στάχτες

Από τις εκδόσεις Οδός Πανός

Ψάχνοντας τον χαμένο χρόνο

Ψάχνω τα χρόνια μου
αλλά δεν τα βρίσκω

Προσπαθώ να θυμηθώ
Παρατηρώ την περίμετρο

Στην απέναντι νεόδμητη πολυκατοικία
ένα Άγγελος μαζεύει τα πιάτα
απ’ το τραπέζι του πέμπτου ορόφου
Μια σκιά στο υπνοδωμάτιο γυμνάζεται
εκτελεί αερόβιες ασκήσεις
Πενήντα μοίρες αριστερότερα
στην ταράτσα μιας άλλης πολυκατοικίας
ένα Ρωμαίος με μαύρη χλαμύδα
μαζεύει την μπουγάδα που αιωρείται
πάνω από ένα αυτοσχέδιο υπαίθριο σαλόνι
που έχει στηθεί, νομίζω, από το Μουντιάλ του ΄14

Θέλω να του φωνάξω. Δεν το κάνω

Επιστρέφω στο ψάξιμο
Στα χρόνια που δεν βρίσκω

Τότε που έκανα
τρύπες στο νερό

*

Είναι η «μαύρη χήρα» ποιήτρια;

Κάνει το μπάνιο της
με καυτό νερό πρώτα
Ανοίγουν οι πόροι του δέρματος
Δραπετεύουν οι αμαρτίες
Τρίβει με το σφουγγάρι τα στήθη της
Στις ρόγες θα επιμείνει, να ορθωθούν
Να καυλώσει ο θάνατος
με μια ιερή μανία τρίβει το σώμα της

Μετά παγωμένο νερό, να σφίξει το δέρμα
Να αφυπνιστεί ο θάνατος
να εκπληρωθούν οι προφητείες
Σκουπίζεται αργά, με επιμέλεια
Δε θα φορέσει εσώρουχα
Θα τρίβεται το σώμα στην πανοπλία
Η ζώνη αγνότητας δυναμίτης, ΤΝΤ,
πυροκροτητές, μπαταρίες

Το ξέρει, δεν θα υπάρξει βοήθεια
― το αλκοόλ είναι απαγορευμένο ―

Στέκεται στη μέση της πλατείας
Πυροδοτεί τον δυναμίτη και γίνεται σκόνη
Η μαύρη χήρα
Η ποιήτρια

*

Όλοι περιμένουν μια εντολή που όμως
κανείς δε δίνει

Υπάρχει μια αιρετική αριθμητική
μία πρόσθεση που γίνεται αφαίρεση
Μια γεωμετρία θανάτου
Η ταλάντωση πια δεν είναι αρμονική
Η πόλις εάλω

Ω, οι πεταλούδες που αιωρούνται
αγαπούν αυτόν τον ρυθμό του θανάτου
που παίζουν στο πιάνο επίορκοι
γηραλέοι γραφειοκράτες

Η γεωμετρία και ο Ευκλείδης
Ο κανόνας και ο διαβήτης

Μακάριοι οι κατέχοντες
έλεγαν οι Ρωμαίοι
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι
είπε ο Χριστός
Αμφότεροι δικαιώθηκαν
σε αυτούς ανήκει ο από τη Γη
ορατός ουρανός

Με το metro μετακινούνται οι μελλοθάνατοι
Mε τις Ferrari οι νεκροί

❀