Φωτεινή Τέντη, Καθρέφτη καθρεφτάκι μου

✿

Η μάνα είχε τον κόρφο της κλειδωμένο.

Δεν χάριζε αγκαλιές.

Είχε κρύο.

Έκανα την κουβέρτα αγκαλιά, ήταν ζεστά, εκεί κατοικούσα, εγώ, στις παιδικές φωτογραφίες γελάω, η μάνα γελάει, ο πατέρας γελάει, ποιοι είναι αυτοί; Δεν τους γνωρίζω, καθρέφτη καθρεφτάκι μου, ποιοι είναι οι πιο ευτυχισμένοι;

Τυλιγμένη στην κουβέρτα, πλέκω-ξεμπλέκω κόμπους στον λαιμό, είμαι πολλοί στο όνειρο, που βλέπω με μάτια ανοιχτά κάθε βράδυ, είμαστε πολλοί, εγώ, στην κουβέρτα εγώ.

Το πρωί φοράω το ψεύτικο δέρμα, κοροϊδεύω, πλανεύω τους πλανημένους, νομίζουν πως ξέρουν, «ήσυχη, ντροπαλή, σιωπηλή, συνετή». Ψέματα, φοράω ψέματα, λέω ψέματα, κρύβομαι στην κουβέρτα, είναι ζεστά, εγώ, στην κουβέρτα, μια μέρα ο καθρέφτης γίνεται θρύψαλα, δεν ξαναβγάζω φωτογραφίες.

Έχω ένα μαχαίρι στην τσέπη, σκοτώνω αυτούς στις παιδικές φωτογραφίες, πετάω στα σκουπίδια τα χάρτινα μέλη, ο κόσμος είναι κόκκινος, το αίμα μου βάφει τον κόσμο κόκκινο, όχι άλλους κόμπους στον λαιμό, η δύσπνοια, ποιος πλέκει τους κόμπους; Με το μαχαίρι να κόψω το νήμα, κλωστούλες θα το κάνω, ξέφτια, στα σκουπίδια κι αυτά, όχι άλλους κόμπους στον λαιμό.

Κάποιος, κάποιοι, εγώ, μαζί χαράζουμε το ψεύτικο δέρμα, ξεφλουδίζει, πέφτουν κομμάτια, κάποιος, κάποιοι απλώνουν αλοιφές, πονάω, απλώνουν αλοιφές να μην πονάω, πόσος καιρός!

Πόσος πολύς καιρός!

Να βγει το νέο δέρμα, εγώ, να μάθω τι είμαι, εγώ, να κοιτάω κλεφτά στον καθρέφτη, να συνηθίσω το νέο δέρμα, στον καθρέφτη, να κοιτάω και να είμαι εγώ.

Κάποιες μέρες, κρύβομαι ακόμα στην κουβέρτα, λίγες μέρες, αραιά, το φως, είναι πιο όμορφο το φως, τα ψέματα, καμιά φορά λέω ψέματα, καμιά φορά λέω.

Μόνο σε σένα δεν, μόνο αλήθεια, δεν ψέματα, μόνο αλήθεια, είναι τα μάτια, αν σε κοιτάξω στα μάτια, τραυλίζουν τα ψέματα, οι λέξεις σβήνουν πάνω στη γλώσσα, μόνο αλήθεια σου λέω, σ’ ευχαριστώ, ευχαριστώ που με αγκαλιάζεις πάνω απ’ την κουβέρτα, ευχαριστώ που με σπρώχνεις να βγάλω το μαχαίρι από την τσέπη, που το κρατάς μαζί μου, θα βγω να περπατήσω, μην ξεχάσεις το γάλα του παιδιού, θα σου φέρω φως που τόσο σου αρέσει, θα φέρω και για το παιδί, όμορφα που γελάει, όμορφα που γελάς, όμορφο είναι το γέλιο, γελάω, εγώ, εγώ γελάω, ξεκαρδιζόμαστε και οι τρεις, ωραίες φωτογραφίες που βγάζουμε!

φωτο: Στράτος Φουντούλης