμό και τις επιπτώσεις της καραντίνας. Στην απροσδόκητη κοινωνική συνθήκη, η πανδημία φέρνει στο προσκήνιο τα όρια του τεχνολογικού πολιτισμού. Αναταράσσει τα βαλτώδη ύδατα της εικονικής μας αυτάρκειας. Το φάσμα του θανάτου εξορισμένο από την ψευδή παροντική μας συνείδηση, προβαίνει ως ψηλαφητή πλέον απειλή. Πώς το διαχειρίζεται ο σύγχρονος άνθρωπος; Υπάρχουν πηγές νοήματος για να καταρδεύσουν την πολυπληθή μας τηλεοπτική ερημιά; Συνεχίστε την ανάγνωση του «Δημήτρης Κοσμόπουλος, Pixels ―κυκλοφορεί [απόσπασμα]»

❇︎

Τὸν Χριστούλη προσμέναμε
στοῦ αἰώνα τὸ διάβα
πρὶν ῥημάξῃ τὴ χώρα
ἡ φωτιὰ καὶ ἡ λάβα.

Μὰ ἡ μοῖρα μας ὅμως
εἶχε γίνει ἐχθρός μας
τὶ κουμάντο μᾶς κάνει
ὁ κακὸς ἑαυτός μας.

Τοὺς σωστοὺς τοὺς σταυρώσαμε.
Κι ἂν φλουριὰ μᾶς πετᾶνε, Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κωνσταντῖνος Κ. Χατούπης, Έλληνες»

Σε λίγες μέρες στα βιβλιοπωλεία,  από τις εκδόσεις Ενδυμίων

Σημύδες

Για πόσο σκοτάδι
φτάνει του ήλιου το απόθεμα
που φέρουν οι λέξεις.

Το πεσμένο χιόνι τα πήρε όλα
μέσα στην πρωινή ησυχία του.

Τα ίχνη είναι μάλλον από λύκο.

Οι σημύδες είναι σαν αυτές
που έβλεπε ο Ξένος κι έγραφε. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Βασίλης Λαλιώτης, Βορειοδυτικό πέρασμα ― προδημοσίευση»

✼

Το μεσημέρι όμορφο πού’ ναι!
Ηλιόφιλο, μουντό, συννεφιασμένο,
σαγήνης γλεύκος πάρωρο,
φυγόπονες σταγόνες,
ραθυμία εύοσμη κυλά,
μέτωπα ανέμελα.
Όμορφο πού’ ναι!
Μα νά’ ν φυγόπονο!
το μεσημέρι σύντομα περνά. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Λεωνίδας Καζάσης, τις λέξεις πλάθουν πράγματα»

❇︎

I.

ΝΟΣΤΟΣ ΕΦΗΒΩΝ

Κάθε μέρα,
ματιά τη ματιά,
με πληκτρολογώ
στην οθόνη.

Κάθε μέρα,
ματιά τη ματιά,
απομένω
όλο και λιγότερος·

όλο και περισσότερος Συνεχίστε την ανάγνωση του «Νίκος Ι. Τζώρτζης, Καύσιμη ύλη»

☙

Ἀπόψε γλέντησε
καὶ μὴν σὲ τρομάζουνε
ἡ ἀγρύπνια καὶ ἡ μέθη,
τὰ θέλγητρα τῆς νύχτας
κι οἱ ἀπολαύσεις της,
ἡ κούραση τοῦ σώματος
ὅταν θὰ πλησιάζῃ ἡ μέρα.
Ἀπόψε γλέντησε
καὶ μὴν λυπᾶσαι γιὰ τὸν ὕπνο Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης, Ἀπόψε γλέντησε»

από τις εκδόσεις ΑΩ

✥

Ο θάνατος της ημέρας

Όταν τελειώνει μια Κυριακή
Και μαζεύονται κοπάδια
τα θραύσματα και οι μνήμες
ξέρω, ήδη, ποιος θα ‘ναι ο θάνατος της επόμενης ημέρας

Όταν τελειώνει μια άνοιξη
Και μεθυσμένα πουλιά,
όλα τα απάνεμα σαράκια,
φαγώνουν κάθε σημείο από μέσα μου,
ξέρω, ήδη, και μιλάω, και συζητάω, γιαι το θάνατο της επόμενης ημέρας Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μαριλού Καλοκάση, Ο θάνατος της ημέρας ―κυκλοφορεί [απόσπασμα]»