στάχτες

H υπό έκδοση συλλογή διηγημάτων της Χρύσας Φάντη, Σε θολά νερά, από τις εκδόσεις Σμίλη, 2021

Βράδυ. Τη νιώθεις ν’ ανασαίνει δίπλα σου και σαν να κολυμπάει στο ημίφως. Ξαφνικά ένας γδούπος από το διπλανό δωμάτιο σε κάνει να υποψιαστείς ότι το γκαρσόνι που μόλις σας έφερε την παραγγελία έχει βρεθεί κάπου εκεί, και τώρα έντρομο βιάζεται να το σκάσει. Τον φαντάζεσαι να σηκώνει από το πάτωμα μια ζώνη καουμπόικη με βαριά μεταλλική αγκράφα (εξ ου και ο γδούπος) και στη συνέχεια να κουμπώνεται.

Θυμάσαι τον εαυτό σου δεκαετίες πίσω, όταν φορούσες μια τέτοια ζώνη με χαραγμένη στο κέντρο μια νεκροκεφαλή. Της το αναφέρεις κι εκείνη συνεχίζει να κοιτάει προς το παράθυρο, με το πιρούνι μετέωρο κάτω από το σαγόνι της. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Χρύσα Φάντη, Σε θολά νερά ―προδημοσίευση»

Περιεχόμενα τεύχους 131, Σεπτέμβριος 2021

Θάνος Μ. Βερέμης, Τυραννική μέριμνα.
— Ο Γιάννης Βλαχογιάννης για τον Νικόλαο Κασομούλη
Πέτρος Μαρτινίδης, Λουί-Φερντινάν Σελίν: Ένας παρ’ ολίγον κομμουνιστής
Τζον Μπάνβιλ (John Banville), Βίνσεντ βαν Γκογκ: Ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού του
Μανώλης Βασιλάκης, Μόνιμος στόχος της τρομοκρατίας ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
Μανώλης Βασιλάκης, Μίκης Θεοδωράκης – Λάλον ύδωρ
Εφραΐν Κριστάλ (Efraín Kristal), Τα μυθιστορήματα του Μάριο Βάργκας Λιόσα
Μισέλ Μονέρ (Michel Moner), H θεία Χούλια μέσω Φλωμπέρ
Μαρίνα Κουνεζή, Ερωτευμένος αναγνώστης, οξυδερκής κριτικός
Τζουζέπε Γκρίλι (Giuseppe Grilli), Το ψάρι του Μάριο Συνεχίστε την ανάγνωση του «The Athens Review of Books τεύχος Σεπτεμβρίου 2021 —κυκλοφορεί»

Μια προσπάθεια να διαλευκανθούν οι πιο κοινές παρανοήσεις στην εξελικτική θεωρία, από τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης

Πόσο παραμορφώνει ένας παλιός καθρέφτης; Πόσο αλλοιωμένες αντανακλά τις θεωρίες του Δαρβίνου σήμερα; Πόσο καλά αντιλαμβανόμαστε την εξελικτική θεωρία κοιτώντας την στον καθρέφτη του σπουδαίου επιστήμονα; Μήπως η δυσκολία που συναντά πολύς κόσμος να αποδεχθεί την εξελικτική θεωρία έχει σχέση και με εσφαλμένους τρόπους κατανόησής της; Πόσο καλά γνωρίζουμε τι λέει η σύγχρονη εξελικτική βιολογία; Πόσο διαφέρουν αυτά που λέει από τη δαρβινική θεωρία; Είναι η εξέλιξη απλώς μια θεωρία και τι είναι στ’ αλήθεια μια επιστημονική θεωρία; Μπορούμε να εξηγήσουμε τη ζωή και την ποικιλία της με τρόπο διαφορετικό από εκείνον που μας προσφέρει η εξελικτική θεωρία; Μήπως οι εξελικτικοί βιολόγοι προσπαθούν να δικαιώσουν άδικα κοινωνικά συστήματα και να αποδώσουν στα γονίδια το κάθε τι; Και, εντέλει, καταγόμαστε πράγματι από πιθήκους, ή όχι; Σε τούτο το βιβλίο εξετάζονται αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα που αφορούν μία από τις σπουδαιότερες κατακτήσεις της ανθρώπινης νόησης, τη θεωρία για την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη μας (ή μήπως και αλλού;). Αυτό γίνεται με τρόπο κατανοητό από τον καθένα, δίχως τεχνικούς όρους και δύσκολες έννοιες. Το μόνο που θα χρειαστεί ο αναγνώστης είναι διάθεση για αμφισβήτηση, ανοιχτό μυαλό και απέκδυση από κάθε προκατάληψη και ιδεολογική δέσμευση. Ίσως έτσι η εικόνα στον καθρέφτη να γίνει πιο καθαρή.

Διαβάστε απόσπασμα από το βιβλίο εδώ

✿

Ο Σπύρος Σφενδουράκης είναι Καθηγητής Οικολογίας και Βιοποικιλότητας στο Τμήμα Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Σπούδασε Βιολογία στο ΕΚΠΑ, απ’ όπου πήρε και το διδακτορικό του. Πέρα από το επιστημονικό του έργο στη βιογεωγραφία, τη συστηματική και την οικολογία, ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη διάδοση της επιστημονικής γνώσης στο ευρύ κοινό. Έτσι, δίνει πολλές διαλέξεις, αρθρογραφεί συστηματικά στον τύπο, ενώ έχει επιμεληθεί ή μεταφράσει στα ελληνικά σημαντικά βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης, με αντικείμενο κυρίως την εξέλιξη και την οικολογία. Είναι, επιπλέον, Γραμματέας της Ελληνικής Εξελικτικής Εταιρείας. Αυτό είναι το πρώτο του βιβλίο.

✿

διανοιχθήσονται ὑμῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἔσεσθε ὡς θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν
Γένεσις 3:5

Nοτιοανατολικά τής νήσου Έλενας, πάν’ απ’ τη μακρύτερη παραλία της, σ’ έναν πλάτωμα απλωμένο σ’ όλο το μήκος της, η άκρη τού οποίου υψωνόταν περίπου δέκα μέτρα απ’ την αμμουδιά, ήταν χτισμένο το Λευκάρι, ένα ψαροχώρι με όχι παραπάνω από εκατό κατοίκους. Η πρόσβαση στο Λευκάρι, απ’ την πλευρά τής παραλίας, γινόταν μέσω ενός μονοπατιού, ευρισκόμενο στο νοτιότερο σημείο της, δίπλα σ’ έναν μικρό όρμο που σχημάτιζε φυσικό λιμένα. Από εκεί ο διαβάτης ανηφόριζε και μετά από μισή ώρα δρόμο έφτανε στα πρώτα σπίτια τού χωρίου που βρισκόντουσαν στο χείλος τού πλατώματος. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης, Ο φαροφύλακας»

Αλάα Αλ-Ασουάνι, Το σύνδρομο της δικτατορίας, μτφρ. Αντώνης Καλοκύρης, Πατάκη, Αθήνα 2021 σελ. 205

Ο Αλλάχ γνωρίζει καλύτερα

Από τον ©Πέτρο Μαρτινίδη στην Athens Review of Books

H αναφορά που συνοψίζει εξαιρετικά το κεντρικό θέμα της μελέτης, φανερώνοντας ταυτόχρονα τον συγγραφέα μυθιστορημάτων πίσω από τον φωτισμένο δοκιμιογράφο, νομίζω πως είναι η παραβολή του σπουργιτιού, στην αρχή της 7ης ενότητας, για τους προδιαθεσιακούς παράγοντες στην αποδοχή μιας δικτατορίας (σ. 107-108). Πρόκειται για γνωστή στο Ισλάμ παραβολή, με το σπουργίτι που παραπονιέται στον Θεό επειδή με κάποιον κεραυνό κατέστρεψε τη φωλιά του σ’ ένα δένδρο, υποχρεώνοντάς το να κατασκευάζει καινούργια, και τον Θεό να του εξηγεί πως μια οχιά ενέδρευε στο δέντρο, συνεπώς το χτύπημα έσωσε τη ζωή του σπουργιτιού∙ το οποίο μένει πλέον ευγνώμoν προς την καταστροφική χειρονομία κι αρχίζει ενθουσιωδώς την κατασκευή νέας φωλιάς, βέβαιο ότι, αγαθός και προστατευτικός ακόμα κι όταν το κατατρύχει, «ο Αλλάχ γνωρίζει καλύτερα». Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αλάα Αλ-Ασουάνι, Το σύνδρομο της δικτατορίας»