στάχτες

Ο Βασίλης Ραφαηλίδης για τον Μελισσοκόμου του Θόδωρου Αγγελόπουλου -Α’

26/01/2022

Αρχείο 02/06/2013

Ο Μελισσοκόμος

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το Ταξίδι στα Κύθηρα ήταν μια περιήγηση στο ελληνικο κοιμητηρι των ιδανικὡν: Η Ελλάδα εκεί περιγραφόταν σαν ένας ου-τόπος, σαν μια ουτοπία στην πιο απολυτη κυριολεξία, σαν μια χώρα στην οποία οι Έλληνες δεν έχουν πια το δικαίωμα να κατοικήσουν, αφού όλα έχουν καταληφτεί προ πολλού απ’ τους παντοειδείς δοσίλογους. Ειναι οι «εθνικόφρονες» αυτοί που ποτέ και σε καμιά περίπτωση δεν τα κατάφεραν να σκεφτούν ελληνικά -και είναι αυτοί που κόπτονται για την «καθαρότητα του ελληνικού αίματος» παραμένοντας ολικά βρώμικοι. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο Βασίλης Ραφαηλίδης για τον Μελισσοκόμου του Θόδωρου Αγγελόπουλου -Α’»

Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Το ζήτημα της ελευθερίας

25/01/2022

Μικρό Θεατρικό
Εις μνήμην
Αλέκου Φασιανού

[σκηνικό δρόμου κάπου στην πόλη. Μια κορδέλα σαν αυτές που χρησιμοποιεί η σήμανση για να περιφράξει τον τόπο του εγκλήματος διαγράφει την σκηνογραφία. Το πλήθος των φροντιστών παραμένει συγκεντρωμένο πίσω από την κεντρική κάμερα. Ένας άνδρας με ψαρά μαλλιά δίνει εντολές σε κάτι δικούς του. Αυτοί τρέχουν και σαν να γνωρίζουν από τα πριν τι ήταν εκείνο που τους ζητήθηκε, εκτελούν σημαντικές, λεπτομερείς εργασίες. Ο πιο μικρός ηλικιακά από τους φροντιστές πετάγεται με την κινηματογραφική του κλακέτα, ένας άγγελος με στακάτο τίναγμα, ένας με μάγια χορευτή μες σε δύσκολες συγκυρίες. «Τελευταία σκηνή, σιωπή παρακαλώ!» Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Το ζήτημα της ελευθερίας»

Horst Krüger, Το διαλυμένο σπίτι ―κυκλοφορεί

24/01/2022

Τα νεανικά μου χρόνια στη Γερμανία του Χίτλερ. μετφρ., Σίσσυ Παπαδάκη ―Από τις εκδόσεις Gutenberg

Πώς ο ναζισμός διάβρωσε μια ολόκληρη κοινωνία; Νεανικές αναμνήσεις από τη Γερμανία του Χίτλερ σε ένα από τα διασημότερα βιβλία για το Τρίτο Ράιχ, γραμμένο από έναν λαμπρό στυλίστα» (Tagesspiegel).

«Ήμουν το συνηθισμένο παιδί άκακων Γερμανών που δεν υπήρξαν ποτέ ναζί, χωρίς όμως αυτούς και όλους τους “καλούς Γερμανούς”, οι ναζί δεν θα είχαν καταφέρει τίποτα»: Με αφορμή τη δίκη του Άουσβιτς το 1963, όπου απλοί Γερμανοί κατηγορούνται για φρικτά εγκλήματα, ο δημοσιογράφος Χορστ Κρίγκερ επιστρέφει στη νεανική του ηλικία, στη δεκαετία του 1930, για να περιγράψει το έδαφος στο οποίο άνθισε ο ναζισμός. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Horst Krüger, Το διαλυμένο σπίτι ―κυκλοφορεί»

Κώστας Δρουγαλάς, δύο ποιήματα

21/01/2022

Επιπόλαια σκαλίσματα

Με το που πλάγιαζε
γυρνούσε πλευρό
και μου έδειχνε την πλάτη της.

Κάθε βράδυ έβλεπε εφιάλτες·

γατάκια σκασμένα μέσα σε άχαρες σακούλες
απότιστα λουλούδια στα νεκροταφεία
κι η αγράμματη η μάνα σου να κρώζει
«Δεν είν’ αυτός για σένα». Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κώστας Δρουγαλάς, δύο ποιήματα»

Ασημίνα Λαμπράκου, μια ροή όλα

19/01/2022

Ελπίδος και Γούναρη. Οι ποδιές κι οι κάλτσες ως το γόνατο. Οι κορδέλες στην τσέπη. Η Φώφη. Η Βιργινία. Η μια εδώ. Η άλλη εκεί. Η Λένα να μην ξέρω που. Οι ποδιές που έγιναν φούστες μπλε μέχρι το γόνατο. Το γόνατο ένα όριο. Τα μυστικά. Και το τραγούδι στη διαδρομή. Φιλίες που έζησαν άλλες που σκότωσα. Το καφενείο της γωνίας. Ο κυρ Βασίλης. Η κυρά Γιαννούλα. Η Μαριάννα που σηκώνει το υπόλοιπο. Η Μαριλένα εδώ κοντά. Τα παιδιά της. Η Γιώτα που. Ο Τάκης. Ο Τάκης που έφυγε δυο μέρες μετά που θυμήθηκα το όνομα και τη μορφή του. Την ιστορία του. Η Μαρία. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ασημίνα Λαμπράκου, μια ροή όλα»

Αλεξία Σχορτσιανίτη, Χοάνη ―κυκλοφορεί [αποσπάσματα]

18/01/2022

Από τις ΑΩ εκδόσεις

ΚΑΘHΛΩΣΗ

Ξημερώνει και βραδιάζει
και στο ίδιο μέρος να ’μαι πάλι.
Kαθηλωμένη σε μιαν αιώνια φυγή
ωσάν το σήμερα ποτές να μην υπήρξε.
Περιδιαβαίνω σε κόσμους π’ ανθρώπινο μάτι δεν άγγιξε.
Εκεί, στα παλιά μου λημέρια,
στο μεγαλείο της μνήμης, της θλίψης και της μοναξιάς
με ατελέσφορη την προσπάθεια της βίωσης
μες στην ολόγιομη λαχτάρα της.
Σ’ αυτήν τη ζωή,
με τις άλικες μέρες, τις φρουρές των τάξεων και τα λειψά
σημεία αναφοράς Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αλεξία Σχορτσιανίτη, Χοάνη ―κυκλοφορεί [αποσπάσματα]»

Δημήτρης Φύσσας, ένα βιβλίο σε 100 λέξεις: Ελένη Ε. Νανοπούλου, Με τα μάτια

17/01/2022

Ελένη Ε. Νανοπούλου, «Με τα μάτια». Διηγήματα. Γκοβόστης, Αθήνα 2016

Τριάντα τέσσερα ακαριαία διηγήματα, σε πέντε ενότητες («Στο σπίτι», «Δικά μου», «Η γραφή», «Οι άλλοι», «Οι άνθρωποί μου»), συναποτελούν το πρώτο αυτό πεζογραφικό βιβλίο της συγγραφέως (έχει προηγηθεί ένα ποιητικό). Ο δε γενικός τίτλος κυριολεκτεί, αφού, όπως σημειώνεται, «η ματιά μου είναι το όπλο μου».

Υπάρχουν κομμάτια πολύ πετυχημένα, που αποτυπώνουν πολύ πρωτότυπη θέαση των πραγμάτων («Με τα μάτια», «Εμβοές», «Καλές προθέσεις», «Ενοχή», «Τα τζιτζίκια», Τότε…», «Αν» κι όχι μόνο). Πολύ όμορφες και οι «κρυμμένες» αναφορές σε Ντίκινσον, Λόρκα, Κίπλινγκ (;) κλπ. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Δημήτρης Φύσσας, ένα βιβλίο σε 100 λέξεις: Ελένη Ε. Νανοπούλου, Με τα μάτια»