
✱
Έργο παιγμένο
Σε σαλονάκι
Αμερικάνικης
κούρσας
(M ια ασημένια κούρσα με αμερικάνικη κοψιά σταμάτησε. Ο Μάρσαλ έφερε κάμποσα τέτοια πριν από χρόνια. Θέλουν μονάχα πετρέλαιο και μια σταλιά λάδι. Και δεν σε προδίδουν ποτέ. Ο οδηγός κορνάρει ρυθμικά, εκείνοι που περιμένουν κάνουν την είσοδό τους έξω στον κόσμο. Εκείνη, μια κυρία πολύ καθώς πρέπει με προσεγμένη σιλουέτα και μεγάλα μαύρα γυαλιά ηλίου. Εκείνος, άνθρωπος με ολοφάνερη αδυναμία, ψηλός και αδύνατος με ένα κατάμαυρο κοστούμι και μερικά έγγραφα ανά χείρας. Οι δυο τους μοιάζουν τόσο ταιριαστοί και απόλυτα κυριευμένοι από μια πολύ προσωπική υπόθεση. Ο οδηγός της κούρσας ανήκει στους λεγόμενους γραφικούς τύπους. Καλοκαιρινό πουκαμισάκι, γένια δυο ημερών, με τεράστια, δυνατά χέρια που πνίγουν το τιμόνι της κούρσας του. Στο ταμπλό προσεύχεται ο Άγιος Ιακώβ με τις άκρες της χάρτινης εικόνας του φριχτά τσακισμένες. Το ζευγάρι διασχίζει τον κήπο, κλειδώνει την καγκελόπορτα, το ταχυδρομικό κουτί, ρίχνει μια ματιά πίσω στα παράθυρα, περιμένοντας να συναντήσει την δική του σιλουέτα που μακραίνει κιόλας από αυτήν την ζωή. Ο άνδρας την κρατά τρυφερά από τους ώμους, την προτρέπει να προχωρήσουν. Η κούρσα τους φαντάζει υπέροχη και οι δυο τους πρέπει να προχωρήσουν ίσια εμπρός στην τρομερή απόφαση που αν και δεν το δείχνουν τους διασκεδάζει αφόρητα. Τόσο που δεν γελούν.) Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Αγοραίος Έρωτας»