Στέλιος Γιαννίκης, Άπνοια δωματίου -ποίηση [2015]

Αρχείο 30.1.2015

ΜΗΚΟΣ ΠΕΛΜΑΤΟΣ

Τα χρόνια είναι σκυλιά
όμως σου μείνανε
στα χέρια

η ύπαρξη παίζεται για πλάκα:
με φασόλια ξερά

παρελθόν
παρόν
μέλλον
πάλι
κάτι
θα στύψει
η όραση

το ζουμί στη συνείδηση
το στυμμένο στην άκρη
σαν οστό-

επί τ’ αυτά του παραθύρου

δέντρα και ρολόγια
κίνηση σφηνωμένη.

ΔΕΚΑ ΣΚΕΛΗ

1.
Στην επανάληψη
αλλάζουν θέση
τα κόμματα
στη φύση
οι πέτρες

2.
Η μέλισσα
καθισμένη
στη βυσσινάδα
υποδεικνύοντας
το κρασί

3.
Άπνοια δωματίου
ο κόκκινος δείκτης
φυσά
ένα δευτερόλεπτο

4.
Θλίψη ρουφήχτρα ομιλίας:
θα βγω αλλού

5.
Πριν τον ουρανό
η πολυκατοικία μαυρίζει
ως χτυπημένο δάχτυλο

6.
Η Σταθερά μου κάτω
από ένα δέντρο Μπόντι
κοπή υπολογισμών

7.
Σκουλήκι
σκαλί

8.
Γράφω
κοιτάζω
την Εξάτμιση

9.
Η βλακεία επικοινωνεί βάση
της δικής σου Σύνδεσης.
Θυσιάσου!

10.
Τικ
ανάπτυξη
πάτος
αιώρηση

στάχτες