στάχτες

Aρχείο 02/10/2017

Ονόμασε τη μέρα μοναχά, και θα πετάξουμε μακριά
Παρά τις παραδόσεις τις παλιές,
Σε έναν τόπο προστατευμένο, κι από τον κόσμο ξεχασμένο,
Όπου θα αποθηκεύσουμε τις δικές μας αναστολές.
Έλα και σε μάτια χάζεψε όπου το φως της αγάπης ξάπλωσε
Καθώς ψυχολογεί,
Και όταν κάποτε σταθμίσεις τι σημαίνουν οι δικές σου ονειροπολήσεις
Η ζωή άλλες πια εκπλήξεις δε θα διατηρεί.
Όταν στην αγάπη σου θα έχεις πει τι σκέφτεσαι περί
Τα πράγματα θα είναι πολύ περισσότερο φιλικά·
Μέσα από γη ηλιολουσμένη θα προχωράμε χέρι χέρι
Υποχωρώντας απαλά πίσω στα κανονικά.

Όσο το χλωμό φεγγάρι θα λαμποκοπά, θα ονειρευτούμε όνειρα γλυκά,
Και τη δική σου θα κερδίσω εκτίμηση,
Διότι δίκαιο είναι μοναχά να αναγνωρίσεις πως είμαι εκεί δα
Με μια απλή εξήγηση.
Στης ανατολής τη ζεστασιά θα ψιθυρίζουμε λόγια σιγανά
Για τις σκηνές που από τα όνειρά μας έχουν χρωματιστεί,
Κι όταν εσύ θάχεις πληροφορηθεί τι σε εκείνα έχει σαρκωθεί
Θα αρχίσουμε να αισθανόμαστε πως έχουμε γνωριστεί
Έτσι θα επιπλέουμε ευτυχισμένοι σε μια βάρκα κοιμισμένη
Κατά που υποσυνείδητα κύματα ορμούν οργιαστικά·
Στων αστεριών το φως το απαλό καληνύχτα θα λέμε για καλό–
Και, καληνύχτα θα είναι για να το θέσω απλά.

Θα είναι οι δικές μας πεθυμιές ελεύθερες από καταστολές –
Όπως είναι απλά δίκαιο να χειρίζεσαι αυτές.
Στου εγώ σου τις επιθυμίες, γλυκές θα ψάλλω υμνωδίες,
Και για ευχαρίστηση θα επαναλαμβάνω αυτές.
Με το χέρι σου στο δικό μου ακουμπιστά, θα ξαπλώσουμε νωθρά
Ανάμεσα σε αλέες από νευρώσεις,
Ενώ ο ήλιος αναζητά φωλιά στο μεγαλοπρεπές κόκκινο δυτικά
Θα καθίσουμε και θα ταιριάζουμε ψυχώσεις.
Έλα λοιπόν και κατοίκησε για λίγο στη μακρινή εκείνη νήσο
Στη λαμπρή τροπική βροχή
Εκεί όπου ένας Φρόυντ έχει ανάγκη για βοήθεια, είναι ένας Φρόυντ αλήθεια
Θα είμαστε για πάντα νέοι μαζί.
Θα είμαστε για πάντα Γιουνγκ μαζί.

Για το ποίημα στα αγγλικά ε δ ώ.

Σημειώσεις:
Ντόροθι Πάρκερ ( 22 Αυγούστου 1893 – 7 Ιουνίου 1967), αμερικανίδα δημοσιογράφος, συγγραφέας, ποιήτρια και κριτικός λογοτεχνίας. Ζώντας σε μια εποχή δύσκολη όχι μόνο για τη γυναίκα, εναντιώθηκε στα καθιερωμένα πρότυπα δηλώνοντας με τρόπο σαρκαστικό κι έντονο την αντίθεσή της για αντιλήψεις και πρακτικές σε κοινωνικό, οικογενειακό και προσωπικό περιβάλλον. Με τη στάση της καλούσε τις γυναίκες σε τακτικές έξω από τα καθιερωμένα και προάσπιζε τα δικαιώματα των εργατών, των έγχρωμων και των δημοκρατών ενάντια σε εργοδότες και φασιστικά καθεστώτα. Θεωρήθηκε η πιο σκληρή κριτικός λογοτεχνίας της εποχής της. Υπήρξε ανάμεσα στους ιδρυτές της Στρογγυλής Τράπεζας της Αλγκονκέν.

Στα έργα της η Πάρκερ, συχνά χρησιμοποιούσε λέξεις οι οποίες αποδίδονταν με διπλό νόημα/ερμηνεία. Αυτό δημιουργεί μπελάδες στην απόδοση κυρίως των ποιημάτων όπου ο λόγος είναι σύντομος κι έτσι οφείλει ίσως να αποδοθεί. Σε κάποιο από τα ποιήματά της για παράδειγμα, συνάντησα μια έκφραση που απέδωσα με τρεις έννοιες: φεγγαρένιος, φεγγαρόπληκτος, φεγγαρόλουστος. Η κάθε μια έδινε μια διαφορετική διάσταση στον στίχο. Επέλεξα από τις τρεις το: φεγγαρένιος, ώσπου η ίδια έκφραση ανακάλυψα, πως, στην slang, σήμαινε κάποιον που δείχνοντας γυμνό τον πισινό του, χλευάζει. Η τέταρτη διάσταση του στίχου, ήταν κι η πιο ταιριαστή στον υπαινικτικό λόγο της Πάρκερ. Χαλούσε όμως το ποίημα στα ελληνικά… Αποφάσισα τότε να δίνω σε κάθε ανάλογη περίπτωση που αντιλαμβανόμουν, τον ίδιο στίχο σε όλες τις εκφάνσεις απόδοσης που ήμουν σε θέση να «βλέπω».
Στο «The Passionate Freudian To His Love» αντιμετώπισα με μικρότερη ένταση τα ίδια στην απόδοση της λέξης Jung στον τελευταίο στίχο: «We’ll always be Jung together.». Θα μπορούσε να είναι το γερμανικό: νέος ή μια πλάγια δυσνόητη αναφορά στον γιατρό και ψυχολόγο Καρλ Γιουνγκ, βασισμένη και σαρκάζοντας τη διαφορά των δύο επιστημόνων στα θέματα ερμηνείας των ονείρων που μαζί με άλλες διαφωνίες έφερε τη ρήξη ανάμεσά τους.

Μετάφραση ©Ασημίνα Λαμπράκου