Γρηγόρης Σακαλής, δύο ποιήματα

Ον

Όταν γράφεις
είσαι μέσα στη μοναξιά
γράφεις την πίκρα σου
ή τη χαρά σου
γιατί δεν βρίσκεις άνθρωπο
να τις μοιραστείς
ιδιαίτερα τη χαρά
κανείς δεν θέλει
να σε βλέπει
να χαίρεσαι
να γελάς
το θέμα είναι ψυχιατρικό
στη λύπη
κάποιος θα βρεθεί
να σου μιλήσει
όταν σε δει στεναχωρημένο
να σε παρηγορήσει
κι αυτό
είναι θέμα της επιστήμης
ο άνθρωπος
είναι περίπλοκο ον
ειδικά η ψυχοσύνθεση του
δεν έχει
επαρκώς ερευνηθεί.

Αποκλεισμός

Κάποια σπουδαία μυαλά
καταφέρνουν να ξεφύγουν
από την ταξική τους προέλευση
προχωρούν, προοδεύουν
ανεβαίνουν ψηλά
μα εγώ σκέφτομαι
εκείνα που εγκλωβίστηκαν
στα στενά σοκάκια
της φυλής τους
της καταγωγής τους
προχώρησαν ως ένα σημείο
και σταμάτησαν
μπήκαν στη βιοπάλη
για να ζήσουν αυτοί
και τ΄αδέρφια τους
κι έτσι τα όνειρα
παρέμειναν όνειρα
έζησαν στη φτώχεια
στη στεναχώρια
ενώ είχαν να δώσουν
και να πάρουν πολλά.