Σελάνα Γραίκα, Ο Εκπεσών Άγγελος

Αρχείο 10/08/2017

« Καλλιτέχνης,
μου λείπει η δεξιότητα.»
Hölderlin

Τι θαυμαστή, εκείνη,η στιγμή
του δέους και του πάθους
χωμένοι μες την ερημιά·
σ’ επιστροφής ώρα χαμένη,
σε λέξεις, νοήματα ονόματα,
σχηματισμούς και ήχους·

φτιαχτήκαμε πάνω σε ξένα λόγια,
τα ξένα λόγια αυτά ήταν δικά τους.

Το σώμα διαμελίστηκε προφανώς
κι οριστικώς· κι από κοντά
η έκφραση κι η φράση
-μέλη σκορπίστηκαν παντού-

δανείζοντας του εφιάλτη
για κάθε τι ένα πόνο,
τη πτώση· χωρίς τους παραδείσους.

Ήταν τυχαίο γεγονός,
ασήμαντο σχεδόν·
η δύναμη και η κατάρα θα πέφτανε

σε όλους,

εκκωφαντικά κραυγάζαν
τ’ ανθρώπινα στόματα·
τραγικά το επιβεβαίωνε
τ’ ανθρώπινο αίμα χυμένο,

η μοναξιά
στους πολύβουους δρόμους
και στις πλατειές λεωφόρους

αναζητώντας Αλήθεια,
που ο κόσμος ετούτος
δεν θα την δώσει ποτέ·

ανθρώπινες στιγμές, συναισθήματα, πράξεις
τ΄ανθρώπου· του πάσχοντος
και θεού, καραδοκεί
στης ζωής τη βλαστήμια
υπόγεια ρεύματα, οδηγούν
στις εκβολές τη ζωή·

κι εγώ;

αμετανόητος ποιητής
και τότε και τώρα
όπως πολύαστρος ουρανός
πολλά τα μέρη του
πούναι κρυμμένα.