στάχτες

Από τις εκδόσεις Bibliothéque

Η μόνη φωνή που ακούς
Είναι η φωνή που δεν αποκρίνεται

*

Να σε ακούσω
δεν είναι παρά ένας άλλος δρόμος να ανέχομαι το αδύνατο
αδιάκοπα μιας κίνησης
που καθρεφτίζει το μέλλον
σε εκείνη την επιφάνεια του νερού
την φτασμένη ως το μυστήριο της συλλαβής των ονομάτων
όλων όσων είπαν τα τελευταία τους λόγια
κι εγώ τα άκουσα Συνεχίστε την ανάγνωση του «Λουκάς Λιάκος, Φωνή — Κυκλοφορεί [αποσπάσματα]»

Κλείνοντας τα δεκαοχτώ του, ο Γιάννης κοιτάχτηκε στον καθρέφτη νιώθοντας ένα πρωτόγνωρο αίσθημα ευφορίας. Δεν ήταν ότι είχε περάσει από τους πρώτους στο Πολυτεχνείο, ούτε ότι μόλις είχε οδηγήσει τη γυαλιστερή Yamaha που του έκανε δώρο ο μπαμπάς του, δεν ήταν καν η ξανθιά χαίτη του που παρέσυρε σχεδόν νομοτελειακά τις πρώην συμμαθήτριες του στα ανατομικά στρώματα ξενοδοχείων ημιδιαμονής. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αχιλλέας Σωτηρέλλος, Οι τρεις ταφές του Ιωάννη Παρασχάκη»

Περιεχόμενα τεύχους 112, Δεκέμβριος 2019

Πέτρος Μαρτινίδης, Λε Καρέ εναντίον Brexit
ARB, Αχμέτ Αλτάν, σύμβολο ελευθερίας
Φρήμαν Ντάισον (Freeman Dyson), Φανγκ Λιτζού. Η κληρονομιά ενός σπουδαίου ανθρώπου
Σπύρος Σφενδουράκης, Τα απόκρυφα της Φύσης
Μίλτος Φραγκόπουλος, Έζρα Πάουντ: Ήθελα να γράψω τον Παράδεισο…
Χάρης Βλαβιανός, Αν Κάρσον, Επιλογή ποιημάτων
Βασίλειος Π. Βερτουδάκης, Ο Έρωτας ως ηδονή και ως οδύνη
Μπέρναρντ Νοξ (Bernard Knox), Κάτω από το ηφαίστειο Συνεχίστε την ανάγνωση του «The Athens Review of Books τεύχος Δεκεμβρίου 2019 —κυκλοφορεί»

βασισμένο επάνω
στην δημώδη παράδοση
της Λέρου,
σε ένα τραγουδάκι

Πριν τον χαμό υπήρξαν κορνίζες, μπαλκόνια και διακοσμήσεις. Και ωραία παιδιά με φλογισμένες, ευέξαπτες καρδιές. Η επίθεση όλα τα πάγωσε. Ο άγγελος καθοδηγεί την ψυχή αυτού του τόπου. Μια ιστορία από τις πολλές που εκτυλίχθηκαν εκείνες τις νύχτες σώζεται σε τούτο το σημείωμα. Και αν νομίζει κανείς πως την αφήγηση που ακολουθεί την έχει κάπου συναντήσει, μάθετε πως το καλύτερο και ομορφότερο στοιχείο της είναι η Κατερίνα  που επαναλαμβάνεται αδιάκοπα ως τους καιρούς μας, κάτω από τις ανταύγειες του ηλεκτρικού και την άρρυθμη, την παράξενη βοή. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ανταποκρίσεις Απόστολου Θηβαίου, Το άρωμα η Κατερίνα»

Άντρας 55 ετών σε γραφείο κάποιας υπηρεσίας.

Εγώ, ξέρετε, είμαι ένας βέρος, ένας πραγματικός, επαναστάτης. Προέρχομαι απ’ αυτή τη σπάνια στόφα ανθρώπων που είναι συνεπείς στην ιδέα της αναγκαιότητας της αλλαγής του κόσμου.

Είμαι 55 χρονών και ακόμα πηγαίνω σε πορείες. Δεν έχω βαρεθεί ποτέ να πλύνω ούτε ένα κεσεδάκι από γιαούρτι για να το βάλω στην ανακύκλωση. Στις διακοπές μου, κάνω πάντα κάμπινγκ. Ενώ, ακόμα και στις βραδινές μου εξόδους για φαγητό κουβαλάω πάντα ένα σακίδιο το οποίο φροντίζω επιμελώς να δείχνει γεμάτο. Επίσης, έχω υιοθετήσει δύο σκύλους, ο ένας εκ των οποίων κουτσός. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Σοφία Γουργουλιάνη, Ο νεκροθάφτης»

Από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν

[ 1 ]

(μιλάει αυτός)

σε ένα ξύλινο παγκάκι
Ένας σωρός από ρούχα, που κρύβει ένα σώμα
Ξεπροβάλλει ένα αλλόκοτο κεφάλι γυναίκας
μαλλιά που κάποτε ήταν βαμμένα κόκκινα
Απ’ το σκισμένο φόρεμα της, προβάλλει
μια νερουλιασμένη αχάιδευτη σάρκα
Βάφει τα χείλη της
με μανιασμένες επαναλαμβανόμενες κινήσεις Συνεχίστε την ανάγνωση του «Θανάσης Κριτσινιώτης, Κλεοπάτρα σε κομμάτια [αποσπάσματα]»

Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη -Πρόλογος: Δημήτρης Στεφανάκης – Εκδόσεις Μεταίχμιο

Το τιμημένο με βραβείο Γκονκούρ αριστουργηματικό μυθιστόρημα για τα μεγάλα προβλήματα που βασανίζουν τη συνείδηση του σύγχρονου ανθρώπου: ηθική και πολιτική ενώπιον ζωής και θανάτου.

Περιγραφή βιβλίου