Γιώργος Κεντρωτής, Ο κόσμος καρναβάλι [2014]

Από το χαμένο αρχείο 8.4.2014

Εκατό τανγκό και μια αισθητική μιλόνγκα
Εκδόσεις Τυπωθήτω

Ένα ποίημα του Χέλμαν: Τάνγκο

Το τάνγκο που λέει πως υπάρχει πόνος
που δεν γιατρεύεται με δάκρυα
κάποιο όνειρο ασφαλώς θα ξενυχτάει.
Στον ουρανό του χρόνου όπου
οι καταιγίδες με μύρα δαμάζονται μανιακά
επιζεί μια κηλίδα αίμα που
τ’ άφησε στο δρόμο η κακή η φήμη.
Ένα μπόγο με ήλιο έχουμε να κάνουμε,
να βάλουμε μέσα του ήλιου τα μέλη.

ΕΥΘΥΤΕΝΕΙΣ ΤΕΝΝΙΣΤΡΙΕΣ

LA POÉSIE DE LA RUE CALME
Τάνγκο μ’ έναν στίχο του Μαρσέλ Τιρύ

Στη Νικολέττα Σίμωνος

Στον έπαινο του αχάτη ορμάνε
ελλόγιμοι εγκωμιαστές ευχέτες
του Μάλεβιτς αγώνες όνων
επίγονοι του Χλέμπνικωφ
Βερνίκι ανίκητο στο νύχι
λαμπρύνει κινητούς σκηνίτες
στα ξέφραγα αλωνάκια που ’ναι
των παραδείσων είλωτες

Τ’ αρπαχτικά χεράκια αλέθουν
ηδύποδες πελμάτων χρήσεις
σε τρίστρατα άβατα της σφίγγας
που εχρύσιζε από πρόπερσυ
Κι αν Ισπαχάν και Τεχεράνη
χορεύουν στον φαιδρό ροδώνα
αρμόζουν στα ρυθμώδη χείλη
περιστερές πεφτάστερες

Λυσιμελείς κεβράδες τάνγκο
σ’ αμάλαγο σκοτάδι ασπαίρουν
διανοίγοντας την υψιπύλη
για να λαλούν μεσούρανα
Με κάθυγρες περσίδες τίγρεις
και ρούσικων σπαθιών εμπόδια
τα πόδια της χορεύτριας είναι
ευθυτενείς τεννίστριες