Σ’ ένα περιμάζεμα απολεσθέντων ψυχών στα αζήτητα δρομάκια της ζωής μετά τη ζωή, ζουμάρισε αετίσια στο ερημικό πεδίο μάχης σε ένα κιτρινισμένα λαβωμένο στρατιώτη. Κειτόταν καταγής με διαμπερές καπνοαχνίζον τραύμα στα παλλόμενα στήθη. Ακρωτηριασμένος –του έλειπε το ένα χέρι– και περίλυπος, καρτερούσε ά-πονα στο ά-χρονο ά-χωρο παρόν του το περιμάζεμα. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Άννα Αθανασίου, Ο Αδελφός του Ιούλη»
Αυτά τα ωραία πάρτι της γειτονιάς γίνονται μια φορά κάθε καλοκαίρι, γύρω στον Δεκαπεντάυγουστο, όταν το χωριό γεμίζει κόσμο. Αποφάσισαν, λοιπόν, και φέτος, όπως κάθε χρόνο, οι άντρες να ψήσουν στις σχάρες και οι γυναίκες να πάμε τα συνοδευτικά.
Είπα να φτιάξω πατατάκια τσιπς που πρώτον ξετρελαίνουν παιδιά και μεγάλους στο σπίτι και δεύτερον θα λιγοστέψουν λίγο το τσουβάλι με τις πατάτες που μου έφεραν δώρο και φοβάμαι ότι θα «ανάψουν», θα σαπίσουν με τόση ζέστη. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ζωή Κατσιαμπούρα, Τα τσιπς»
Tο μίσος κι η εμπάθεια που τρέφει ο άνθρωπος για τα μέλη του ίδιου είδους είν’ ανεκδιήγητη αλλά ταυτόχρονα και τόσο συνηθισμένη σ’ όλες τις κοινωνίες και σ’ όλες τις εποχές, που προκαλεί αισθήματα απέχθειας κι αηδίας γι’ αυτό τούτο το είδος. Τέτοιες διαθέσεις γεννιούνται πάντα μέσα στο λίκνο ενός άκρατου εγωισμού. Έτσι περιχαρακωμένος όπως είναι ο άνθρωπος στον υδροκέφαλο εαυτό του, μοιραία έχει δύο δρόμους να διαλέξει: είτε να δείξει την ανωτερότητά του σ’ άλλους πιο αδύναμους, είτε να προστατεύσει το εγώ του όταν νιώθει ότι βάλλεται. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης, Odium»
Περιεχόμενα 108ου τεύχους, Ιούλιος-Αύγουστος 2019
Χ.Ε. Μαραβέλιας, «Go back to 5%»! Τσίπρα του ψευδαλαζόνος εξόδιος
Κυριάκος Μητσοτάκης, «Ντροπή για την Ελληνική Δημοκρατία η καταδίωξη της ARB»
ARB, «Μια ανάσα» του Αβιγκντόρ Αρίκα
Αβιγκντόρ Αρίκα (Avigdor Arikha), Από την προσευχή στη ζωγραφική
Λίζα Απινιανέζι (Lisa Appignanesi), Οι κατά Μπέργκερ τρόποι ένας ύπαρξης
Ευριπίδης Γαραντούδης, Ο συγκερασμός ποίησης και επιστήμης για μια πατρίδα μητέρα και μητριά
Τάσος Γιαννίτσης, Ο δύσκολος οικονομικός μετασχηματισμός της Ελλάδας
Πέτρος Μαρτινίδης, Έρικ Χόμπσμπαουμ: Προικισμένος και προκατειλημμένος
Αναστασία Λογοθέτη, Το «ταραγμένο σπίτι» στο έργο του Ίαν ΜακΓιούαν Συνεχίστε την ανάγνωση του «The Athens Review of Books τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου 2019 —κυκλοφορεί»
(γεν. Καρθαγένη, 1942) -μετάφραση Τάσος Δενέγρης
Ραν
Ο ήλιος ολοκλήρωνε το πέσιμό του μέσα στα νερά
κι εγώ ήμουν απορροφημένος απ’το μεγαλείο εκείνο.
Η έκσταση στην οποία βρισκόμουν σχίστηκε απ΄ τον ήχο
της τηλεόρασης που ανάγγειλε μια ταινία.
Ήταν το Ραν, του Κουροσάβα.
Βλέποντάς την για μιαν ακόμη φορά
κατάλαβα πως η ομορφιά της δεν ήταν κατώτερη Συνεχίστε την ανάγνωση του «José María Álvarez, Κι αυτά τα πλάσματα που είδα»
Ο Γόνος έπλεε σε πελάγη πρωτοφανούς ευτυχίας, καθώς απέμεναν λίγες μόνο μέρες πριν την ανάληψη της εξουσίας. Τα περισσότερα γκάλοπ του έδιναν διψήφια διαφορά προβαδίσματος έναντι του πολιτικού του αντιπάλου και απερχόμενου πρωθυπουργού Σταύρου Καταληψία. Ακόμα και στα όρια του στατιστικού λάθους η αυτοδυναμία ήταν δεδομένη. Πήρε, ξαπλωμένος στην κρεβατοκάμαρα, το μπολ με τα κεράσια και άρχισε να τα μασουλάει φτύνοντας τα κουκούτσια ψηλά στο ταβάνι. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αχιλλέας Σωτηρέλλος, Το κουκούτσι (Ή μια μικρή πολιτική αυτοκτονία)»
Από τις εκδόσεις Κίχλη
Στὴ συλλογὴ διηγημάτων «Κόμπο τὸν κόμπο» ὅλες σχεδὸν οἱ ἱστορίες ἔχουν τὴ μορφὴ τῆς ἐξομολόγησης ἢ τῆς ἐξιστόρησης γεγονότων ποὺ ἀφοροῦν τὸ παρελθόν. Οἱ ἀφηγητές, φορεῖς τοῦ παραδοσιακοῦ προφορικοῦ πολιτισμοῦ οἱ περισσότεροι, μὲ ἕναν ἀδρὸ προφορικὸ λόγο καὶ μὲ δωρικὴ λιτότητα ὑφαίνουν λέξη τὴ λέξη, κόμπο τὸν κόμπο, τὰ προσωπικὰ πάθη ἀλλὰ καὶ τὶς πληγὲς τῆς Κατοχῆς καὶ τοῦ Ἐμφυλίου σὲ κρουστὲς ἱστορίες.
Ἡρωίδες ποὺ βίωσαν τὴ σκληρότητα τῆς ἀρχαϊκῆς κοινωνίας καὶ ἄλλες ποὺ ὕψωσαν τὸ ἀνάστημά τους καὶ πάλεψαν στὶς πιὸ ἀντίξοες συνθῆκες· ἥρωες-θύματα τῶν κοινωνικῶν προκαταλήψεων καὶ ἄλλοι ποὺ τοὺς συνέθλιψαν οἱ μυλόπετρες τῆς Ἱστορίας· ἀφηγήσεις ὅπου τὸ χάσμα ἀνάμεσα στὸν πάνω καὶ τὸν κάτω κόσμο κλείνει χάρη στὸν πόθο γιὰ τὸ σμίξιμο ζωντανῶν καὶ νεκρῶν ἐραστῶν. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Δήμητρα Λουκά, «Κόμπο τον κόμπο» (διηγήματα) -προδημοσίευση»
λHθινος δρόμος
Τις νύχτες θέλω να σύρω
τα πόδια μου γυμνά
επάνω στις μνήμες
το χάδι να νιώσουν
κι ύστερα ας ματώσουν
μα δε θυμάμαι ονόματα
χαμένων ηρώων
και ίσως, καλύτερα έτσι-
άρτια παραμένουν τα μέλη μου
Τις νύχτες θέλω να λεηλατήσω
τις στιγμές που γεννιόμουν Συνεχίστε την ανάγνωση του «Νόπη Χατζηιγνατιάδου, τέσσερα ποιήματα»
