Από τις ΑΩ εκδόσεις

Τριάντα ένα ποιήματα και μια δια πίστωση που έφτασαν από μακριά. Ερωτικά και μέσα από τις ανεπούλωτες πληγές μας, ουρανοκατέβατα από τις αβύσσους μας. Ιπτάμενος Ολλανδός και Φάτα Μοργκάνα ο ένας για τον άλλον. Παιδιά της αβύσσου, η λύση του αινίγματος και το αίνιγμα ταυτοχρόνως. Με εμμονικά ερωτηματικά «Ποια πληγή σου άραγε να ταί ριαξε με την πληγή μου;/ και ποια σκοτάδια σου/ Στο σκοτάδι μου να βρήκαν φως;» Ένας ακόμα κύκλος με θεοσκότεινο Φως.

*

ΠΗΓΆΔΙΑ ΖΉΣΑΜΕ ,
ΠΗΓΆΔΙΑ ΜΑΡΤΥΡΆΜΕ

Από τα πόδια σε βουτάει η ποίηση κάθε που
σε γκρεμίζει η ζωή,
«το καταφύγιο που φθονούμε»,
σωσίβιο στο χάος
Όπως κι οι ιστορίες μας,
Ένας κουβάς με κομμένο σκοινί
στο βάθος του πιο δικού μας πηγαδιού,
Αλλά κι ο ίλιγγος του ύψους μάλλον
δεν είναι για τα μέτρα μας
Πηγάδια ζήσαμε, πηγάδια μαρτυράμε.

*

ΑΡΚΑΣΙΚΆ ΑΡΧΕΊΑ

Τα αρκασικά αρχεία στον καθένα
Έχουν την γνώση του κόσμου
Είναι σα να ’χουμε καταπιεί την κυτταρική μνήμη
Μόνο σε μας διασώζουν όσες στιγμές είμαστε μακριά
Παιδάκι στις φαβέλες με τα αλητόπαιδα
Ψαράς στην τάξη κι ένοχος που ψήλωσες ακόμα
Αγριεμένος έφηβος που κάνει
Χόρτο το κλάμα του
Αλλά κι αργότερα
Όταν αναζητούσες το κορμί μου
Στα ξένα κορμιά
Γεράσαμε
Κι ακόμα ονειρεύεται ο ένας τον άλλον.

*

ΠΑΙΔΙΆ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

Λένε πως μας καλεί το όμοιο
Άβυσσος άβυσσον επικαλείται
Η σκοτεινιά στη σκοτεινιά
Και η πληγή στην πληγή
Ανταπόκριση μυστηριώδης και κρυφή
Ποια πληγή σου άραγε να ταίριαξε
με την πληγή μου;
Και ποια σκοτάδια σου
Στο σκοτάδι μου να βρήκαν φως;
Με τόση άβυσσο μέσα μας
Να υπάρχει βράχος
Σταθερή γη
Ένα λιμάνι
Για μας τους δυο;
Τον έφερε η άβυσσος
Θα λέω
Παιδιά της αβύσσου
Κι οι δυο.

☙