Αυτός που ήταν έξω από το φορτηγό, ψου ψου ψου με τον οδηγό, και συμπλήρωνε τα έγγραφα του δρομολογίου ήταν κάτι σαν υπεύθυνος. Φαινόταν, που φορούσε πουκάμισο και τζιν παντελόνι. Και μάλιστα το πουκάμισο μέσα από το παντελόνι. Λεγόταν Τζορτζ. Όχι πως κατείχε κάποια ιδιαίτερη θέση στην εταιρεία βέβαια⸱ απλά δούλευε χρόνια σαν εργάτης και με το συγκαταβατικό του πρόσωπο και το πέρας των χρόνων, τον έκαναν επιβλέποντα σε δυο τρεις αποθήκες. Η εταιρεία ειδικευόταν στην επεξεργασία και γενική εμπορία καπνού.

Όταν τελείωσε με τα χαρτιά ο Τζορτζ προχώρησε στο πίσω μέρος και από τις ανοιχτές πόρτες του φορτηγού-κοντέινερ κοίταξε στο βάθος, σαν χειρούργος που επιθεωρεί τα ανοιχτά σπλάχνα κάποιου ασθενούς. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Θανάσης Κούρτης, Αγγελίες για επικίνδυνα επαγγέλματα»

• Διαβάστε   [I]– [II] –

Έχει ειπωθεί πολλές φορές πως η από-αποικιοποίηση υπήρξε το τέχνασμα που χρησιμοποιούν οι χώρες του Νότου για να υιοθετήσουν το δυτικό μοντέλο. Αναμφίβολα, ο πλανήτης εκσυγχρονίστηκε, αλλά δυτικοποιήθηκε και μονάχα εν μέρει: συνενώθηκε κάτω από την τριπλή σφραγίδα της οικονομίας, της τεχνολογίας και των επικοινωνιών, όχι κάτω από την σφραγίδα του σεβασμού του ατόμου η του κοινοβουλευτικού καθεστώτος. Μόνο που ο αριθμός των δημοκρατιών αυξάνει, είναι ακόμα πάρα πολλά τα καθεστώτα που γοητεύονται από τα όπλα, τις τεχνολογίες αιχμής, τις μεγάλες επιχειρήσεις μας, αλλά αρνούνται να προωθήσουν την ισότητα η τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Συνεχίστε την ανάγνωση του «ο Δυτικός πολιτισμός κατά Pascal Bruckner [III]»

del viver ch’è un correre a la morte
Dante (Purg. 33. 54)

Α, Ζωή! Πόσο κακοπαιγμένο έργο ήταν αυτό!
Κι όμως δεν πάψαμε στιγμή με στόμφο
(έτσι, εις πείσμα σου) να αλαλάζουμε
πως παίξαμε όμορφα, σωστά και συνετά,
πως δεν σκοτώσαμε την ολιγόπνοη ώρα μας
λίγο πριν το σκοτάδι πέσει και μας θάψει.

Πόσο κακόγουστο αστείο ήσουν!
Κι όμως στα σοβαρά σε παίρναμε Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης, Α, Ζωή!»

Στον Ηλία Ελευθεριακό

το ποίημα δεν είν’ η ευθεία που κοιτάς
ο βιογράφος της ζωούλας σου
η λεκτική σου τσάρκα –
είναι τα πρέκια και των δύο

είν’ ένα ζάρι
φτιαγμένο από το κλείσιμο του ματιού στη
Νέκυια

γι’ αυτό ζαλίζει τα αριθμοκάγκελα Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ε. Μύρων, Αρυθμήσιμο»

Περιεχόμενα τεύχους 138, Απρίλιος 2022

Ιωάννης Μ. Κωνσταντάκος, Έντμουντ Κήλυ, ο πηγαιμός για την Ελλάδα

Έντμουντ Κήλυ (Edmund Keeley), «Έρχεται η μέρα». Μετάφραση Χάρης Βλαβιανός

Πέτρος Μαρτινίδης, Εγκώμιο των πόλεων

Μωυσής Ελισάφ, Μια κυκλοδίωκτη φούγκα του μίσους

Φίνταν Ο’Τουλ (Fintan O’Toole), Άνγκελα Μέρκελ: Η τελευταία του είδους της

Δημήτρις Γαρρής, Πώς η αγάπη γίνεται Ιστορία;

― Οριάνα Φαλλάτσι – Αλέκος Παναγούλης Συνεχίστε την ανάγνωση του «The Athens Review of Books τεύχος Απριλίου 2022 —κυκλοφορεί»

στον Α. Ι.

είχα πιει τόσο που… όχι! ακόμη κι αν δεν είχα πιει τόσο που… όχι! ξανά… ακόμη κι αν δεν είχα πιει θα μου ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσω σοβαρά μια εξομολόγηση ανάγκης που ξεκινάει με το: είναι τι έχει ο καθένας μέσα του

τι έχει ο καθένας μέσα του; εκείνο που του φυτεύτηκε κάποτε από τους έξω του και που εξακολουθεί να υπάρχει σε συνάρτηση πάντα με τα έξω του, δηλαδή τους άλλους, τους τρόπους τους, τα γεγονότα που τον αφορούν άμεσα και όσα τον αφορούν έμμεσα, χωρίς να ξεχνάμε τη δική του στάση η οποία έχει ρίζες στο παρελθόν που τον συγκρότησε κι εκείνο που τον επηρεάζει τώρα και που κι εκείνος επηρεάζει αφού, οχι αφού, αν, ναι! αν, αν δεχόμαστε την αρχή (ή αιτιότητα;) της αλληλεπίδρασης Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ασημίνα Λαμπράκου, το όλον του πολύτιμου ελάχιστου ―ένα μπουκέτο κυκλάμινα το ευχαριστώ―»

Ζοάο Λούις Μπαρρέτο Γκιμαράες, Μεσόγειος ―Μετάφραση Μαρία Παπαδήμα, εκδόσεις Νήσος

Η λάσπη της Ιστορίας

Σε ποιον
άραγε να ανήκε αυτό το ποδήλατο βυθισμένο
στον πυθμένα ενός καναλιού της Ντέλφτ που
τώρα κοιτάζουμε (εγώ
εσύ και
αυτός ο σκύλος) προσεκτικοί στη λάσπη της Ιστορίας;
Με λάσπη ο χρόνος κανονίζει
τη λάσπη της προηγούμενης ιστορίας (αυτό
αποδεικνύει το έγκλημα της Μπαλταζάρ Ζεράρ
που σκότωσε τον Γουλιέλμο της Οράγγης κατ’ εντολήν
του βασιλιά της Ισπανίας). Στρώματα Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ζοάο Λούις Μπαρρέτο Γκιμαράες, Μεσόγειος ―κυκλοφορεί [αποσπάσματα]»