Μία συζήτηση με την Κατερίνα Αγυιώτη

πρόλογος – επιμέλεια ερωτήσεων, Θ.Δ.Τυπάλδος
Όσο κι αν γίνεται κουραστική η επανάληψη, οφείλω να το ξαναπώ: η εξέλιξη είναι θέμα κινητήριας δύναμης. Συγκεκριμένα, μίας δύναμης φυγόκεντρης. Αν η ποίηση επιθυμεί να είναι συνεχώς κι αδιάλειπτα εξελίξιμη, οφείλει να διαθέτει την ικανότητα της κίνησης: κίνηση στην υφολογία, τη μορφολογία, την τεχνική και – ίσως το πιο βασικό – την κίνηση των δικών της ιδεών αλλά και των ίδιων των ποιητών – αν διαχωρίζονται αυτές οι έννοιες –, που σαν λεκτικό ψηφιδωτό ιδεογράφημα, οριοθετεί την ποιητική διαλεχτική στη σχέση της με την καθημερινότητα, καθώς και τον υλισμό κι ό,τι αυτός καθορίζει στο σύνολό του. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μία συζήτηση με την Κατερίνα Αγυιώτη»
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.