Alan Finlay, Μια θύελλα είναι το κορμί μου―μετάφραση Ασημίνα Λαμπράκου

ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΣ

Είσαι πιο δυνατός από τις ειδήσεις
Ή αυτό το τσιγάρο
Ή τον άντρα που κουβαλάει
Την εξαντλημένη σάρκα των ξένων
Σαν ένα σκοτεινό δέντρο
Με ακυρώνει

Είσαι πιο δυνατός από τον άνεμο
Που περνά επάνω από το σπίτι μας
Σαν κάποιος περαστικός

Είσαι πιο δυνατός από την παρουσία ενός επισκέπτη
Κρατάς το χέρι μου, κυματίζει
Όπως σηκώνομαι, με οδηγείς προς το σκοτάδι

Είσαι πιο δυνατός από τον ήχο της ψυχής
Σε εμπόλεμες γκριμάτσες
Εκείνες μόνο λένε Τάισέ με
———————-Τάισέ με
Σαν μικρά πουλιά
Η δύναμή σου ζει στα μικρά πουλιά
Σε ξέσπασμα από χαλάζι
Στου ανέμου το ψαχούλεμα
Ταΐζοντας ψυχρές, σκοτεινές σκιές

Είσαι πιο δυνατός από τον πόνο, και την φυγή
Είσαι πιο δυνατός από το παιδί που έχει τρέξει μακριά από το σκοτάδι
Από την απουσία του βρέφους

Είσαι πιο δυνατός από της τέχνης τα πυργωμένα δάκρυα
Από την σιωπή που ακολουθεί την έκθεση
Από την απωθημένη επιθυμία

Το μονοπάτι της πέτρας που μέσα από τον άνεμο πετάχτηκε

Σε συναντώ
Στου πόνου
Το επίκεντρο

Επάνω από
Τους κρατήρες
Κλαίω

Τώρα πετώ
Πιστεύω ότι έχω φτερά

Δεν υπάρχει καμιά κορυφή
Ή ευνουχισμός

Πώς θα σε αποκαλούμε;

Μέσα από τις σκυφτές σκιές
Των λέξεών μου κινούμαι

Σε μια διαδρομή
Καμπυλώνοντας προς την πόλη σου

Ακουμπάς στο χέρι μου ένα δέντρο
Από καιόμενες αλόες.

ΝΕΟ ΦΩΣ

Πρέπει να σε εκπλήξω
Εάν ψιθύριζα
Είμαι διαφορετικός απόψε
Δεν είναι τα ρούχα που φορώ
Ή το παράξενο, πυρηνικό περίγραμμα της κόμμωσής μου
Ή η άνευ ενδιαφέροντος εισαγωγή στο ημερολόγιό μου
Ή το ερωτηματικό επάνω από την Χιροσίμα
Που λέει ότι
Δεν είναι οι γάτες που κουλουριάστηκαν σαν γιγάντιοι αρουραίοι
Δίπλα μου, δεν είναι τα χρυσαφένια πλάσματα
Δέντρα του κήπου, τα σκυλιά με κοιτάζουν με αμήχανη προσμονή
Δεν είναι αυτά, του ήλιου η ωχρή μπαταρία
Μα σήμερα είμαι διαφορετικός, δεν είναι αυτά
Τα αποφασισμένα πράγματα, όπως πώς ή που ή
Τι να ’ναι, είναι αυτά
Κοντά μου
Δίπλα μου
Σκορπισμένα ακριβώς γύρω μου
Μέσα μου
———————-Θραύσματα
———————-Βεβαιότητα

———–Νέο χιονίζοντας Φως

ΜΙΚΡΗ ΓΗ

Να βαδίσω θέλω προς εσένα
Μέσα από το δέρμα μου
Κοντά στην πόρτα του μπάνιου
Απαλά εμπήγοντας το φως
Ανάμεσα

Την περικεφαλαία μου θέλω στα πόδια σου ν’ ακουμπήσω
Και να σε σηκώσω προς εμένα
Όπως με μαζεύεις
Θολούται το φως

Στους αδειανούς μας ώμους, κεριά υπάρχουν καιόμενα
Ομίχλη σηκώνεται από τη λίμνη
Μια βάρκα είμαι βαριά
Μέσα σου βυθισμένος

***

Αλλάζοντας σχέδια
Φόρμες

Μέσα στο σκοτάδι
Σε ορθή γωνία
Μπρούτζινα γλυπτά
Τα σώματά μας
Γωνιασμένα

Τετράγωνα
Φθορισμοί
Κιτρινοπράσινου φωτός

Σε κρατημένες
Εναλλαγές

***

Μια θύελλα είναι το κορμί μου
Σύννεφο βρίσκομαι από πάνω σου ξαπλωμένο
Όλο που δίνω είναι μια πίεση
Να σε ρουφήξω θέλω, μέσα μου

Μικρή γη.

ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ

Σφαίρα, ήλιε
Εσύ, στο χρώμα της ώχρας

Μίασμα
Καταστολή

Πιο πολύ από την ουρά σου που σαρώνει
Συναντώ εσένα
Στης βιβλιοθήκης τα σκαλοπάτια

Ήλιε. Εσύ·
Όγκε αιμάτινε,
Τριαντάφυλλο.

Γυμνός είν’ ο κήπος
Από φύλλα
Μα έκπληξη η άνοιξη δεν αποτελεί

Εσύ,
Η μετά θάνατον ζωή·
Σε περιμένουμε.

✳︎

Ο Άλαν Φίνλεϊ διδάσκει επικοινωνία για κοινωνική αλλαγή στο Πρόγραμμα Δημο-σιογραφίας του Πανεπιστημίου Wits. Είναι συγγραφέας, ερευνητής και επιμελητής από το Γιοχάνεσμπουργκ. Έχει συγγράψει, μόνος ή και σε συνεργασία με άλλους, και εκδώσει τέσσερεις ποιητικές συλλογές από το 1994 έως το 2010: Burning Aloes (Dye Hard Press, 1994), No Free Sleeping με τους Donald Parenzee και Vonani Bila (Botsotso Publishing, 1998), The Red Laughter of Guns in Green Summer Rain με τον Philip Zhuwao (Dye Hard Press, 2002) και Pusing from the riverbank (Dye Hard Press, 2010).
Το 1994, με τον Robert Berold, επιμελήθηκε από κοινού μια συλλογή ποίησης της σχολής του Ανατολικού Ακρωτηρίου με τίτλο Parking Space (Ινστιτούτο για τη Μελέτη της Αγγλικής Γλώσσας στην Αφρική). Έχει επίσης επιμεληθεί από κοινού μια συλλογή νέας νοτιοαφρικανικής πεζογραφίας και ποίησης με την Arja Salafranca με τίτλο glass jars among trees _(Jacana, 2003). [πηγή: African Poetry Digital Portal]

[η μετάφραση στηρίχτηκε σε μετάφραση στα αγγλικά του KELWYN SOLE, ομότιμου καθηγητή Ντε Μπιρς, Πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν
Το ποίημα: ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΣ δημοσιεύτηκε αρχικά στον Ποιητικό Πυρήνα]