Από τις εκδόσεις Μανδραγόρας
✤
ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ
Είχαμε κοιμηθεί βαριά κάτω από χοντρά δέρματα. Κρύψαμε τις λεπίδες από οψιδιανό ̶ θυσία στο ——……….ακατέργαστο ένστικτο.
Κάποιος είδε στα σπλάχνα της Άλκης πως ο χειμώνας θα είναι βαρύς⋅ έδωσε στα παιδιά να ρουφήξουν ……….το τρυφερό μεδούλι των οστών μας.
Κι ας ήμασταν το ίδιο ζώο.
Είχαμε αφήσει προ πολλού τις παλάμες μας πάνω στους βράχους, κόκκινο του Επείγοντος, μαύρο της –……….Διαφυγής, για κάθε πράξη, για κάθε έλεος.
Κάποιος Θεός είπε τη φωτιά χρίσμα, κι έτσι τη διατηρήσαμε με ίσκα, φύλλα και κλαριά, άσβεστο κόστος ……….στο βάθος της σπηλιάς μας.
Πέσαμε σε νάρκη ασφαλείς. Κι ας μη βεβαιωθήκαμε για την ασφαλή είσοδο και έξοδο.
✤
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ
Το πρωί καθαρίζουμε τα παράθυρα, το βράδυ βουτάμε τις πιτζάμες στη χλωρίνη.
Ενδιάμεσα, η μέρα παρουσιάζει ενοχλήσεις, που κάνουν τους γιατρούς να μειδιούν.
Κύριοι, όπως και να ορίσετε την ασθένεια, η θεραπεία θα είναι συμβιβαστική.
Ξεχνάμε συνήθως ν’ αναφέρουμε ότι αφήνουμε συνέχεια τα μάτια αναμμένα κι έτσι, σε κάθε ……….προσήλωση, παράλληλα με το εναλλασσόμενο ρεύμα και την εκλυόμενη θερμότητα, ……….προκαλούνται κύματα θυμώδους Πανικού.
✤
ΠΡΟΤΟΜΗ
Θρυμματίσαμε το κρανίο, αν και για χρόνια το τιμήσαμε σε περίοπτη θέση.
Παλαιότερα του φορούσαμε και περούκα. Οι καλεσμένοι θαύμαζαν το φυσικό μαλλί, τα στολίδια από ……….δοκιμασμένα καράτια.
Τις φορές που πήγαινε να μιλήσει, του κλείναμε το στόμα, κοιτώντας γύρω μας με χαμόγελο, πως δεν ……….ακούσαμε τίποτα, ενώ ταυτόχρονα κρυφά θυμώναμε που τόση αυτονομία διεκδικούν οι ……….σκελετωμένες του σκέψεις.
Το είχαμε δει για ελκυστικό παιχνίδι. Του είχαμε δώσει κι όνομα, αν και στην πορεία το ξεχάσαμε, ……….αφήνοντας σε συγγενείς και περιοίκους την ανακουφιστική δουλειά της προσωποποίησης.
Παραδόξως, εκείνο ποτέ δεν μας λησμόνησε. Αν και θαμμένο τώρα προσεχτικά στις δαιδαλώδεις ρίζες ……….μιας χαρουπιάς, από τα θραύσματά του μας στέλνει ακατάπαυστα
Εύστοχες παρατηρήσεις,
Ρυθμικές ώσεις,
Κεκαλυμμένες προειδοποιήσεις
Πως οποιοσδήποτε, αν κάποτε, υπήρξε,
Ως οποιοσδήποτε πλέον μας Στοχοποιεί.
✤
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ
Αν δεν μπορείτε να αλλάξετε τις λάμπες, φροντίστε τουλάχιστον να στερεώνετε τη σκάλα σωστά. Οι ……….διοργανωτές στηρίζουν την επιτυχία στις ικανότητες ισορροπίας μας.
Οι δεξιώσεις σφύζουν από ζωή –αυτό το ξέρουν όλοι–, μα περισσότερο όσοι απουσιάζουν, ασελγώντας ……….στη μοναξιά, ανάβοντας όλα τα φώταπου παρεμβάλλονται στις διαδρομές:
κουζίνα-σαλόνι-υπόγειο
σοφίτα-υπνοδωμάτιο-τουαλέτα
Υπόθεση-Επίθεση-Χαρά.
✤
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ
Με ρωτάτε: «Αγαπητή, γιατί τόση προσπάθεια;»
Και πράγματι δεν ξέρω ν’ απαντήσω.
Το φίδι ήταν εκεί, αόρατο ως συνήθως. Μια βόλτα έκανα τάχα στους αγρούς, έκοβα αμέριμνη λουλούδια. ……….Έχω πολλά βάζα, κι όπως και να το κάνουμε, είν’ αναγκαίο συνήθειο το στόλισμα.
Όμως ούτε αυτό με είδε, μήτε κι εγώ αντιλήφθηκα την ώρα που πατούσα το κεφάλι του, κι έτσι άδικα ……….θυσιάστηκε στον βωμό του συμβολισμού, κι ας ήθελε νερό να πιει μονάχα.
Έχετε δίκιο για το άσκοπο. Γι’ αυτό λέω να σταματήσω την περιήγηση, τα λουλούδια ν’ αφήσω στο ……….μάραμα και τα φίδια στη ζωή τους.
Ελάτε, εκτιμώ την παρέα. Τα βάζα θα πρότεινα να σπάσουμε μπροστά σε κάποιο παλαιοπωλείο. Εντελώς ……….Τρομοκρατικά! Μιας και, αγαπητοί, γνωρίζετε πως κάποια κειμήλια ούτε πωλούνται, ούτε χαρίζονται.
✤
ΣΤΟ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΕΙΟ
Αν είστε ποιητής κι αν είναι πια αδύνατο να γράψετε έναν στίχο, τρεις λέξεις ή ακόμα δύο φωνήεντα από ……….αυτά που βγάζουν έναρθρες κραυγές, ασχοληθείτε με τις οδοντοστοιχίες.
Όχι κατ’ ανάγκη τις ολόλευκες, τις ώριμα διατεταγμένες, ούτε αυτές που βυθίζονται στα λιμνάζοντα ……….νερά ενός ποτηριού, αλλά με αυτές που βλαστίζουν νεογιλείς στα καρπερά ούλα ενός ……….χαριτωμένου μωρού, κι έχουν
Την τάση του ξυραφιού,
Την απόλαυση του νεοσύστατου πόνου,
Την άγνοια του καταγεγραμμένου.
Αν υποθέσουμε πως εκεί οργανώνεται η σφαγή τού «Αγγίξτε με Δυνατά» για ένα μέλλον όπου εσείς δεν ……….θα μπορείτε να αγγίζετε.
✤
ΕΚΤΟΝΩΣΗ
Τώρα που η πόλη μυρίζει διαφορετικά, πέρα από φούλι, κάτι δυνατότερο μας αφορά, πιο σύνθετο του ……….χρυσάνθεμου.
Μα όπως όλα έχουν σιγήσει, παρηγοριά η επαγρύπνηση, οι αναφορές στα χρώματα και τις γεύσεις, στο ……….ωραίο αλάτι που στολιστήκαμε, και η τέφρα που αξιωθήκαμε για όλη τη ζωή μας.
Μια διαδικασία απελευθέρωσης οι γλυκές επαληθεύσεις,
Το ιδανικό στην πιο κρυφή μας τσέπη,
Οι πικρές διαθλάσεις της αγάπης μας,
Τα περασμένα των περασμένων,
Το πλούσιο τετράδιο των απουσιολόγων.
Αφήνω στους εναερίτες τη δουλειά· με τα δαγκανωτά τους πόδια ν’ ανέβουν στον ψηλότερο στύλο, να ……….ψάξουν στη φωλιά του πελαργού για τα πούπουλα των νεοσσών, το κέντρο των παρηχήσεων.
Και στον Οδυσσέα την ακολουθία των ταξιδιών, την ευρηματικότητα –τον Δούρειο Ίππο της Στοργής–, ……….τη διεκδίκηση μιας επανένωσης.
*
©Αθηνά Τιτάκη
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.