στάχτες

✼

ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ

Εσκλάβωσες μας
με τούντον φουμισ̌ιάρικον
δεκαπεντασύλλαβον Βασίλη
που θέλεις σώνει τζ̌αι καλά
την ρωμιοσύνη
συνότζιαιρη του κόσμου
Οι μιάλες ιδέες
Εφέρασιν μονόδρομον
Όπου τζ̌αι να δικλίσεις
Εν κρεμμός
Μόνον οι πέτρες
εν συνότζ̌αιρες του κόσμου.

*

ΣΥΝΤΥΣΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΠΕΡΤΗ
Μ’ ΕΝΑΝ ΣΤΡΟΥΘΟΝ

-Κάτι γραμματιζούμενοι βρίσκουν σε πληθωρικόν τζ’ αγκυλωμένον στου παλιού τζαιρού τα ήθη. Λαλούν σε λεξιθήραν. Μόνον το Βούττημαν ήλιου προσκυνούν. Εν εν’ πράματα τούτα.
-Ιντα κοψες τζ’ ήρτες τόσον μακρά τζ’ εν έμεινες να κελαδάς στην Βάσα. Μα φου ρτες μήνα τους πως έγιν΄ αερούδιν.

*

DIKKAT WARNING ΠΡΟΣΟΧΗ

Τέρμαν Αισχύλου, στα στενά
φέρνει μπροστά μου τον τελάλη
της εφημερίδας «Φως»
Περνά με το ποδήλατο, φωνάζει:
Ενέδρα, φόνος, εξαφάνιση
Συντρομαγμένος προχωρώ
Δείχνει μου τις ενέδρες των Εγγλέζων
Φτάνουμε στο «Σπιτ Φάιαρ»
Εν καλυμμένον με σακούλες γεμάτες άμμο
Μαθαίνω πως κάποτε ο παππούς
έπαιζε στο «Σπιτ Φάιαρ» χαρκιά
Αρκούσε να ’ρτει σπίτι
Γυρώ μας εν σπίθκια ετοιμόρροπα
Στην πρόσοψή τους γράφει
Dikkat, Warning, Προσοχή
Ο χότζιας τραουδά
Φκάλουν τον Επιτάφιο
Μυρίζει γιασεμί, η Χώρα ζει
με θκιο γενιές συρματόπλεγμα
μες στην καρκιάν της ξαπολυμένον.

✼