Σταυρούλα Δεμέναγα, Αναχωρήσεις…

Κόβει ξύλα για το κρύο λέει.. Γυμνός από τη μέση και επάνω , ζεστός ο Απρίλης και ο επόμενος χειμώνας αργεί. Ενας προνοητικός μεσήλικας μπροστά από την παράγκα του, συγκεντωμένος στο τακτικό του χτύπημα. Από κάτω η ρεματιά, από πάνω ο δρόμος. Εκείνος ανάμεσα. Ο ήλιος ανάμεσα κι αυτός καθότι διστακτικός σήμερα μεταξύ παρουσίας και απουσίας.

Κόβει ξύλα για το κρύο. Από πότε; Δυσκολεύεται να απαντήσει. Η Μάργα, με τα μαργιόλικα μάτια, εξ ου και το όνομα της, τον παρακολουθεί κουλουριασμένη στο χώμα δίπλα του. Αρκείται όλο αυτό το απροσδιόριστο διάστημα να τον παρατηρεί στην επίμονη εργασία του και κυρίως όταν ξαπλώνει στο αυτοσχέδιο κρεββάτι που έχει φτιάξει στο εσωτερικό της παράγκας για το διάλλειμα της ημέρας. Τότε είναι που εκείνος αρχίχει να κοπιάζει για το μόνιμο κρύο μέσα του…. Η Μάργα κάθεται ακούνητη στα πόδια του κοιτώντας τον στα μάτια ενώ εκείνος λέει τις ιστορίες του. Κάθε μέρα και από μία . Ήρωας σε όλες ο ίδιος. Με διαφορετικά ονόματα και διαφορετικές συνθήκες ιστορεί τα ενδεχόμενα του…Πλανίζει προσεκτικά τις λέξεις, κόβει πάντα το τέλος και αφήνει την ιστορία του σε μόνιμη εκκρεμότητα όταν με το σούρουπο αναχωρεί για εκείνη τον άκοπη ζωή όπου παλεύει να ταιριάξει…Υπομονετική η Μάργα τον περιμένει την επομένη- πάντα εκείνος επιστρέφει- μη προσμένοντας πλέον σε μια κάποια συνέχεια αλλά σε μια νέα εκδοχή…

Σήμερα σταματάει τη δουλεια νωρίτερα… Λαχανιάζει. Το ξύλο αντιστέκεται στο τακτικό του χτύπημα, τον σφίγγει μια αταξία. Κάθεται σε ένα κορμό η Μάργα ανεβαίνει στα πόδια του. Ο ήλιος ακόμα ψηλά αν και μισοκρυμμένος . Ξεκινάει την καινούρια του ιστορία χαιδεύοντας την πλάτη της υπομονετικής και μοναδικής του ακροάτριας..και εκείνη αφήνεται στο ηδονικό χάδι της αφής και της φωνής που αυτή τη φορά συνεχίζει … Ανάμεσα στη ροή της ρεματιάς από κάτω και στη βουή του δρόμου από επάνω , η ιστορία αφήνεται να φτάσει ως το τέλος.

Έχει σουρωπώσει στο μεταξύ. Εκείνος φορά το πουκάμισο του και η Μάργα, βέβαιη ότι οι αναχωρήσεις αναβάλλονται, γλείφει τα μουστάκια της με ευδαιμονία…

φωτο: Στράτος Φουντούλης