Γρηγόρης Σακαλής, δύο ποιήματα

Δυστυχία

Τι κάθεσαι και γράφεις
μου είπε ένας δήθεν φίλος
αφού τίποτα δεν θ΄αλλάξει
εγώ γράφω για το κέφι μου
του είπα
πολλά μπορούν ν΄αλλάξουν
όταν το θελήσουν οι άνθρωποι
πάντως όχι από σένα
και τους ομοίους σου
δεν ξέρω αν είστε
ή παίζετε τους μοιρολάτρες
δικό σας πρόβλημα
αλλά όταν μοιράζετε
μοιρολατρία στους άλλους
θα με βρείτε απέναντι
και δεν θα είμαι μόνος
αρκετά σάπισε η κοινωνία
μ΄όλους τους δήθεν ταγούς
αρκετή δυστυχία
βιώνουν καθημερινά
οι άνθρωποι.

Εμπόριο

Άλλοι εμπορεύονται
την πατρίδα
άλλοι εμπορεύονται
τη θρησκεία
κι άλλοι την ανάγκη
του συνανθρώπου
οι απλοί άνθρωποι
υφίστανται
την ασφυξία των θεσμών
ζουν και δεν ζουν
οι ταγοί
είναι εκμεταλλευτές
του μόχθου των αδυνάτων
στρογγυλοκάθησαν
στο θρόνο τους
και δεν τους κουνάει τίποτα
έτσι νομίζουν
η λαϊκή αγανάκτηση
θα γίνει ορμητικό ποτάμι
θα τους ανατρέψει
και η κοινωνία
επιτέλους θα καθαρίσει.