στάχτες

Αθανασία Δρακοπούλου, «Ποιος τραγουδάει και ποιος όχι». Διηγήματα. Εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2019.

Το βιβλίο αυτό, η πρώτη μου επαφή με την έμπειρη (γέν. 1952)  πολυκαλλιτέχνιδα, είναι μια σπουδαία συλλογή εννιά κομματιών.

Εκτός από τη θεματολογική ποικιλία, το φροντισμένο ύφος, τη συγκρατημένη συγκίνηση και την αρτιότητα / ολοκλήρωση όλων ανεξαίρετα των ιστοριών, ακόμα περισσότερο μ’ εντυπωσίασαν η άνεση στις πετυχημένες εναλλαγές των αφηγηματικών εστιάσεων (από κοριτσάκι / ώριμους άντρες / γυναίκες /τη συγγραφέα- όχι όμως παντογνώστρια), η κατά τόπους αυτοϋπονόμευση της αφήγησης και το διάσπαρτο χιουμοριστικό στοιχείο, ιδίως στα «Αν τύχει τίποτα» και «Η ψεύτρα».

Δε θα ξεχάσω ποτέ το αριστουργηματικό ψυχογραφικό ρέκβιεμ «Ο Μίμης»  και το κλείσιμο στο «Εκείνος, ο άλλος».

(Λέξεις 99)

❀