στάχτες

Από τις εκδόσεις Βακχικόν

ΛΙΣΤΑ ΑΓΟΡΩΝ

Οι νοικοκυρές αγοράζουν ψευδαισθήσεις
από τα ράφια των σουπερμάρκετ.
Αναζητούν λίγη τρυφερότητα, λίγη ασφάλεια
και λίγη ειλικρίνεια
πίσω από τα ψυγεία με τα γαλακτοκομικά.
Σφιχταγκαλιάζουν τα προϊόντα
λαχταρώντας το χάδι που τους έλειψε
και ανταλλάσσουν βλέμματα
με τους καλοντυμένους εργένηδες
που κρατούν μικρά καλάθια στα χέρια.
Θρηνούν για τα χρόνια που πέρασαν
και για τα χρόνια που έρχονται.
Κι ύστερα χαϊδεύουν το κεφαλάκι
του μωρού μέσα στο καρότσι
και συνεχίζουν σιωπηλές προς το ταμείο
για να πληρώσουν τα ψώνια
και να εξαργυρώσουν τη θλίψη τους
με πόντους πιστωτικών καρτών.

*

ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΟΔΟΣ

Ο καθαρός αέρας δεν με ξεγελά.
Μπορεί να απουσιάζει η ρυπαρή οσμή της μητρόπολης
αλλά η ατμόσφαιρα είναι εξίσου δηλητηριασμένη.
Η διαφορά είναι ότι εδώ τηρούνται τα προσχήματα.
Είμαστε νοικοκυραίοι εμείς.
Ανεβοκατεβαίνουμε την παραλία ή τον κεντρικό δρόμο
βηματίζοντας με μια επίπλαστη χαλαρότητα
που αποπειράται να υπερκεράσει
τα βλέμματα και τους ψιθύρους.
Ακριβά αυτοκίνητα, κομψά ρούχα και ηλεκτρονικά γκάτζετ
δεν επαρκούν για να καλύψουν την υποκρισία
που αμνηστεύεται συλλογικά τις Κυριακές από άμβωνος
ή ατομικά μέσα στο εξομολογητήριο.
Οι οιμωγές των νεαρών κοριτσιών
κι οι κατάρες των νεαρών αγοριών
πνίγονται πίσω από τους ασπρισμένους τοίχους
και τη ρουστίκ επίπλωση.
Τα όνειρά τους θρυμματίζονται εν τη γενέσει τους
ή άμα τη εμφανίσει στην πρωτεύουσα.

*

ΕΛΕΓΕΙΑ POST-MORTEM

Στη μνήμη της Κατερίνας Γώγου

Γεννήθηκες Τρία κλικ αριστερά·
τριγύριζες στους δρόμους των Εξαρχείων
φορώντας Το ξύλινο παλτό σου
και το αδίκημά σου Ιδιώνυμο.
Στην ψυχή σου πάντα Οκτώβριος
Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών.
Όταν σε ρωτούσαν πώς λέγεσαι, απαντούσες:
Με λένε Οδύσσεια!
Και τώρα, τι απέμεινε;
Τίποτα άλλο παρά μόνο Νόστος,
τ’ όνομά σου στη λίστα με τους Απόντες
κι η φωνή σου να μου λέει: Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε…

❀