στάχτες

είδ’ ο Γιούνης κύματα μεγάλα
κι έφυγε στον άνεμο καβάλα

στάθηκ’ ο άνεμος στην άκρη
έπεσε ο Γιούνης μεσ’ στο δάκρυ

ήρθε κι ο Χατζηπετρής
ο μολυβοπελεκητής

έφτιαξ’ του Γιούνη ένα σκάφος
εχάθη στου πέλαου το βάθος

νάτ’ η γοργόν’ η ανεμώνα
πάρτη κάτω τη μπιγόνια

έκαμε ο κόκορας αυγά
πάνε καυτά τα παγωτά

βγάζ’ ανθί το βασιλικό
ήρθ’ ο Γιούλης απ’ το ναυτικό

παίρνει αμπάριζα και μπαίνει
πιάνει κόντρα και τη βγαίνει

λάμπει γιασεμί, ω, τι παιδεμοί
χάνει ο ουρανός το γαλαζί

έκαμε τ’ αγιόκλημα χωνί
βόγγιξε μέλι το κλωνί

έρχεται μια φόνισσα πλημμύρα
είδα τη μέλισσα παλμύρα

έκαμε κι ο κόκορας αυγά
φάτε μελάτα παγωτά

έλυσε φρένο ο Βαγγέλης
ανελήφθησαν οι χάρες εν αγγέλοις

μούμπλε μούμπλε σούμπλε
άνοε μικρέ μου δούλε!

ήρθε κι ο Χατζηπετρής
ο μολυβοπελεκητής

έφτιαξε του Γιούλη ένας σκάφος
εχάθη στου σέπαλου το άνθος

κου του λου κου του λου
να κι η δάφνη η κατρουλού

έγιν’ η κότα αλεπού

πίνει έψα κάνει τούμπες
α, μα τον Απόλλωνα!
——————-τι θεϊκές τουλούμπες!

___________
(*) κάλως: χοντρό σχοινί καραβιών, καραβόσκοινο

*

©Ασημίνα Λαμπράκου

φωτο: Στράτος Φουντούλης

❀