Είναι η τύχη της στιγμής

Χρωματιστός ίσκιος
Είναι το απόκομμα ελαφρύ
Το ίχνος του δήμιου.

Εικονικός ήχος
Ανέλπιστα φευγαλέος
Ο ξεχασμένος ίσκιος.

Ένα μεταφερόμενο ίσως
Ολόπλευρα δημιουργικό Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μιχάλης Κατσιγιάννης, Ένα μεταφερόμενο ίσως»

Από τις εκδόσεις Περισπωμενη

Ο Γιώργος Κοζίας ολοκληρώνει την ποιητική τριλογία που ξεκίνησε με το μαχητικό Πολεμώντας υπό σκιάν… (2017), συνεχίστηκε με τον «θαρραλέα αιρετικό» Εξάγγελο(2021) και κορυφώνεται με τη συλλογή Τι Αιώνα κάνει έξω; Τριάντα ένα νέα ποιήματα ενός προεπαναστατικού και συνάμα προφητικού ύφους για τον αιώνα που διανύουμε.

Καλογιάννο, Καλογιάννο
σπλαχνίσου τον άνθρωπο που τραυλίζει στον αιώνα του!

Ποίηση αντίστασης, ποίηση αφύπνισης, ποίηση που δεν αντανακλά μόνο την πραγματικότητα, αλλά με δεξιοτεχνία την μεγεθύνει. Εμπύρετος λόγος, επικός και εμπρηστικός ταυτόχρονα, με ξεσπάσματα λεπτότητας, από την αρχή ως το γοερό και ένδοξο τέλος του. Η ποιητική μιας οργισμένης μελαγχολίας σε νέα δοκιμή.

*

Ο ΕΡΗΜΟΚΑΜΠΟΣ

—Αντίο Φραγκοράφτη μου
—Αντίο Χνούδι μου
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΕΧΑΪΔΗΣ

Είναι στο πιάτο του Καρυωτάκη η καρδιά
Και στο τραπέζι του μαύρου πετεινού το κεφάλι
Κακορίζικε άνθρωπε
Σε εποχή γερασμένη

Τυφλός λαός, τυφλός σαν νυχτερίδα
Χαύνωση ουρλιάζει, με χαύνωση κοιμάται
και ξημερώνει σκουντουφλώντας
ανίδεος και ακαμάτης
σαν γελωτοποιός στον Άδη
Κακορίζικε άνθρωπε
Σε εποχή γερασμένη

Οι μέρες μας περνούν γεμάτες πάτρωνες και ανία
Σε ποιά πατρίδα, σε ποιό χώμα, σε ποιόν χρόνο
σε ποιά μνήμη, φωνή θα βγάλεις;
Γυμνός και μόνος στο βασίλειο της Ανάγκης
Δούλος στρατώνος
Μοίρα σου η Δημοκρατία της πλάνης και του Μαμωνά

~Αχ, Φραγκοράφτη, αχ, Χνούδι μου,
μας έφαγε ο ερημόκαμπος!

✳︎

Δημόσιος λόγος

Καφέδες λεκιάζουν τα γράμματα
τα κάνουν φαντάσματα.
Κι ύστερα τα έργα του δρόμου που επιμένουν ολοένα.
Τρυπάνε τη μνήμη των βημάτων
και αναταράζουν τα φλιτζάνια.
Μια κοπέλα που σερβίρει
νυχτώνει το βλέμμα στον λογαριασμό.
Χέρια ψαχουλεύουν στις τσέπες,
πελάτες συνωστίζονται στα καθίσματα.
Όλοι περιμένουμε το θαύμα μιας γουλιάς, Συνεχίστε την ανάγνωση του «Δημήτρης Τούλιος, Ο δειλός των δεινών καιρών»

Λή

Τα σκέλη σου ορθάνοιχτα,
αχόρταγα ρουφούν
την ρώμη την αρσενική,
την φλόγα της συλφίδος,
που κάθυγρα τα χείλη της,
τα χείλη σου που πάλλονται φιλούν.

Αγλάϊσμα των γυναικών!
Της ηδονής ιέρεια! Συνεχίστε την ανάγνωση του «Λεωνίδας Καζάσης, σε ορίζοντες που η ρέμβη δεν ορίζει»

Πιάδα Αργολίδας, 20 Δεκεμβρίου 1821

ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΕΠΙΔΑΥΡΩι Α΄ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ*

ΑΚΤΙΣ ΕΛΠΙΔΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ

Εν ονόματι της Αγίας
και Αδιαιρέτου Τριάδος,
εις το χωρίον της Πιάδος·

ότε το Έθνος ή μέλλον κράτος
συνήρχετο δι’ αντιπροσώπων
– και δια πολλών άλλων προσώπων.

Δες κοτζαμπάσηδες του τόπου
ή προύχοντες πτωχών κι απόρων Συνεχίστε την ανάγνωση του «Νίκος Ι. Τζώρτζης, εις το χωρίον της Πιάδος»

Αυτή την ουράνια οπή που χάσκει
κάθε φορά που τα μαχητικά της Άγκυρας περνούν-
πρέπει να κλείσω.
Τρόπο δεν βρίσκω.
Μόνος, αδύναμος
και οι δικοί μου πουλημένοι.
Σ΄αυτή την Πράσινη γραμμή
θέλω να ζωγραφίσω.
Λουλούδια,γκράφιτι
κι ένα συρμάτινο στεφάνι. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Γιώργο Παπαγιαννόπουλος, Τρεις νότες»