στάχτες

Μάχη Τζαβέλλα, Ήρεμα φεύγω, εκδόσεις Γκοβόστη

Προχωρημένη, σε σύγκριση με τις προηγούμενες νουβέλες της, εδώ η συγγραφέας: πολλαπλή και εύστοχη εναλλαγή αφηγηματικών τρόπων, πιο καλοδουλεμένο /κοφτό ύφος, μεγαλύτερο βάθος στη σκιαγράφηση των προσώπων και ειδικά του αρσενικού κεντρικού ήρωα, του Γκλεν (πράγμα διόλου αυτονόητο για γυναίκα συγγραφέα), τη διαταραγμένη, αβέβαιη σκέψη και δράση του οποίου παρακολουθούμε, μετά από δυστύχημα που του χάλασε κορμί και μυαλό, οδηγώντας τον σε (αβέβαιο πάλι) ξαναζύγιασμα των μίζερων σχέσεων (οικογένεια, γυναίκες, γειτονιά κλπ) και φαντασιώσεών του- «βασικό ένστικτο». ΄Αριστο ξεκίνημα κι εξαιρετικό, φροϋδογενές φινάλε σε νεκροταφείο.

ΥΓ. Οι τελευταίες φράσεις του οπισθοφύλλου ξαστοχάνε, νομίζω, ως προς το αληθινό περιεχόμενο του πεζού.

(Λέξεις 100)

✿