στάχτες

«[…] είχαμε φτιάξει ένα πατάρι στο ύψος του παραπέτου και φορτώσαμε τα άχερα στο πατάρι και ανάμεσα στο πατάρι και στο «πάτωμα» του κάρου δημιουργήθηκε ένας χώρος, ένα «υπόγειο» όπως το λέγαμε, όπου μπορούσες να ξαπλώσεις, ή να κάτσεις σκύβοντας το κεφάλι σου και στο υπόγειο του πρώτου κάρου βάλαμε τον ασύρματο και το πρόχειρο φαρμακείο, στο υπόγειο του δεύτερου το κιβώτιο και στο υπόγειο του τρίτου τα τρόφιμα, τον καπνό και τα εργαλεία). Βαδίζαμε λοιπόν με τον πρώην επιλοχία Σπάρτακο δίπλα στο κάρο της διμοιρίας μας και σε μια στιγμή, ο πρώην επιλοχίας Σπάρτακος μου είπε, «Πάω για κατούρημα», πήδηξε το χαντάκι του δρόμου, προχώρησε μέσα από κάτι θάμνους, εγώ έβγαλα την ταμπακέρα μου να στρίψω τσιγάρο και σταματώντας να ανάψω με το τσακμάκι, άκουσα την έκρηξη. Ήταν ένα ναρκοπέδιο εκεί δίπλα, υπήρχε και μια πινακίδα που έλεγε, «Προσοχή νάρκες» και είχε και μια νεκροκεφαλή με δυο κόκκαλα σταυρωτά από κάτω, μα η πινακίδα είχε πέσει, την βρήκαμε και την ξαναστήσαμε όσο πιο στέρεα μπορέσαμε στο κοντάρι της, θάψαμε τον πρώην επιλοχία Σπάρτακο, η τρίτη διμοιρία απόμεινε με εννέα άντρες — όταν φύγαμε από την πάλη Ν, ο Ταγματάρχης μας χώρισε σε τρεις διμοιρίες, με δέκα άντρες στην πρώτη, έντεκα στη δεύτερη και έντεκα στην τρίτη, σύνολο τριάντα δύο, γιατί ο πρώην ταγματάρχης Περικλής και ο πρώην υπολοχαγός Τηλέμαχος, όντας αρχηγός αποστολής ο πρώτος και υπαρχηγός αποστολής ο δεύτερος, δεν εντάχτηκαν σε διμοιρίες, σύνολο τριάντα τέσσερις λοιπόν, καμιά αντίρρηση ως προς το νούμερο, έτσι δεν είναι; — και θάψαμε όπως είπα τον πρώην επιλοχία Σπάρτακο στο σημείο ν3 και συνεχίσαμε την πορεία μας. Τέταρτος χάθηκε στο σημείο ο πρώην λοχίας Σοφοκλής της τρίτης διμοιρίας. Αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το Ημερολόγιο, θα δείτε ότι ο Ταγματάρχης ανήγγειλε την απώλειά του στο Γενικό Αρχηγείο με τις λέξεις «Σοφοκλής κυάνιο», πράγμα που είναι και δεν είναι σωστό, με την έννοια ότι πρόκειται για μια ανακρίβεια, αλλά για μια ανακρίβεια θεμιτή, ούτως ειπείν, διότι ο πρώην λοχίας Σοφοκλής πληγώθηκε ελαφρότατα στην αριστερή του φτέρνα («Δεν είναι τίποτα, — είπε ο ίδιος, — μια γραντζουνιά») μα το πόδι του πρήστηκε, με αποτέλεσμα να βραδυπορήσει ο Σοφοκλής και ο Ταγματάρχης διέταξε τον κυανισμό του, ο Σοφοκλής ωστόσο προτίμησε να αυτοκτονήσει με το περίστροφο. Τον θάψαμε στο σημείο ν4 και συνεχίσαμε την πορεία μας.[…]»

✳︎

[από: Άρης Αλεξάνδρου, Το κιβώτιο ―εκδόσεις Κέδρος

❤︎ ❤︎ ❤︎