στάχτες

Όλγκα Τοκάρτσουκ, «Πλάνητες». Μυθιστόρημα. Μετάφραση απ’ τα πολωνέζικα Αλεξάνδρα Ιωαννίδου. [Επίμετρο: η διάλεξη της συγγραφέως κατά την παραλαβή του Νόμπελ. Πλείστοι χάρτες εντός κειμένου].  Καστανιώτης, α΄ έκδοση Αθήνα 2020.

Σε συνενοχή με τον/ην αναγνώστη/ώστρια  αναπτύσσει το έργο της η συγγραφέας: εγώ το αποκαλώ «μυθιστόρημα» κι εσύ παριστάνεις ότι συμφωνείς.

Όχι λοιπόν συμβατικό «μυθιστόρημα», μα ένας γοητευτικότατος αχταρμάς από ποικίλα ετερόκλητα στοιχεία, «αληθινά», «μυθοπλαστικά» και μικτά, τα περισσότερα από τα οποία –όχι όλα!–  έχουν να κάνουν με ταξίδια και περιπλάνηση, κυριολεκτικά ή μεταφορικά (ψυχολογικοί συνειρμοί). Μερικά συστατικά:  ο συχνός κ. Κουνίτσκι, Αθήνα, θαυματοφυλάκια, ανατομία, ελληνικός «καιρός», τρένα, «άγια» λείψανα. Ευκαιρία να μάθετε και τo διπλό λατινικό  «itinerarium». Προσοχή: δεν πρόκειται για ταξιδιωτική λογοτεχνία.

΄Οπως πάντα, τα ελληνικά της μεταφράστριας επαρκέστατα. Βιβλίο δεμένο και κουβερτωμένο, στη γνωστή καλή σειρά του εκδότη.

(Λέξεις 100)

❀