Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος: Ιφιγένεια Σιαφάκα, Σκαντζόχοιρος με παπιγιόν (ποίηση σε πέντε πράξεις και αυλαία)

10/01/2020

Των εκδόσεων Σμίλη

Σε παλαιότερο κριτικό σημείωμά μου για την Ιφιγένεια Σιαφάκα είχα αναφέρει το εξής: «Δομή- πρόθεση-πρόσληψη-γλώσσα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, δημιουργώντας έναν δίαυλο επικοινωνίας με το υποσυνείδητο». Αυτός –θαρρώ– είναι ο κύριος άξονας επάνω στον οποίο θα πρέπει να χτίζεται κάθε αναγνωστική προσπάθεια των έργων της συγγραφέως. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος: Ιφιγένεια Σιαφάκα, Σκαντζόχοιρος με παπιγιόν (ποίηση σε πέντε πράξεις και αυλαία)»

Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης, Ο Ήφαιστος της Αλχανίας

08/01/2020

Ορισμένοι άνθρωποι είναι τόσο δέσμιοι των προκαταλήψεων τους που όχι μόνον αδυνατούν ν’ απαλλαχθούν από δαύτες, αλλά θεωρούν ότι έστω κι η ελάχιστη απόκλιση ισοδυναμεί με αδυναμία εκ μέρους τους ή με προδοσία απέναντι στην όποια παράδοση ή πατροπαράδοτη παρακαταθήκη τους τάισε μ’ αυτές τις προκαταλήψεις. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης, Ο Ήφαιστος της Αλχανίας»

Georg Trakl, χαρούμενο πάνω από κάτι ονειροπόλο γέρνει -μετάφραση Γιώργος Κεντρωτής

07/01/2020

ΧΟΕΝΜΠΟΥΡΚ

Κανείς στο σπίτι. Σε κάμαρες φθινόπωρο·
σονάτα σεληνόφωτη
στις παρυφές του σκοτισμένου δάσους.
Τη λευκή πάντα των ανθρώπων όψη σκέφτεσαι
στον ορυμαγδό μακριά του χρόνου· πράσινο σύγκλαδο
χαρούμενο πάνω από κάτι ονειροπόλο γέρνει. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Georg Trakl, χαρούμενο πάνω από κάτι ονειροπόλο γέρνει -μετάφραση Γιώργος Κεντρωτής»

Μαρία Πανούτσου, Ενοχή

02/01/2020

…του θέρους μνήμες σκόρπαγε, τις περασμένες
μαζεύοντας τα πρωινά, κοχύλια στις ακτές,
ξεβράσματα μιας εποχής, της θάλασσας περίσσια,
κι’ έριχνε βλέμματα σε τόπους άλλους μακρινούς,

σκορπίζοντας το είναι του, σε νύχτες ‘λαφιασμένες
καθώς οι μέρες ισομετρικά, ταξίδευαν παντού,
κι οι φόβοι να τον κυβερνούν,

στο μήκος των ονείρων,

χαραματιές που άφηναν σε σώμα και ψυχή,
κι’ ανυποψίαστος αυτός, ριγούσε, μπερδεμένος,

σε κάθε χτύπο του κορμιού,
και της καρδιάς
και του σπιτιού το τρίξιμο…

*
© Μαρία Πανούτσου, 2019 Αθήνα
Φωτο: Στράτος Φουντούλης

Διαβάστε ὀλα κείμενα της Μαρίας Πανούτσου →

Ανταποκρίσεις Απόστολου Θηβαίου, Οι ελεγείες των δρόμων

31/12/2019

Τα ποιήματα
παραμένουν νέα
όταν κανείς
δεν τα διαβάζει.
Αυτό εξασφαλίζουν
οι εκτενείς
δημοσιεύσεις. 

Οι ελεγείες των δρόμων

από την σειρά των πολύ
μικρών
μυθιστορημάτων
¥

Καινούριες πόλεις
Ακούστε κύριε, ο Ρομπ είναι κατά βάθος εντάξει παιδί. Όποιον και να ρωτήσετε θα σας πει, ο Ρομπ; Ο Ρομπ δεν είναι άλλο από μικρός μου αδελφός, ναι, ακριβώς αυτό, μικρός αδελφός!

Όμως, ακόμη και τα καλύτερα παιδιά, ο Ρομπ διαθέτει ευαίσθητη και ελαφριά καρδιά. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ανταποκρίσεις Απόστολου Θηβαίου, Οι ελεγείες των δρόμων»

Μπρούνο Σουλτς, Άπαντα τα πεζά

30/12/2019

Μετάφραση: Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου, από τις εκδόσεις Καστανιώτη

H πεζογραφία του Μπρούνο Σουλτς φημίζεται για την πρωτοτυπία της. Οι εξπρεσιονιστικές ιστορίες του, τοποθετημένες σε έναν φανταστικό χώρο παρόμοιο με τη γενέτειρά του, ανυψώνουν ποιητικά την καθημερινότητα στη σφαίρα του μύθου. Τα συνήθη θέματά του –ο άνεμος, ένα ρούχο, ένα πιάτο με ψάρια– εμφανίζονται αίφνης μυστηριώδη, αλλόκοτα και ικανά να φωτίσουν βαθύτερες αλήθειες. Όπως άλλωστε σημειώνει κάπου ο πατέρας, ένας από τους πιο ελκυστικούς χαρακτήρες που έπλασε ο συγγραφέας, «στην ύλη έχει δοθεί μια ατελείωτη γονιμότητα, μια ανεξάντλητη ζωική ισχύς και συγχρόνως μια γοητευτική δύναμη πειρασμού που μας παρασύρει στο να δημιουργούμε μορφές». Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μπρούνο Σουλτς, Άπαντα τα πεζά»