Ασημίνα Λαμπράκου, Σχόλια στη Μεγάλη Βδομάδα

Αρχείο 10/04/2017

Σάββατο του Λαζάρου

κάτι οφείλει να αναστηθεί
να εφεύρουμε την άνοιξη
ίσως γι αυτό γκρεμίστηκαν τόσα σύννεφα έξω απ’ το παράθυρο
κι ένα κουτάβι ξενύχτησε ξέπνοο από μητέρα

η οφειλόμενη

των Βαΐων

τόσα Ἵνα
άλλο τι παρά…
συναλλαγή αρχομένη
κολακεία εκπληρούμενη
Ωσαννά μωρό μου!
κι η είσοδος στην πύλη, μνησικακία εξασφαλιζόμενη εις βάρος
των μη διαπλεκομένων

[μικρός σερίφης
λούκυ λουκ
τσε γκεβάρα

τρία στάδια που το ένα ετοίμαζε το άλλο]

η εκπληρούμενη

Μ. Δευτέρα

η αστραποκαμένη η κατακεραυνωμένη
η εισαγωγή στην τιμωρητικότητα
η τιμωρία του μη υποκύπτοντος
η τιμωρία και η υποτακτικότητα
τιμωρία στην άρνηση εκπλήρωσης/υποταγής = θάνατος
η προεισαγωγή με άλλα υποκείμενα και παθόντες στην τελική πράξη- Σταύρωση
η μη τελούσα τις προϋποθέσεις της επιθυμίας τιμωρείται όπως θα τιμωρηθεί κι ο ίδιος από τον πατέρα του
ο Υιός στο ρόλο του Πατρός αυτού
ο Υιός που λάτρεψε τον Πατέρα αυτού
Ιησούς και το σύνδρομο της Στοκχόλμης

η προεισαγώμενη

Μ. Τρίτη

η από τας γραφάς συγχωρεμένη να αντέχει τις ύβρεις άλλων
η υπομένουσα
εκείνη που συγχωρήθηκε ώστε να μπορεί να υπομένει
να υπομένει, να σηκώνει τις αμαρτίες, όχι, τις ύβρεις
εις βάρος των γυναικών, της διαφορετικότητας
μου λείπει ένα ισχυρό ρήμα κι ένας εξακολουθητικός μέλλοντας για να εκφράσω
τη σκέψη μου πάνω στην Κασσιανή, τη Μαγδαληνή, την πόρνη, τις πόρνες και
την άνθρωπο-γυναίκα την κατά τα ειωθότα και κοινωνικές συμβάσεις τηρούσα
τους κανόνες της διαβίωσης

η εμπιστευμένη

Μ. Τετάρτη

η διαθέσιμη
η υποσχόμενη
μου λείπουν ρήματα ισχυρά κι εξακολουθητικοί μέλλοντες να αποδίδω τις σκέψεις μου για την κάθε ημέρα…

η υποσχόμενη

Μ Πέμπτη

ω μα το έκανα ψυχαναγκαστικό
έχει ώρες η μέρα, ε;
μη βιάζομαι
θα βρω μια μετοχή που να επενδύσω εν συντομία τις σκέψεις μου

υπεσχεμένη
η ανάληψη ή η σταύρωση;
τότε, η ανάσταση τι;
πάλι, εγώ έψαχνα μετοχές εις -ιμος
να δηλώνει κάτι που είναι δυνατό να γίνει, μια συναλλαγή ας πούμε
όλο μια συναλλαγή
υποσχόμενη
η σταύρωση είναι υποσχόμενη
η ίδια υπόσχεται…
βιάστηκα χθες
χθες δεν είχα υλικό στο νου μου…

υποσχέσιμη
την πέθανα την ελληνική

η διαχειρίσιμη

Μ. Παρασκευή

(του ανθρώπου)
ένα κουτάβι ξενύχτησε ξέπνοο από μητέρα
κι η άνοιξη γκρεμίστηκε στο μπαλκόνι
καμιά ανάσταση οφειλομένη δε με συγκίνησε
τόσο που να διατηρήσω μνήματα να συνεφέρνω-
κινδύνευα να πιστέψω
ήρθε φοβάμαι η στιγμή
αναπόφευκτο δυστυχώς, θα σε απογοητεύω
κορίτσι γεννήθηκα -δύσκολο -ξέρεις
και μνήμα για να κλάψω, δεν έχω
στόματα αποκτούν τα κοιμητήρια τούτες τις μέρες κι ουρλιάζουν
μόνη κάψα, ζωή περίλουστη μα περασμένη, η μήτρα
μ’ αυτή θα σε γεννώ μ’ αυτή και σ’ ανασταίνω
σιμά μου μη ζυγώνεις
γίνομαι διάβολος· θάνατος γίνομαι αυτές τις μέρες
κι ό,τι γεννάω, πόνος

τώρα μέριασε κι άσε με, εκείνους να ευχαριστήσω
που κακιά με βοήθησαν να γίνω, βοηθώντας τους ._

Μ Σάββατο

πώς το κράτησες στην αγκαλιά σου κλαίγοντας και ξερνώντας το κορίτσι, μεγάλη μέρα;
Σάββατο· ν’ αναστηθεί και ν’ αγαπήσει χωρίς φόβο διάψευσης
κι οι εμετοί; νάταν δικοί μου; χαρά που με περιέχεις και θρήνος
ανοίξου· ανοίξου δες τι πληρώνω δες
21 και πως χωράν τόσα δεν στα λόγια της ψυχής σου;

ανάσταση σήμερα
η υποσχεμένη
ωραία βαίνει ο διακανονισμός
και τα κοινωνικά προφίλ φτιάχνονται με εκδηλώσεις
μη στριμωχτείτε μόνο
ας είμαι στη θέση που ταιριάζω

η υποσχεμένη

Κυριακή του Πάσχα

χρόνια πολλά
σε σένα που μπαίνεις εδώ που και που
το δεις δεν το δεις, χρόνια πολλά

σε μένα που γράφω εδώ
ας κυλήσει η μέρα κι ας φέρει μόνο ένα ποίημα
όπως κι η περσινή όπου η ευθυμία μου
έλεγε δεν είναι δυνατό να έχει συμβεί αυτό σε μένα…
κι η ανάγκη της ψευδαίσθησης έγραψε το πηρούνι του ήλιου

Χρόνια Πολλά!

βγες από δω μέσα βγες από δω μέσα
σα να μου φωνάζει
διάβασε διάβασε
κι έχει δίκιο
προυστ σχολή γιουνκ ο κύριος μπλουμ
όλοι με περιμένουν κι εγώ μέσα στο λΥπος της ψευδαίσθησης του διαδικτύου
έλα όμως που αν διαβάσω θα θέλω να επι/κοινωνήσω ό,τι αισθάνθηκα… έλα όμως…
πάω
η Μόλλυ
18 κι όσο και αν το αντέξω

η ηλπισμένη

–