Ντόροθι Πάρκερ, Ήσουν απόλυτα καλός ―μτφρ.: Ασημίνα Λαμπράκου

σελ. 151 (1)

Ο χλωμός νεαρός άντρας χαλάρωσε προσεκτικά μέσα στη χαμηλή καρέκλα, και άφησε  το κεφάλι του να κυλήσει στο πλάι, έτσι ώστε το δροσερό τσίτι ανακούφισε το μάγουλο και τον κρόταφο. 

«Ω, αγαπητή,» είπε. «Ω, αγαπητή! Ω, αγαπητή! Ω!»

Το παρατηρητικό κορίτσι, καθισμένο ανάλαφρα και στητά στον καναπέ, χαμογέλασε λαμπερά προς αυτόν. 

«Δεν αισθάνεσαι τόσο καλά σήμερα;», είπε.

«Ω, είμαι σπουδαία,» είπε εκείνος. «Είμαι ζωηρός. Ξέρεις τι ώρα σηκώθηκα; Τέσσερις η ώρα το απόγευμα, ακριβώς. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ντόροθι Πάρκερ, Ήσουν απόλυτα καλός ―μτφρ.: Ασημίνα Λαμπράκου»

Ποιητική, Καλοκαίρι 2023 ―κυκλοφορεί

Το νέο τεύχος της «Ποιητικής» που μόλις κυκλοφόρησε υποδέχεται το καλοκαίρι με πλούσια ύλη κι έναν εξαιρετικά ελκυστικό πίνακα περιεχομένων. Όλοι οι λάτρεις της ποίησης ας σπεύσουν να το διαβάσουν!
Ξεχωρίζει το διπλό αφιέρωμα στον σερβικής καταγωγής Αμερικανό ποιητή Charles Cimic – έναν από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της γενιάς του- που έφυγε από την ζωή τον περασμένο Ιανουάριο (μεταφράζουν ο Χάρης Βλαβιανός και ο Γιώργος Τσακνιάς) και στον πιο παραγωγικό και πολυπράγμονα συγγραφέα της μεταπολεμικής Γερμανίας, τον Hans Magnus Enzensberger (ποιήματά του μεταφράζει ο Βασίλης Τσαλής), του οποίου ο θάνατος είχε προηγηθεί στο τέλος του περασμένου χρόνου. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ποιητική, Καλοκαίρι 2023 ―κυκλοφορεί»

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κι ύστερα κόπασαν τα επιφωνήματα

Το τασάκι

Έπρεπε τότε να το γνώριζα
πως μόνο αυτό μου αρκούσε
έτσι όπως σήκωνες το ποτήρι
και το ακουμπούσες στα χείλη σου

ο κόσμος γύρω επιβράδυνε
τα φώτα των αυτοκινήτων
γίνονταν μικρές πυγολαμπίδες Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κι ύστερα κόπασαν τα επιφωνήματα»

Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Η φλαμουριά

Μικρό θεατρικό
για την ελπίδα

ωμάτιο με τοίχους γυμνούς. Λαμπτήρας πυρακτώσεως, ένα τραπέζι και δυο καρέκλες. Στον έναν τοίχο πλήθος οι ανακοινώσεις. Στην απέναντι πλευρά το πλέον διαδεδομένο εικόνισμα του Ιησού, σκέπη και δικαιοσύνη στους αιώνες των αιώνων, είπαν οι προφήτες. Στην μια καρέκλα κάθεται σιδηροδέσμιος ένας άνδρας, όχι πάνω από σαράντα χρονών. Το πουκάμισό του είναι ξεκούμπωτο, έχει το κεφάλι σκυφτό και τα ρούχα του είναι γεμάτα χώματα. Κάποιος μπαίνει στο δωμάτιο. Χτυπάνε οι πόρτες, φύλακες κλειδώνουν και σέρνουν αρμαθιές κλειδιά. Ο κρατούμενος ταράζεται, κοιτάζει με απόγνωση, γυρεύει να βρει τον εαυτό του, σφίγγει τα δόντια. Ακούγεται ο αέρας και η βροχή πάνω στο ελενίτ. Η νεοελληνική αρχιτεκτονική που βρίσκει τα σύμβολά της, δίχως να χάνει ούτε στο ελάχιστο την μεταφυσική που αγαπήθηκε όσο τίποτε, κυριαρχεί εμμέσως στην σκηνογραφία.] Συνεχίστε την ανάγνωση του «Απόστολος Θηβαίος, Boutique Théâtre: Η φλαμουριά»

Ζέτα Μπελαούρη, Εκκρίσεις ―από τον Κωνσταντίνο Λουκόπουλο

ΑΓΕΡΩΧΗ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΗ

(Αναγνωστικό σημείωμα για τη συλλογή Εκκρίσεις, της Ζέτα Μπελαούρη, εκδόσεις 24 γράμματα, 2022)

Οι Εκκρίσεις (κατά πάθος) είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή της Ζέτας Μπελαούρη, συλλογή που ακολουθεί την πρωτόλειά της Η Ύλη της Αντοχής, εκδόσεις Γαβριηλίδης 2015. Κατά βάση, αυτό το δεύτερο ποιητικό της βιβλίο φαίνεται να είναι σύνθεση τριών συλλογών καθώς συγκεντρώνει στις 100 σελίδες του, πλέον των πενήντα ποιημάτων που ταξινομούνται στις ενότητες ΣΙΕΛΟΓΟΝΑ (που σχετίζονται με την τέχνη και τον λόγο), ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ (που αναφέρονται στη φθορά και στην απώλεια), ΖΟΥΜΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΛΙΞΗΡΙΑ (που συγκεντρώνουν τον έρωτα και τον εξαντλούν). Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ζέτα Μπελαούρη, Εκκρίσεις ―από τον Κωνσταντίνο Λουκόπουλο»

Νίκος Ι. Τζώρτζης, Το δικό μας «Κ»

Ι 

Εγώ
γράφω πρώτα τ’ όνομά σου·
μετά το σβήνω και κρατώ
το αρχικό σου γράμμα:

Κ,
κι ύστερα προσθέτω
μια συλλαβή πριν: ΝΙ,
μια κατάληξη μετά: ΟΣ·
έτσι γράφω τ’ όνομά μου. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Νίκος Ι. Τζώρτζης, Το δικό μας «Κ»»

Λεωνίδας Καζάσης, Έρως μόνος μελώνει

Η αίσθηση την σκέψη ερεθίζει,
και η σκέψη ανταποδίδει,
με την φαντασίωση τής στέρησης που αιμορραγεί.
Ο πολιτισμός που τα πάντα διχάζει,
που τα ενώνει μόνο στην αλληλοσφαγή,
την διαλεκτική τής φύσης αντιμάχεται˙ Συνεχίστε την ανάγνωση του «Λεωνίδας Καζάσης, Έρως μόνος μελώνει»