στάχτες

Μελανία Δαμιανού, Λιτανεία του χρόνου ―εκδόσεις Κίχλη

Σε εποχή προ πυροβόλων όπλων, μια παραποτάμια πόλη πολιορκείται, αλώνεται, λεηλατείται και πυρπολείται –ίσως σε εμφύλια σύρραξη– ενώ οι κάτοικοι σφάζονται. Οι αιώνες εξαφανίζουν σταδιακά τα πάντα, εμείς όμως διαβάζουμε αγχωμένες μαρτυρίες, κυρίως προσώπων που κρύβονταν την ώρα της καταστροφής. Αυστηρά δομημένη (τριτοπρόσωπο το εισαγωγικό «Είσοδος» και τα δυο επιλογικά κείμενα: «Θάνατος», «Προφητεία»· ενδιάμεσα, έντεκα πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις και ισάριθμες αριθμημένες «σημειώσεις», οιονεί σχολιαστικές) και υφολογικά επιβλητική (τι πυκνό γράψιμο, τι ζυγιασμένες λέξεις), η εντυπωσιακή αυτή νουβέλα επιβάλλεται στον απαιτητικό αναγνώστη με τις 66 όλες κι όλες σελίδες της. Χειμωνάς, Δημητριάδης, Γονατάς, αποκαλυπτικά κείμενα, χρονικά επιδρομών κλπ σε αφομοιωμένη δημιουργικότητα.

(99 λέξεις)

❇︎