Νίκος Ι. Τζώρτζης, Ανάποδα

Πιάτσα Λορέτο, Μιλάνο, 29 Απριλίου 1945

ΑΝΑΠΟΔΑ
(Η πελώρια τραγωδία)

[…] la Clara a Milano
ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ

Ναι, αυτός εδώ στη μέση

είσαι εσύ, Αντρέα,
και η δεσποινίς δίπλα σου
με τα ωραία πόδια
θα ’ναι η Κλαρέτα.
Εσύ με την ξένη στολή

κι εκείνη με τη φούστα
μαζεμένη στους μηρούς.
Και οι δυο σας ανάποδα.
Ναι, η καλή σου κι εσύ
κρεμασμένοι ανάποδα,

με σκοινί, σε κοινή θέα·
σαν ένα κάποιο νούμερο
σε τσίρκο, χωρίς δίχτυ
κι ολόγυρα το πλήθος
– τώρα πια να σας βρίζει

και να σας φτύνει, Αντρέα,
του Αλεσάντρο και της Ρόζας·
ναι, να φτύνει εσένα
και τη δεσποινίδα Κλάρα,
με τα κεφάλια σας κάτω

και τα πόδια πάνω. Νεκρούς.
Φοράς πάντα τη στολή
του γερμανού στρατιώτη;
Εν τέλει δεν σ’ έκρυψε
από τους παρτιζάνους.

Αυτοί φταίνε για όλα.
Θα μπορούσαν απλώς
να σε φυλακίσουν…
Τώρα στο βλέμμα σου,
ένας άλλοτε λαμπρός

κόσμος θολώνει·
είναι ο κόσμος σου,
που όμως δεν τελειώνει
με βρόντο ή με λυγμό,
τελειώνει απλώς: ανάποδα.

Ναι, Αντρέα ή Μπεν,
Μπενίτο καλύτερα,
του Αλεσάντρο και
της Ρόζας Μουσολίνι,
απλώς: ανάποδα.

__________
[…]Ο Μουσολίνι αναγνωρίστηκε και συνελήφθη [από τους αντάρτες] […] Κατόπιν εντολής των κομμουνιστών, την επόμενη μέρα [28 04 1945] ο Ντούτσε και η ερωμένη του [Κλάρα Πετάτσι] οδηγήθηκαν κάπου με το αυτοκίνητο και εκτελέστηκαν. Τα πτώματά τους, μαζί με άλλων, στάλθηκαν στο Μιλάνο και κρεμάστηκαν ανάποδα από τσιγκέλια της πλατείας Loreto
ΟΥΙΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ, Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ