Quino (ARG)

[…Όλοι πανηγυρίζουν στο Μπουένος Άιρες. Μονάχα η Μαφάλντα παραμένει στην θέση της καρφωμένη. Μάλλον είναι θυμωμένη.

Τι έχεις Μαφάλντα;

Ξεφυσάει και από την ζωγραφισμένη της τούφα πετούν ένα δυο δεμάτια.

Ξέρεις, μου χαλάσανε το παιχνίδι εκείνοι εκεί οι τύποι.

Έκανα πως καταλαβαίνω. Μα η Μαφάλντα συνέχισε.

Περνώ τις μέρες μου μες στις λεζάντες. Ακούω ραδιόφωνο και αγαπώ τα πρωινά. Με ενοχλεί η αδικία στον κόσμο. Ας πούμε, κάποιοι να λερώνουν το παιχνίδι. Η εθνική μας ομάδα είναι αχτύπητη αυτήν την εποχή, μπορεί να τα καταφέρει.

Και έπειτα χάνεται μες στην συνοικιακή αγορά. Μου δείχνει πίσω από κάτι κουρτίνες τους εμπόρους που παζαρεύουν πυρομαχικά, τους νεκρούς εργάτες, τα κλειστά clubs που προχωρούν σε συμφωνίες. Πιάνει στο ραδιοφωνάκι της κάτι μοντέρνα τραγούδια από έναν ουκρανικό ραδιοσταθμό. Μου χαμογελάει και χάνεται.

Τα παιδιά στον πόλεμο μπορούν να είναι πιο ελεύθερα μου λέει πεισμωμένα και τρυπώνει στην είσοδο της οδού Chile 371…]

Η Μαφάλντα γεννιέται το 1963 από τον διάσημο Αργεντίνο καρτουνίστα και σκιτσογράφο Quino. Θα καθιερωθεί μέσω μιας σειράς εντύπων και θα κερδίσει τις καρδιές μικρών και μεγάλων σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική και ευρύτερα. Το 1974 η Μαφάλντα θα ολοκληρώσει την παρουσία της σε τακτικές ιστορίες αλλά θα μεταβληθεί σε ένα ακαταπόνητο, εμπορικό σήμα και μια φιγούρα με διεθνή απήχηση. Η κοινωνική ευαισθησία της θαυμάσιας εξάχρονης, η αθωότητα και η αποφασιστικότητά της να λύσει τα προβλήματα, η εκπροσώπηση μιας ολόκληρης τάξης στο Μπουένος Άιρες του 1970, διαμορφώνουν την προσωπικότητά της και την αναδεικνύουν σε ένα οικουμενικό σύμβολο.

Ο δημιουργός της Μαφάλντα την προστάτευσε από το πνεύμα των καιρών. Πάει να πει απαγόρεψε κάθε εμπορική της εκμετάλλευση, στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Άφησε την Μαφάλντα να μιλά μονάχα για τα δικαιώματα των ανθρώπων και εκείνα τα υψηλά ιδεώδη που απέχουμε πολύ για να κατακτήσουμε και ίσως ποτέ να μην τα καταφέρουμε. Πολιτικοποιημένος, ο Quino δεν δίστασε να καταδικάσει μέσω της συμπαθέστατης μικρής την ταραχώδη, πολιτική περίοδο. Ο ίδιος γράφει για την Μαφάλντα.

Ο Charlie Brown είναι Αμερικάνος από τον πλούσιο βορά την στιγμή που η Μαφάλντα εκπροσωπεί την Νότια Αμερική. Ο Charlie ζει σε ένα ξεχωριστό περιβάλλον γεμάτο ευκαιρίες και δυνατότητες ενώ η Μαφάλντα βιώνει την παιδική ηλικία μέσα σε μια κοινωνία που μαστίζεται από αναρίθμητες, κοινωνικές αντιθέσεις. Ωστόσο και οι δυο ήρωες αναζητούν την ευτυχία. Η πιο ουσιώδης διαφορά όμως ίσως να εντοπίζεται στον βαθμό πολιτικοποίησης της Μαφάλντα σε αντίθεση με τον Charie που αποφεύγει να θίγει παρόμοια ζητήματα. Ο Quino με την ποικιλία της θεματολογίας του και την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων του, με την διαύγεια των ιδεών του, προσέθεσε μια ανυπολόγιστη ποικιλία στο σχέδιο σε συνδυασμό με βάθος και περιεχόμενο. Και όλα αυτά με τον απλό, χαριτωμένο τρόπο που μόνο ο ίδιος κατόρθωσε να διαμορφώσει.

[… Μαφάλντα δεν θα έρθεις να παίξεις μαζί μας; Είναι και η Λίζα, ο Άνταμ, ο Τσέρι και οι άλλοι.

Μα η Μαφάλντα προτιμά να μείνει μόνη. Την απασχολεί η ερώτηση που της έκανε η μητέρα. «Τι θα ήθελες Μαφάλντα για τα Χριστούγεννα, πες μου, ότι θέλεις», μα η Μαφάλντα δεν μπορεί να ζητήσει αυτό που θέλει περισσότερο, αφού ξέρει πως η μαμά της, όσο φιλότιμη και αν είναι, όσο και αν την αγαπά, δεν θα μπορούσε ποτέ να σταματήσει έναν πόλεμο. Έτσι δίνει μια απάντηση μηχανική. Και στην μητέρα της απαντά. «Θα ήθελα μια κούκλα με λυπημένη έκφραση και ακρωτηριασμένα χέρια. Γίνεται μαμά να πάρω μια τέτοια κούκλα; Μια σοφή κούκλα που γερνά. Αυτό θα ήθελα μαμά».