Ο Ριχάρδος ΙΙΙ

Ο Ριχάρδος Γ’ αποτελεί το τελευταίο έργο μιας τετραλογίας ιστορικών έργων: Ολοκληρώνει ένα δραματικό χρονικό που ξεκίνησε με τον Ερρίκο Δ’ (πρώτο μέρος) και συνεχίστηκε με τον Ερρίκο Δ΄ (δεύτερο μέρος) και τον Ερρίκο E΄ (τρίτο μέρος).

Η τετραλογία έχει κεντρικό θέμα τον Πόλεμο των Ρόδων, τον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε στην Αγγλία μεταξύ των οίκων του Γιορκ και του Λάνκαστερ από το 1455 έως το 1485 για τη διαδοχή στο θρόνο.

Τα εμβλήματα των δύο οίκων, το λευκό ρόδο για το Γιορκ και το κόκκινο ρόδο για το Λάνκαστερ, έδωσαν το όνομα τους στον Πόλεμο των Ρόδων. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μαρία Πανούτσου, Συναντήσεις [3]»

Ριχάρδου III
Οι σύγχρονες βάσεις για το θέατρο του μέλλοντος ( Σκέψεις )
β΄ μέρος

Πριν συνεχίσω και ολοκληρώσω την εισαγωγή, θέλω να παρουσιάσω ένα στοιχείο από το έργο του Σαίξπηρ Ριχάρδος ΙΙΙ που με οδήγησε γράψω την ενότητα αυτή ‘’ Ριχάρδου III και ‘’οι σύγχρονες βάσεις για το το θέατρο του μέλλοντος‘’.

Το έργο Ριχάρδος ο τρίτος, γράφτηκε περίπου 1591 με 1593 ίσως και προς το τέλος του 1594. Βρισκόμαστε στον 16 αιώνα στα χρόνια δηλαδή που έζησε Σαίξπηρ και που συμπίπτουν με την Αγγλική αναγέννηση.

Μια περίοδος θαυμαστής δημιουργικότητας σε όλους τους τομείς, αλλά και εποχή τρομακτικής βιαιότητας, την οποία βιώνει καθημερινά όχι μόνο ως πράξη βίας μεταξύ των πολιτών αλλά και ως θέαμα. Ας θυμηθούμε λίγο στην εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ανάλογα θεάματα -βασανιστήρια, με θύματα άλλοτε θρησκειών, εθνοτήτων, αιχμαλώτων, όλοι εχθροί της Ρώμης, που βασανίζονται όχι κρυφά αλλά φανερά μπροστά στα μάτια του λαού. Το ίδιο συναντάμε και στο νησί, την Βρετανία στα χρόνια του Σαίξπηρ. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μαρία Πανούτσου, Συναντήσεις [2]»

Οι Πρόδρομοι του Ριχάρδου III
Οι σύγχρονες βάσεις για το το θέατρο του μέλλοντος

Η Εκκλησιαστική ιστορία του Άγγλου μοναχού Bede – άγιος Bede, παραμένει το μόνο έργο δια του οποίου γίνεται γνωστός ο αρχικός Αγγλοσαξονικό Μεσαίων. Ο Bede είναι μια μεγάλη μορφή των γραμμάτων στην Αγγλοσαξονική περίοδο, άξια να ερμηνευθεί και να μελετηθεί από μόνης της. Η κατάκτηση της νήσου από τους Νορμανδούς είχε σαν αποτέλεσμα να ομιλούν την Γαλλική ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων. Οι μαρτυρίες λένε ότι οι μορφωμένοι Άγγλοι μιλούσαν την λατινική.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μαρία Πανούτσου, Συναντήσεις»

(Α’ δημοσίευση)

✤

Τελείωσε την δουλειά του στις 16:30. Παρέδωσε το ταμείο  στις 16:37 μμ. Την ώρα εκείνη ήρθε ο αντικαταστάτης του. Πήρε το σακάκι του από την αποθήκη,  το φόρεσε και έφυγε. Εκτός από δύο τρεις τυπικές κουβέντες δεν είπε τίποτα περισσότερο  στον συνάδελφο. Εξ άλλου ήταν κακόκεφος. Ήταν Παρασκευή και είχε πληρωθεί το βδομαδιάτικο από νωρίς. Όταν βγήκε στο δρόμο απομακρύνθηκε από το σημείο της δουλειάς του με βήμα ταχύ. Tότε, άλλαξε το κέφι του. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μαρία Πανούτσου, Με το λεωφορείο των 18:00 ή Supermarket Story»

To Θέατρο και η σχέση του με τις άλλες τέχνες

«Το θέατρο είναι και επάγγελμα» — Ι΄ Μέρος

Η διαδικασία της υποκριτικής τέχνης, τα στάδια εξέλιξης είναι τα ίδια σε όλες τις σπουδές,   μόνο το υλικό αλλάζει κάθε φορά. Στις σπουδές όμως που το σώμα είναι το ίδιο εργαλείο  και εκτελεστής, η διαδικασία είναι συνυφασμένη με την κατάσταση του σώματος. Ο χορευτής,  ο ηθοποιός, είναι συνδεδεμένοι με το σώμα τους με την πιο παροδική έννοια  σε αυτόν τον κόσμο,  το σώμα που η φθορά έκδηλη  του δίνει τέλος σε πολλά  εκφραστικά  θέματα και όχι μόνο. Συνεχίστε την ανάγνωση του ««Παιδεία θεατρική εστίν» της Μαρίας Πανούτσου, 10 επί 10 και πλέον χρόνια, παρέα με το θέατρο»

To Θέατρο και η σχέση του με τις άλλες τέχνες

«Το θέατρο είναι και επάγγελμα» — Θ΄ Μέρος

Η διαδικασία της υποκριτικής τέχνης, τα στάδια εξέλιξης είναι τα ίδια σε όλες τις σπουδές, μόνο το υλικό αλλάζει κάθε φορά. Στις σπουδές όμως που το σώμα είναι το ίδιο εργαλείο και εκτελεστής, η διαδικασία είναι συνυφασμένη με την κατάσταση του σώματος. Ο χορευτής, ο ηθοποιός, είναι συνδεδεμένοι με το σώμα τους με την πιο παροδική έννοια σε αυτόν τον κόσμο, το σώμα που η φθορά έκδηλη του δίνει τέλος σε πολλά εκφραστικά θέματα και όχι μόνο. Συνεχίστε την ανάγνωση του ««Παιδεία θεατρική εστίν» της Μαρίας Πανούτσου, 10 επί 10 και πλέον χρόνια, παρέα με το θέατρο»

…του θέρους μνήμες σκόρπαγε, τις περασμένες
μαζεύοντας τα πρωινά, κοχύλια στις ακτές,
ξεβράσματα μιας εποχής, της θάλασσας περίσσια,
κι’ έριχνε βλέμματα σε τόπους άλλους μακρινούς,

σκορπίζοντας το είναι του, σε νύχτες ‘λαφιασμένες
καθώς οι μέρες ισομετρικά, ταξίδευαν παντού,
κι οι φόβοι να τον κυβερνούν,

στο μήκος των ονείρων,

χαραματιές που άφηναν σε σώμα και ψυχή,
κι’ ανυποψίαστος αυτός, ριγούσε, μπερδεμένος,

σε κάθε χτύπο του κορμιού,
και της καρδιάς
και του σπιτιού το τρίξιμο…

*
© Μαρία Πανούτσου, 2019 Αθήνα
Φωτο: Στράτος Φουντούλης

Διαβάστε ὀλα κείμενα της Μαρίας Πανούτσου →