Λεωνίδας Καζάσης, Εποχικά

❃

Το φούντωμα του Απριλομαγιού
που κοκκινίζει πάλλευκους καρπούς, θόλους γαλάζιους,
του Ιούνη τα ερωτόπληκτα ιστία,
τα ξέσκεπα του Ιούλη στήθη
που τα ρουφούν Αυγούστου χείλη φλόγινα,
η μελωδία του Σεπτέμβρη διαδέχεται
ενώ τα φύλλα λυπημένα μουρμουρίζουν το αναπότρεπτο.
Μα των πεσμένων, των ανεμοδαρμένων οι δεκεμβριανές
ευδίες και τα δειλινά,
τα πιο εντυπωσιακά από τα ντύματα της ομορφιάς
απεικονίζουν.

Θα βρέξει αναιμικά, φυγόπονα, καινά.
Του φθινοπώρου η φθίση,
ευεπίφορα τις ψυχές υπαγορεύει,
έτσι ο λόγος εύκολα τις υποβάλλει.

φωτο: Στράτος Φουντούλης