Έκτωρ Πανταζής, Αναμνήσεις από τις Άλπεις

✤

Μόνο για όσους δεν παθαίνουν ίλιγγο -Nur für Schwindelfreie .Έτσι βάπτιζε ένα από τα κεφάλαια του δύστροπου έργου του.

I. Ένας δακτύλιος έχει μέσα έξω,όχι όμως ένας διπλός δακτύλιος όπως εκείνος που είναι ένα δίπλωμα του μηδενός,απειροστικός λογισμός της ταινίας moebius.

II. Στον αφοριστικό λόγο,γελάει πρώτος αυτός που τον διατύπωσε,γιατί στην πραγματικότητα είναι το μειδίαμα της σκέψης.

III. Νομίζεις πως η Ιθάκη είναι πηγαιμός,και δεν είναι το ίδιο σου το σπίτι,για μένα που κατάγομαι από τις κρύες κορφές εδώ είναι το σπίτι μου εδώ επιστρέφω,έλεγε το σοφό παιδί του 19ου αι. ο αψύς του φιλοσοφικού λόγου Φρίντριχ Νίτσε.

IV. Αφορισμός.Η ακονόπετρα του πνεύματος.Πώς αλλιώς να σπινθιρίσει ο λόγος;

V. Η εξέλιξη του ανθρώπου είχε το μοναδικό αποτέλεσμα να γεννιόμαστε με ξυρισμένο δέρμα και την ατυχία να μην αποκτάμε φτερά όπως τα πουλιά.

VI. Το βιβλίο είναι το κουκούλι ,ο αναγνώστης η χρυσαλίδα που ετοιμάζεται για μυστικιστής.

VII. Οι μεγάλοι αρνητές έγραφαν με το κεφάλι στη λαιμητόμο,και κατέληγαν με ένα κεφάλι λιγότερο.

VIII. Στη χώρα της αγοράς,του δημόσιου βήματος,δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να το βουλώσεις.

IX. Αν η ηθική του Κάντ ήταν εφαρμοσμένο δίκαιο,κανένα κεφάλι δεν θα έστεκε όρθιο κάτω απ’ τη λεπίδα της.Ο Φιλόσοφος της Καινιξβέργης ,άλλα θα νομοθετούσε αν τύχαινε να βρεθεί στη θέση του δικαστή.

X. Εσύ είσαι χάροντα; Δε μοιάζεις με ό,τι ήξερα για σένα.

XI. Η απουσία είναι το πιο πειστικό φόντο για την αιωνιότητα του απόντος θεού.

XII. Αν δεν τάχεις καλά με τη μοναξιά,σημαίνει ότι δεν θα τα πας καλά με τη σκέψη,γιατί αν η πιο έντονη διανοητική εργασία συντελείται στην απόλυτη μοναξιά όπως λένε ,εσύ που θα τη βρεις;

XIII. Στους ανθρώπους ,στις γυναίκες ιδιαίτερα ,πρέπει να προσφέρουμε κάτι θετικό,ώστε κάποια απ’ αυτές να επιθυμήσει να κουλουριαστεί δίπλα σου.

XIV. Ο πεθαμένος δε μεγαλώνει,μεγαλώνουν λίγο μόνον τα νύχια του,όχι όμως τόσο ώστε να σκάψει και να βγεί από τον τάφο του.

XV. Στις προσβολές πρέπει να απαντάμε δείχνοντας περιφρόνηση.

XVI. Διαβάζουμε φωτεινά τη ζωγραφική των μεγάλων χωρίς να διακρίνουμε το δράμα σε κάθε πινελιά που έβαζαν στον καμβά π.χ Χανς Χόλμπαϊν Ο Χριστός στον τάφο.

XVII. Βασίζομαι στην υπόθεση πώς κάτι που αρνούμαι υπάρχει, συνυπολογίζοντας την άρνηση ειδικά των αθεϊστών.

XVIII. Τον δοκιμιογράφο τον ωριμάζει η σπουδή της κακής πλευράς των πραγμάτων,και συνεπώς ωριμάζει ηθικά, μελετώντας τους δύστροπους του πνεύματος σε όλη τους τη γκάμα,πιάνουν το κακό απ’ την ουρά.Το ηθικό κακό.

IXX. Τριήρεις, οι μηχανές της ελευθερίας, της αρχαίας άμεσης Δημοκρατίας.