Νίκος Ι. Τζώρτζης, εις το χωρίον της Πιάδος

Πιάδα Αργολίδας, 20 Δεκεμβρίου 1821

Πίνακας που απεικονίζει τη στιγμή της ορκωμοσίας των πληρεξουσίων μπροστά στο «Προσωρινόν πολίτευμα της Ελλάδος» (1η Ιανουαρίου 1822). Τοιχογραφίες του Μεγάρου της Βουλής, αίθουσα των Υπασπιστών, βόρειος τοίχος. Έργο του Ludwig Michael von Schwanthaler.

ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΕΠΙΔΑΥΡΩι Α΄ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ*

ΑΚΤΙΣ ΕΛΠΙΔΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ

Εν ονόματι της Αγίας
και Αδιαιρέτου Τριάδος,
εις το χωρίον της Πιάδος·

ότε το Έθνος ή μέλλον κράτος
συνήρχετο δι’ αντιπροσώπων
– και δια πολλών άλλων προσώπων.

Δες κοτζαμπάσηδες του τόπου
ή προύχοντες πτωχών κι απόρων Συνεχίστε την ανάγνωση του «Νίκος Ι. Τζώρτζης, εις το χωρίον της Πιάδος»

Victor Klemperer, Η γλώσσα του Τρίτου Ράιχ

ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ, μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου /Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2025

O Γερμανός φιλόσοφος και φιλόλογος Βίκτορ Κλέμπερερ άρχισε να μελετά τη γλώσσα και τις συγκεκριμένες λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί το 1933. Βασιζόμενος σε ποικίλες πηγές (ραδιοφωνικές ομιλίες του Χίτλερ ή του Γκαίμπελς, ανακοινώσεις γεννήσεων και θανάτων, εφημερίδες, βιβλία και μπροσούρες, συζητήσεις κ.λπ.), μπόρεσε να εξετάσει την καταστροφή του γερμανικού πνεύματος και της κουλτούρας από τη ναζιστική «νεογλώσσα». Με το να κρατά λοιπόν το ημερολόγιό του, επιδόθηκε σε μια πράξη αντίστασης και επιβίωσης.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Victor Klemperer, Η γλώσσα του Τρίτου Ράιχ»

Εντευκτήριο, τεύχος 126 Απρίλιος 2025 ―κυκλοφορεί

Περιεχόμενα

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ – ΠΟΙΗΣΗ
Δημήτρης Δημητριάδης Σονέτα 1-154
Γιάννης Αντιόχου Time Loops
Θανάσης Τριαρίδης Πέντε «ποιήματα»
Διονύσης Καψάλης Πλάγια πτώση
Χρήστος Καββαδάς Δύο επιστολές του Νίκου Καχτίτση προς τον Ντίνο Χριστιανόπουλο
Λουκάς Παπαδημητρίου Τέσσερα μικρά πεζά
Δημήτρης Λεοντζάκος Ερημότοπος
Ντέιβιντ Σεντάρις Πώς να φάτε ένα λάστιχο σε έναν χρόνο. Βαδίζω και κουβεντιάζω με τη φίλη μου την Ντον. Μετάφραση: Γιάννης Θεοδοσίου Συνεχίστε την ανάγνωση του «Εντευκτήριο, τεύχος 126 Απρίλιος 2025 ―κυκλοφορεί»

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ, τεύχος 6, άνοιξη 2025 ―κυκλοφορεί

Σελ. 158, τιμή εκδότη €7.42

Περιεχόμενα

Αθηνά Βογιατζόγλου, Επίσκεψη στη νονά (Διήγημα)
Γρηγόρης Σακαλής, Τέσσερα ποιήματα
Γεράσιμος Δενδρινός, Το χιούμορ στο πεζογραφικό έργο του Γιώργου Ιωάννου (Δοκίμιο)
Ζέτα Κουντούρη, Ταγκό (Διήγημα)
Ευθύμιος Λέντζας. Τέσσερα ποιήματα
Ευφροσύνη Μαντά-Λαζάρου, Αναλώσιμα βιβλία και βραβεία
Μελίσσα Στοΐλη, Εγχειρίδιο ονείρων (Διήγημα)
Dana Gioia, Τρία ποιήματα, εισαγωγή μετάφραση: Κώστας Ζωτόπουλος
Παύλος Δ. Πέζαρος, Νεράντζια θανάτου (Πεζό) Συνεχίστε την ανάγνωση του «ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ, τεύχος 6, άνοιξη 2025 ―κυκλοφορεί»

Γιώργο Παπαγιαννόπουλος, Τρεις νότες

Αυτή την ουράνια οπή που χάσκει
κάθε φορά που τα μαχητικά της Άγκυρας περνούν-
πρέπει να κλείσω.
Τρόπο δεν βρίσκω.
Μόνος, αδύναμος
και οι δικοί μου πουλημένοι.
Σ΄αυτή την Πράσινη γραμμή
θέλω να ζωγραφίσω.
Λουλούδια,γκράφιτι
κι ένα συρμάτινο στεφάνι. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Γιώργο Παπαγιαννόπουλος, Τρεις νότες»

Γεωργία Κανελλοπούλου: Μια συζήτηση με τον Ερνέστο Σάμπατο

Ερ. Αγαπητέ κύριε Σάμπατο, είναι μεγάλη μου τιμή να συζητώ σήμερα μαζί σας (χαμογελάει). Είμαι από εκείνους τους αναγνώστες που έμειναν με το στόμα ανοιχτό μπροστά στη μυθιστορηματική σας τριλογία, Τούνελ – Περί ηρώων και τάφων – Αββαδών, και ακόμα και σήμερα, αρκετά χρόνια μετά από την πρώτη ανάγνωση, φέρνω στο μυαλό μου όχι μόνο τις εικόνες αλλά και μια αίσθηση φόβου και ανησυχίας που μου προκάλεσαν τα βιβλία, βιβλία πολλές φορές ονειρικά, και με μια απαισιοδοξία να πλανάται. Σας διαβάζω μια σκηνή από το Αββαδών, όπου ο γέρος λέει στον Μαρσελίτο «Ο κόσμος είναι γεμάτος ψευτιά, μικρέ μου. Όλος ο κόσμος έχει γίνει καχύποπτος. Παλιά δε χρειαζόμασταν καν χαρτιά για να ταξιδέψουμε. Και τώρα, αυτοί οι βομβαρδισμοί… Συνεχίστε την ανάγνωση του «Γεωργία Κανελλοπούλου: Μια συζήτηση με τον Ερνέστο Σάμπατο»

Ανταποκρίσεις Απόστολου Θηβαίου: Universo Agrietado

 ανταποκρίσεις από τη ζωή της Μπεά. Κάποτε

Θέλει χάρη να γλιστράς μες στα στενά όρια του διαδρόμου. Η Μπεά έχει αναδείξει για παλάτι της εκείνα τα δυο δωματιάκια με την μικρή κουζίνα και το λουτρό. Και προσέχει ποτέ μα ποτέ να μην πέσει η αξιοπρέπειά της θύμα τίποτε ιστών. Και τότε το παλατάκι της θα γινόταν συντρίμμια μεμιάς και η προσπάθεια να την θαυμάζουν όλες ανεξαιρέτως οι φιλένάδες  για τη νοικοκυροσύνη της θα πήγαινε περίπατο.

Για τη χάρη της δεν θα γράψει κανείς, για την Μπεά δεν θα ‘χει φιλί πια, μόνο  βαθιά και στεγνή λύπη. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ανταποκρίσεις Απόστολου Θηβαίου: Universo Agrietado»