Στον Ηλία Ελευθεριακό
το ποίημα δεν είν’ η ευθεία που κοιτάς
ο βιογράφος της ζωούλας σου
η λεκτική σου τσάρκα –
είναι τα πρέκια και των δύο
είν’ ένα ζάρι
φτιαγμένο από το κλείσιμο του ματιού στη
Νέκυια
γι’ αυτό ζαλίζει τα αριθμοκάγκελα
γι’ αυτό η αλλεργία στους σεμνολόγους
(και τα διαλεκτικά γρανάζια τους)
― κοίτα το πώς ξεφεύγει από τα παρακρατικά ελληνικά:
με δίχως υπάλληλο φως
με δίφραγκα όνειρα στην τσέπη
ψωνίζοντας αλήθειες από το θανατάδικο της γειτονιάς
μπορείς να γράψεις με μια σου μόνο φλέβα;
(αυτή του ρίγους λέω)
*
©Ε. Μύρων, από την υπό έκδοση συλλογή «Συντηρητής ουράνιων τόξων»
φωτο: Στράτος Φουντούλης
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.