στάχτες

Εξομολόγηση

Θέλω να σου το πω,
μα πώς να αρχίσω;
Σε περιέχω
Τα μάτια σου αγκαλιάζουν τα δικά μου
Τα υιοθετώ
Μου ανήκουν
Κατοικίδια
Τα κουβαλω με τόση στοργή
όπου πάω
Τα προσέχω
Τα αγαπάω πολύ τα μάτια σου
Καθως ανιχνεύουν την απόγνωση
που το ανείπωτο γεννάει
Και μου μιλούν ψιθυριστά
για σένα και για μένα
Είναι σοφά τα μάτια  σου
Τα φυλάω
Τα φιλώ
Τα κοιμάμαι
Τα αντέχω
Τα χαμογελώ
Σ αυτά θα το πω
Σ αυτα το λέω

Ξέρεις ποιο.

 

 *

Δική μας

Τώρα χρειαζόμαστε μια λέξη
Δική  μου και δική σου μόνο
Μυστική
Σήμα κατατεθέν
για ό,τι μέσα μας συμβαίνει.
Απλά γράψε μου
Θέλεις θάλασσα;
Θέλεις φως,
Θέλεις κόκκινο;
Ή μήπως ορίζοντας,

επειδή ποτέ δεν τελειώνει;

*

©Ασημίνα Ξηρογιάννη

φωτο: Στράτος Φουντούλης

❀