Gabriel García Márquez, Τα πάντα διέψευδαν το θάνατό του
«[…]Δεν μπορούσε να είναι πεθαμένος, γιατί καταλάβαινε πολύ καλά τα πάντα: τη ζωή που στριφογύριζα γύρω του μουρμουρίζοντας. Την ελαφριά μυρωδιά από τα ηλιοτρόπια που έμπαινε από το παράθυρο και ανακατευόταν με την άλλη «μυρωδιά». Αντιλαμβανόταν τέλεια την αργή ροή του νερού στην στέρνα. Το τζιτζίκι που είχε απομείνει στη γωνία και συνέχιζε το τραγούδι του νομίζοντας πως ακόμα ξημερώνει.
Τα πάντα διέψευδαν το θάνατό του. Όλα εκτός από τη «μυρωδιά». Αλλά πώς θα μπορούσε να ξέρει αν εκείνη μυρωδιά ήταν δική του; Ίσως η μητέρα του να είχε ξεχάσει να αλλάξει το νερό στα βάζα και τα κοτσάνια είχαν αρχίσει να σαπίζουν. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Gabriel García Márquez, Τα πάντα διέψευδαν το θάνατό του»
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.