στάχτες

Από τις Εκδόσεις Περισπωμένη

ΤΡΟΠΙΣΜΟΙ

Ας φθαρώ λίγο λίγο
στο φως
λύγισέ με αλλιώς.
Κι όπως χάνομαι
—προοδευτικά—
στην πάχνη
απόηχος του κόσμου
γίνε
ή στάχτη.

*

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ

Μέσα στα τείχη
άκου τη βαθιά σιωπή

τα παιδιά εξασκούνται
στη λήθη

οι τροφοί τα φιλούν
στα μαλλιά

κάποιο ποίημα
περιμένει την ώρα του

κάποιος λέει: είναι αργά.

✳︎