Χρήστος Μαρτίνης, Μπαλάντα για την 4η του Σεπτέμβρη

Αρχείο 06/10/2017

στο Δημήτρη Μπιτούνη

Τις ώρες τεμαχίζωμε πριόνι,
σκυτάλη αλλάζω με σκυτάλη,
ή άμμος της κλεψύδρας δε σκαλώνει
στο χέρι, ο ήλιος ίδιο κανάλι
ακολουθεί – στιγμή δεν αμφιβάλλει.
Σήμερα ψιθύρισα το μότο:
σαν οδηγός για τη ζωή προβαλλει
ο θάνατος, σαν βήμα προς το νότο.

Φωλιάζει το παρόν σαν χελιδόνι
στον καθρέφτη μου κι έπειτα πάλι
-φεύγοντας- τα σχέδια σαρώνει,
ζαρώνουν οι συμβουλές, η πάλη
γίνεται χορός, μια παραζάλη
ανθρώπων σε δωμάτια, το λότο
που δεν κερδίζεις – κάνει απ’ την άλλη
ο θάνατος το βήμα προς το νότο.

Μέλλον ρευστό– ορίζοντας που λειώνει,
πίσω μου έρπει σαν τσακάλι
το παρελθόν, στα χείλη μόνο σκόνη
και κρασί απ’ αυτό το καρναβάλι.
Όλες οι γνώσεις μέσα στο κεφάλι
κάνουνε μπαμ στο αυτί με κρότο,
μές στους καπνούς -σαν ακρογιάλι-
ο θάνατος, το βήμα προς το νότο.

Κρατάει ο χρόνος την σκανδάλη
και απειλεί – μά ‘χουμε για πιλότο
έναν αλήτη, γέρο, ψαρομάλλη
θάνατο. Εμπρός, φεύγουμε για το νότο.