Μαίρη Γουέμπ, Νοέμβρης ―μετάφραση Ασημίνα Λαμπράκου

Μαίρη Γουέμπ, Νοέμβρης

Στη φίλη Γεωργία Νόνα η μετάφραση
Ότι εκείνη με συνέδεσε με το έργο της Mary Webb

Όταν ψυχρές ομίχλες στον χαρωπό μου τον κήπο ευδοκιμούν
Κι άνθη από τούτα τα δέντρα πέφτουν, τα χρυσά·
Όταν στους ψεύτικα χρωματισμένους ουρανούς του πρωινού
Γλυκά πουλιά δεν κελαηδούνε πια·
Όταν πεθαίνει η μουσική, σκοτεινό το χρώμα θολώνει,
Και μ’ έναν λυγμό το γέλιο γλιστρά, αστοχεί·
Όταν όλη των ονείρων μου η παρέα, γαλήνια και ζωηρή,
Είναι παγωμένο αηδόνι –
Που θα στραφώ, αφού ο Θεός έχει κατά πολύ αποσυρθεί
Κι ένα παλάτι που στη θάλασσα έχει πέσει ειν’ ο ουρανός;
Να ζω πώς μπορώ, μια ξένη μέσ’ στην αυγή;
Ω, θα με παρηγορήσει ποιος;
Αγαπημένε, εσύ, με μιας όψης σταθερής την πίκρα,
Τον άθλιο κόσμο κοίτα, τον άσπλαχνο ουρανό,
Δυνατός στο μέσον της καταιγίδας, το ψύχος και τη νύχτα,
Πιο σπουδαίος, πιο γενναίος απ’ ό,τι εγώ·
Και θα μπορούσα μέσα στη θλίψη όλες μου τις μέρες να ζω,
Αν έχω τον δικό σου λόγο τον καλό.

Mary Webb, November

When on my merry garden cold fogs rise
And from these golden trees the blossoms fall;
When in the hollow, painted morning skies
No more the sweet birds call;
When music dies, and colour blurs to grey,
And laughter slips into a sob and fails;
When all my troops of dreams, serene and gay,
Are frozen nightingales–
Where shall I turn, since God is far withdrawn,
And heaven a palace fallen in the sea?
How can I live, a stranger to the dawn?
Ah, who will comfort me?
You, dear, with sadness of unflinching sight,
Behold the pitiful world, the pitiless sky,
Strong in the midst of storm and cold and night,
More great, more brave, than I;
And I could live with sorrow all my days,
Having your word of praise.

Μαίρη Γουέμπ (25 Μαρτίου 1881 – 8 Οκτωβρίου 1927)

Αγγλίδα μυθιστοριογράφος και ποιήτρια. Γεννήθηκε στην επαρχία Σρόπσαϊρ της Αγγλίας, όπου και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της. Στα μυθιστορήματά της, αλλά και τα ποιήματα, θέση έχουν το περιβάλλον όπου έζησε και οι άνθρωποι που συνάντησε εκεί. Ο τρόπος με τον οποίο αναπτύσσει τα έργα της καθώς και οι σαφείς αναφορές της με αγάπη στη φύση κι ανησυχία για τις επικείμενες καταστροφές, την κατατάσσει, μάλλον εύκολα, στο κίνημα των νατουραλιστών πλάι στον Τόμας Χάρντι.
Σπούδασε σε σχολείο του Σάουθπορτ και παντρεύτηκε τον Χένρι Γουέμπ το 1912. Έζησαν μαζί στη γενέτειρα της Μαίρης, όπως αναφέρεται και πιο πάνω. Τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής της, η Γουέμπ έζησε στο Λονδίνο αλλά πηγή των εμπνεύσεών και αναφορών της παρέμεινε το Σρόπσαϊρ.
Στο ποίημα Νοέμβρης που παρουσιάζεται εδώ, η Γουέμπ μέσα από τις περιγραφές της σχετικά με την αλλαγή της εποχής, εκφράζει την εσωτερική της κατάσταση όπου η ανησυχία, η αίσθηση της απομόνωσης, φθοράς και απώλειας, συνδυάζονται με την ανάγκη, ή και ελπίδα, να υπάρξει κάποιος που θα την στηρίξει συναισθηματικά να αντέξει τον πόνο.

Πηγή βιογραφικών στοιχείων: Britannica