Denise Levertov, δύο ποιήματα

Μετάφραση: Σωκράτης Λ. Σκαρτσής

Τραγούδι για την Ίσταρ

Το φεγγάρι είναι μια γουρούνα
και γρύζει μες στο λάρυγγά μου
Η μεγάλη της λάμψη λάμπει ώς μέσα μου
έτσι η λάσπη της κοιλότητάς μου αχτιδοβολεί
και σπάζει σ’ ασημένιες φυσαλίδες

Είναι μια γουρούνα
Continue reading «Denise Levertov, δύο ποιήματα» →

Αμαλία Ρούβαλη, Στο Ναύπλιο λοιπόν

στη μνήμη του αδερφού μου Γιώργου

Στο Ναύπλιο λοιπόν,
μαθαίνω αλήθειες.
Τις πάντα, τις χτες, τις αιώνιες
και τώρα.

Μπορεί η Ιστορία να γιατρέψει
τους ίδιους αρχέγονους πόνους,
τις ίδιες εκπλήξεις αιώνων
κι ας είν’ κι από φίλων τα χείλη καλών;

Continue reading «Αμαλία Ρούβαλη, Στο Ναύπλιο λοιπόν» →

Γνωριμία με γαλλόφωνους βέλγους ποιητές [4] —Παρουσίαση-μετάφραση: Κωνστάνς Δημά


Τα προηγούμενα μέρη [1] – [2] – [3]

ACHILLE CHAVEE (1906-1969)

Ο Achille Chavée γεννήθηκε στο Charleroi στις 6 Ιουνίου του 1906. Μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές νομικής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιου Βρυξελλών, εγκαταστάθηκε στη Louvière όπου ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου. Το 1932 οι απεργίες στην ανθρακοφόρο λεκάνη της Βαλλονίας τον σημάδεψαν3 βαθιά. Την ίδια χρονιά γνώρισε το κίνημα του υπερρεαλισμού και τη μελλοντική σύζυγό του Σιμόν. Continue reading «Γνωριμία με γαλλόφωνους βέλγους ποιητές [4] —Παρουσίαση-μετάφραση: Κωνστάνς Δημά» →

Σταυρούλα Δεμέναγα, ‘Λευκό χαρτί αφήνομαι’ —ποίηση

ΕΠΙΓΝΩΣΗ

μικρή φθαρτή και άηχη
εγώ
υφαίνω παρουσίες
πάνω σε τοίχους πρόσφορους
και εικονικά σκοτάδια
αρκεί να είμαι κάπου εδώ
κάπως να βρω ένα λόγο
Continue reading «Σταυρούλα Δεμέναγα, ‘Λευκό χαρτί αφήνομαι’ —ποίηση» →