(γεν. Καρθαγένη, 1942) -μετάφραση Τάσος Δενέγρης
Ο ήλιος ολοκλήρωνε το πέσιμό του μέσα στα νερά
κι εγώ ήμουν απορροφημένος απ’το μεγαλείο εκείνο.
Η έκσταση στην οποία βρισκόμουν σχίστηκε απ΄ τον ήχο
της τηλεόρασης που ανάγγειλε μια ταινία.
Ήταν το Ραν, του Κουροσάβα.
Βλέποντάς την για μιαν ακόμη φορά
κατάλαβα πως η ομορφιά της δεν ήταν κατώτερη
από αυτήν του λυκόφωτος που με είχε γοητεύσει.
Όπως αυτό, ο ΡΦαν ήταν, μυστηριωδώς, άλλο πρόσωπο της ζωής
που λάτρευε κάτι που εμείς αγνοούμε.
Όνειρο
Πού βρισκόμουν στο όνειρο; Ποιός ήμουν;
Κι αυτά τα πλάσματα που είδα,
αυτά τα τοπία, απεχθή κι ευτυχισμένα;
Κάποιο πρόσωπο, κάποια χειρονομία
η Α ή η Β λεπτομέρεια, μια πόρτα,
μου ήταν οικεία.
Μου ήταν;
——–Ήταν σε άλλον.
*
Μετάφραση ©Τάσος Δενέγρης, Α’ δημοσίευση, περιοδικό «λέξη» Ιούνιος 2004