στάχτες

Mario Puzo, Ο νονός ―μτφρ.: Ανθή Ροδοπούλου, εκδόσεις Λιβάνη 2021.

Εκδομένο το 1969, ταινία το 1972, το βιβλίο κουβαλάει μισό σχεδόν αιώνα το θρύλο των Κόπολα – Μπράντο – Πατσίνο, καθώς και των σίκουελ– λίγοι όμως θυμούνται ότι ο Ιταλοαμερικάνος συγγραφέας (1920 – 1999) είχε συνεργαστεί σε δυο από τα διασκευασμένα σενάρια, με ισάριθμα μάλιστα Όσκαρ..

Τούτη η άκρως ρεαλιστική, βίαιη και φαλλοκρατική σάγκα της μαφιόζικης οικογένειας Κορλεόνε στη μεταπολεμική Νέα Υόρκη, αφηγούμενη τον άγριο πόλεμο των συμμοριών και τις ανάλογες προσωπικές ζωές του «Νονού» και των τεσσάρων γιων του (ο ένας ψυχοπαίδι, Γερμανοϊρλανδός), ξεχώρισε ως μείζον αστυνομικοπολιτικό – ψυχολογικό μυθιστόρημα του 20ου αιώνα.

Αναγνωστικό «must», όπως λένε ελληνιστί.

(Λέξεις 99)

✿