στάχτες

Διαλογισμός στο ελληνικό φως

Θα ήθελα ένας πίνακας να μπορεί να με πάει στον παράδεισο», έχει πει ο ζωγράφος Μπράις Μάρντεν σε μια παλιότερη συνέντευξή του. «Είναι κάτι στιγμιαίο, μια ελάχιστη στιγμή μετατόπισης. Αλλωστε αυτό κάνει η τέχνη, μας πάει στον παράδεισο – ή τέλος πάντων όπου επιθυμεί ο καθένας». Η λυρική αφαίρεση του Μπράις Μάρντεν, ενός από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του αμερικανικού αφηρημένου εξπρεσιονισμού, δημιουργεί έργα ανοιχτά στο βλέμμα του θεατή, μεταφορικά τοπία πάνω στα οποία το πνεύμα ταξιδεύει. Οπως νοερά ταξιδεύει και ο ίδιος ο καλλιτέχνης όταν «στέκεται ώρες μπροστά σε έναν πίνακα, ακίνητος, κοιτάζοντάς τον», λέει στην «Κ» ο εικαστικός Δημήτρης Αντωνίτσης, επιμελητής της έκθεσης «Brice Marden και Ελληνική Αρχαιότητα», που από σήμερα ανοίγει τις πόρτες της για το κοινό στο Μέγαρο Σταθάτου. «Ισως και να διαλογίζεται», προσθέτει ο κ. Αντωνίτσης, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά όχι μόνον το έργο του Μάρντεν αλλά και τον ίδιο τον καλλιτέχνη: την αγάπη του για τη φύση, τη λατρεία του για το φως και τον βαθύ του σύνδεσμο με την Ελλάδα και ειδικά την Υδρα.

Συνέχεια στην Καθημερινή > >

❀