στάχτες

Από τις εκδόσεις Ενδυμίων

❇︎

6
έγραψες και θες εξουσία ε;… η ποίηση δεν είναι
συνδικαλισμός εκπαιδευτικού με άλλα μέσα… εξουσία
στην ποίηση είναι ατσάλινα αρχίδια και ξυραφάκι
έτοιμο για το λαιμό… τα υπόλοιπα είναι Εξάρχεια.

*

16
εγώ είμαι προορισμένος σ’ ένα τόπο για να γίνω εσύ…
με τόσο εγώ ποίησης… κι ας ξέρω πως εγώ… χωρίς
εσένα είμαι ένα πένθος… από τον τόπο αυτό μου
δίνεται ο, τι γράφω… κι εσύ περνάς για ποιήματα.

*

31
στην πραγματικότητα… θέλησαν να με αφήσουν
μόνο… μα έλα που η λέξη σκύλος… κούναγε την ουρά
της ξαφνικά… άσε που είχα λέξεις πουλιά κύματα
σαλιγκαράκια, ξόβεργες… όλα αχρησιμοποίητα…
κι ένα κήπο μ’ένα κορίτσι μέσα… κάθε πανσέληνο.

*

45
ξέρεις πόσο δύσκολο είναι… ν’αφήσεις ένα αίνιγμα του
κόσμου απείραχτο… σαν άσπρο τοίχο άγραφο… κάτω
από το φεγγάρι… να παίζουνε σκιές… περαστικών
ερωτευμένων πάνω του;

 

 

μήλο, κεράσι, κούμαρο, κυδώνι, μανταρίνι

*

©Βασίλης Λαλιώτης

❇︎