Κατερίνα Λιάτζουρα, Λευκοί Νάνοι, εκδόσεις Βακχικόν 2023

ΛΕΥΚΟΙ ΝΑΝΟΙ
ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΤΡΙΚΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΔΙΑΚΡΙΤΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ

Μία κριτική αποτίμηση και σχόλια για τη συλλογή από τον Κωνσταντίνο Χ. Λουκόπουλο

Οι Λευκοί Νάνοι είναι η τέταρτη ποιητική συλλογή της Κατερίνας Λιάτζουρα.
Έχοντας μελετήσει σε βάθος την προηγούμενη ποιητική συλλογή της, την Κρεμμυδαποθήκη, έχω να υπογραμμίσω ότι ενώ στην Κρεμμυδαποθήκη, που ήταν μια συλλογή κατά βάση ολόκληρη δομημένη πάνω στον άξονα ζωή – θάνατος, το ύφος υπαγορευόταν από το συναίσθημα δένοντας την ποιητική της με την απώλεια, με τις ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως με τις οικογενειακές συνθήκες και με την παράδοση, στους Λευκούς Νάνους διατυπώνεται πλέον έντονα και με παρρησία η  επιθυμία της ποιήτριας να διερευνήσει, να διατυπώσει και να εξελίξει μια δική της προσωπική οντολογία. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κατερίνα Λιάτζουρα, Λευκοί Νάνοι ―από τον Κωνσταντίνο Χ. Λουκόπουλο»

Γιώργος Σαράτσης, Πρόσφορο χώμα, εκδόσεις στίξις

Quinta Essentia

Γράφει κάπου ο Pessoa: «Η όραση είναι η αφή του πνεύματος»[1]. Τα λόγια αυτά ήρθαν στο νου μου καθώς διάβαζα την τελευταία ποιητική συλλογή του Γιώργου Σαράτση, «Πρόσφορο Χώμα», από τις εκδόσεις Στίξις.

Στο βιβλίο αυτό, η εικονοποιία μοιάζει με αφορμή [ή και άλλοθι] για μια εσωτερική (αρχικά) αναζήτηση του ποιητικού υποκειμένου κι εν συνεχεία την αποτύπωση των ψυχικών διακυμάνσεών του στο φυσικό τοπίο· σαν μια προσπάθεια εξωτερίκευσης των σπαραγμάτων μιας πάλλουσας εαυτότητας. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Γιώργος Σαράτσης, Πρόσφορο χώμα ―από τον Κωνσταντίνο Καραγιαννόπουλο»

Pierre Hadot: Πλωτίνος ή η απλότητα του βλέμματος (μτφρ.: Ε. Δελλή). Αθήνα: Αρμός 2007

Κρίνει ο Ιωάννης Παπαχρήστου (Υπ. Δρ Φιλοσοφίας, Παν. Αθηνών.

Η ελληνική έκδοση αυτού του έργου του Αντό περιέχει ένα προοίμιο από τον Μιχάλη Κακούρο (σ. 9-63), όπου σκιαγραφείται η ακαδημαϊκή πλευρά του Αντό και η μέθοδος την οποία εφάρμοσε στις φιλολογικές, ιστορικές και φιλοσοφικές του μελέτες με αναφορές σε συγκεκριμένα έργα του. Οι δύο ενότητες στις οποίες χωρίζεται το προοίμιο («Η ιστορία, η φιλολογία και ο Pierre Hadot», «Η αρχαία φιλοσοφία ως τρόπος ζωής και ο Pierre Hadot») το καθιστούν ένα είδος, όπως εύστοχα το χαρακτηρίζει ο ίδιος ο συγγραφέας του προοιμίου, εισαγωγής στην ανάγνωση του έργου του Αντό (σ. 9). Ως προτέρημα αυτής της εισαγωγής αναμφίβολα πρέπει να σημειωθεί ότι παρατίθεται και το γαλλικό πρωτότυπο σε όλα τα παραθέματα που χρησιμοποιούνται από την εργογραφία του Αντό. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Pierre Hadot: Πλωτίνος ή η απλότητα του βλέμματος»

Τεοντόρα Ντίμοβα, Οι Μητέρες, εκδ. Έναστρον, 2023-08-05, Μετάφραση: Μπλαγκορότνα (Ρόνυ) Φίλεβσκα –Πανάγου)

Ένα ανάγνωσμα, εξαιρετικής επιλογής από τις @Εκδόσεις Έναστρον. Ένα βιβλίο με κίνηση εσωτερική, όπου η τραγικότητα των χαρακτήρων μεταφέρεται ζωντανά κι αβίαστα στην αναγνωστική οθόνη, καταφέρνοντας κάτι που συναντάται όχι συχνά: τη δραματοποίηση της αναγνωστικής διαδικασίας. Πρόκειται για ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να επιβιώσει δραματουργικά, ως θεατρικός μονόλογος και όχι μόνον, καθώς κάθε αφήγηση-κεφάλαιο, αν και αποτελεί μέρος μιας συνολικής πλοκής, κλείνει αυλαία βαθιά υποσχόμενο.  Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τεοντόρα Ντίμοβα, Οι Μητέρες ―από την Κατερίνα Ι. Παπαδημητρίου»

Νίκος Μυλόπουλος, Θερίσματα ζωής και ερώτων, Ποιήματα, Nikos Mylopoulos Lebens und Liebesernten, Gedichte, Μετάφραση Κατερίνα Λιάτζουρα. Εκδόσεις Στίξις

«Ο μικρός άνθρωπος με τα αδύναμα και τρωτά του σημεία»

Η παρούσα δίγλωσση έκδοση, περιέχει 24 ποιήματα από οχτώ συλλογές και 10 τετράστιχα από παλαιότερες συλλογές του Ν. Μυλόπουλου. Η Κατερίνα Λιάτζουρα ανθολογεί το έργο του πολυγραφότατου  Ν. Μυλόπουλου μεταφράζοντάς το στη γερμανική γλώσσα σε μία ευτυχή συνάντηση που τιτλοφορείται ως «Θερίσματα ζωής και ερώτων». Η εισαγωγή του Γιώργου Ρούσκα,, με τίτλο «Προοικονομίας το εύλογον», αναδεικνύει το έργο του Ν. Μυλόπουλου παρουσιάζοντάς το με μεστή οικονομία, καθώς φωτίζει τις επιρροές του, τη γλώσσα και την τεχνική του: «Οπλισμένος με στόφα ποιητική, γνώση στέρεη της γλώσσας, αχαλίνωτη φαντασία, λυρισμό παλαιότερων εποχών  με τον οποίο ως  «ερασιτέχνης ακροβάτης» (τίτλος του τελευταίου του βιβλίου) ακροβατεί πάνω στο τεντωμένο σχοινί ενός ακριβοδίκαιου ρεαλισμού, προχωρά με σουρεαλιστική εξάρτυση να πατήσει την άλλη πλευρά, τη φωτισμένη με φωτοβολταϊκούς προβολείς ανθρωπιάς.» Ο Γιώργος Ρούσκας δανείζεται στίχους από το σύνολο των μεταφρασμένων ποιημάτων, και διανύει τον κύκλο οχτώ ποιητικών συλλογών, αρχής γενομένης της ποιητικής συλλογής «Πενήντα τρία», από τις  εκδ. Μεταίχμιο, 2004, με την οποία και τελείωνει την παρουσίασή του.  Συνεχίστε την ανάγνωση του «Νίκος Μυλόπουλος, Θερίσματα ζωής και ερώτων ―από την Κατερίνα Ι. Παπαδημητρίου»

Κώστας Αρκουδέας, Συλλέκτης μανιταριών ―εκδόσεις Καστανιώτη

Πυκνό, πολύ πυκνό το δάσος του βιβλίου

Mπήκα στο δάσος σαν πεινασμένος λύκος, με τα δόντια ακονισμένα, έτοιμος να κατασπαράξω τον συγγραφέα ή έστω το βιβλίο του, ή στο τέλος τέλος τον ήρωά του. Ίσως χαμογελάτε τώρα σκεπτόμενοι ότι για ένα λύκο μοιάζει υπερφίαλο και μαξιμαλιστικό να θέλει να τα βάλει μ’ έναν Αρκουδέα· ούτε ο όγκος ούτε η δύναμη είναι με το μέρος του. 

Είναι όμως το κίνητρο που μπορεί να αλλάξει τους συσχετισμούς και σ’ αυτό στηρίζομαι. Μα γιατί να θέλω κάτι τόσο βάρβαρο; Θα μπορούσα να απαντήσω κομψά, διαλέγοντας έναν από τους δημόσιους ρόλους ή εαυτούς που δικαιούμαι κι εγώ, όπως και ο καθένας· κι ο Αρκουδέας συμφωνεί άλλωστε: Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κώστας Αρκουδέας, Συλλέκτης μανιταριών ―από τον Δημήτρη Σινάκο»

Τασούλα Γεωργιάδου: Αληθινές – παλιάς κοπής, μιας άλλης εποχής, σαν τις γιαγιάδες, τις μητέρες ή τις θείες μας, από τις εκδόσεις ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, 2021

Κριτική παρουσίαση της 
Θώμης Μανάφη*

Στο κείμενο της Γεωργιάδου μέσα από μια εξαιρετικά γλαφυρή αφήγηση στην εξέλιξη του 20^ου αιώνα, αποκαλύπτονται ζητήματα ιστορικά, που κυρίως αφορούν την θέση της γυναίκας. Της ελληνίδας γυναίκας. Με αριστοτεχνικό τρόπο συνδέονται τα ιστορικά γεγονότα με την διαμόρφωση  της ελληνικής κοινωνίας, με τα ήθη και τα έθιμα της εποχής εντοπίζοντας κυρίως τον ρόλο της γυναίκας μέσα σε αυτό το πλαίσιο.

Οι γυναίκες αυτές, οι «ΑΛΗΘΙΝΕΣ» όπως πολύ εύστοχα ονομάζονται είναι οι γιαγιάδες μας οι μητέρες μας οι θείες που έζησαν στην σκιά των ανδρών, που έζησαν την προσφυγιά την εργατιά, τον ξενιτεμό, για να φτάσουμε στις μέρες μας να τις θυμόμαστε και να τις μνημονεύουμε με τρυφερότητα νοσταλγία και με ανάμικτα συναισθήματα λύπης και υπερηφάνειας. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τασούλα Γεωργιάδου: «Αληθινές – παλιάς κοπής, μιας άλλης εποχής, σαν τις γιαγιάδες, τις μητέρες ή τις θείες μας» ―από την Θώμη Μανάφη»

Ιφιγένεια Σιαφάκα, Μικρό μνημόσυνο ερωδιών στις λέξεις, εκδόσεις Δρόμων

Η πολυγραφότατη Ιφιγένεια Σιαφάκα επανέρχεται με μία ακόμα ποιητική συλλογή. Η αισθητική της έκδοσης, προϊδεάζει τον αναγνώστη με την έξοχη φωτογραφίας του εξωφύλλου (από τον Vincent Lempereur). Η συλλογή διαρθρώνεται σε πέντε διακριτά μέρη Ι. ΕΡΩΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΙΙ. ΕΡΗΜΗΝ, ΙΙΙ. ΣΑΒΑΝΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΙV. ΜΙΚΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΕΡΩΔΙΩΝ ΣΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ, V.ΡΟΥΜΥ, ενώ ο ρόλος των μαύρων διαχωριστικών φύλλων του βιβλίου ενισχύει την αυστηρά δομημένη  σύνθεση με διακριτό τρόπο. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ιφιγένεια Σιαφάκα, Μικρό μνημόσυνο ερωδιών στις λέξεις ―από την Κατερίνα Ι. Παπαδημητρίου»