Μαρία Πετρίτση, Εξήντα λεπτά της ώρας

❈

Τα πρωινά του Ιουλίου, από τις 8 μέχρι τις 9, ανήκουν εξ ολοκλήρου στις βασίλισσες του καλοκαιριού. Είναι οι συνταξιούχες κυρίες που ζουν την ευεργετική ρουτίνα τους με συναναστροφές και ασχολίες που δεν δέχονται εύκολα νέα μέλη, παρά μόνο εκ του μακρόθεν περίεργους παρατηρητές. Κατεβαίνουν στην πλαζ με λευκά καπελάκια από αιγυπτιακό βαμβάκι ή ποπλίνα, κοραλλί κραγιόν και μαργαριταρένια κολιέ ras le couμε ολόχρυσο κούμπωμα και αλυσιδάκι ασφαλείας δια παν ενδεχόμενο. Κάποιες φορούν και διάφανα πλαστικά πεδιλάκια που προστατεύουν την πατούσα εντός κι εκτός θαλάσσης.

Έχουν κυτταρίτιδα και σωστό πεντικιούρ. Φοράνε ολόχρυση βέρα, ολόχρυση αλυσίδα και αντιηλιακό. Έχουν κέφι και χρόνο στη διάθεσή τους. Φέρνουν μαζί τους στα βότσαλα πτυσσόμενα καρεκλάκια, ριγέ πετσέτες, ψάθες και αντικουνουπικό για ευαίσθητα δέρματα. Είναι οργανωμένες και πολύ ζωηρές. Οι ελάχιστοι καβαλιέροι της παρέας απλώς τις ακολουθούν επαναλαμβάνοντας την τελευταία λέξη της κάθε φράσης τους (των κυριών) με επιμελή στόμφο. «Ευτυχώς!». «Ευτυχώς!». Κάπως έτσι υποδηλώνεται και η ιεραρχική τους θέση στην παρέα.

Κολυμπούν μία ώρα ακριβώς, με το (ίσως επίχρυσο) ρολόι. Συνήθως σε κύκλο, με συγκεκριμένη απόσταση η μία από την άλλη και μάλλον σε συγκεκριμένη θέση. Για την ακρίβεια δεν κολυμπούν, επιπλέουν κάθετα και με χάρη στα νερά φροντίζοντας η café au lait απόχρωσης μιζανπλί να μείνει ανέπαφη από την αλμύρα. Όταν δουν στο πλακόστρωτο κάποιο μέλος της παρέας να καταφθάνει αργοπορημένο το υποδέχονται ενθουσιωδώς κουνώντας τα χέρια τους και γεμίζοντας τον αέρα με τις κακαριστές φωνές τους. Κατόπιν το παροτρύνουν να βουτήξει στα (πάντα ζεστά, κατά τη γνώμη τους) νερά χωρίς περαιτέρω βραδυπορία.

Στον κύκλο του νερού οι βασίλισσες του Ιουλίου συζητούν επί παντός επιστητού. Συνταγές μαγειρικής, τιμές της μπάμιας και της μελιτζάνας στη λαϊκή, συμβουλές ομορφιάς, πολιτικά νέα, οικογενειακά μυστικά που δεν είναι όμως πολύ μυστικά. Κάνα δυο από αυτές τυγχάνει να συνοδεύουν τα ενήλικα παιδιά τους που, λόγω συνδρόμου Down, ενίοτε τις φέρνουν σε ελαφρώς δύσκολη θέση με τις άτσαλες βουτιές ή τα ασυγκράτητα γέλια τους. Οι κύριοι συνοδοί απομακρύνονται λίγα μέτρα με απλωτές που θυμίζουν Λάμπρο Κωνσταντάρα στα ντουζένια του, και μετά επανέρχονται σεμνά στην αρχική τους θέση, στα πέριξ του κύκλου.

«Μου χάρισαν στη γιορτή μου δύο άριστα βιβλία».

«Μήπως θυμάσαι συγγραφείς;».

«Το ένα της Μαντάς και το άλλο εκκλησιαστικό. Σπουδαία και τα δύο».

«Το βράδυ δέχομαι τηλεφωνήματα ως τις δέκα το αργότερο. Αυτή είναι η ώρα που χαλαρώνω, κι αν με πάρει κάποιος, είτε μιλήσω σοβαρά είτε αστεία, η χαλάρωσή μου πάει περίπατο».

«Η γυναίκα είναι καθαρή όταν έχει λουσμένα μαλλιά που ευωδιάζουν. Όσα ντους και να κάνεις, αν δεν έχεις φρεσκολουσμένο μαλλί είσαι βρώμικη».

«Είχα αϋπνίες και της έστειλα ένα μύνημα στο Facebook στις πέντε το πρωί. Δεν υπολόγισα βέβαια πως μετά θα με έπαιρνε ξανά ο ύπνος, κι έτσι όταν ξύπνησε στις έξι και μου απάντησε, πετάχτηκα. Με μία ώρα ύπνο είμαι. Αυτό το πράσινο κουμπάκι στο πλάι είναι μεγάλος καταδότης. Λέει πότε είσαι ενεργός, κι αν το ξεχάσεις ανοιχτό σε δείχνει μέσα μέρα νύχτα».

«Έχεις δοκιμάσει μακαρονάδα με σάλτσα σαρδέλα; Χάνεις! Τις σωτάρεις με λίγο σκόρδο στο λάδι, κατεθείαν από την κονσέρβα. Προσθέτεις αλατοπίπερο και φρέσκια ντομάτα, αφήνεις να πάρουν δυο τρεις βράσεις κι έπειτα τις ρίχνεις πάνω στα μακαρόνια. Χωρίς τυρί. Μούρλια!».

«Αύριο έχει γενέθλια η Ιωάννα. Δεν ρωτάμε πόσα κλείνει! Έφτιαξα τυροκαφτερή. Αν θέλετε ελάτε για ουζάκι στο μπαλκόνι, θα τηγανίσω και πατάτες και μπακαλιαράκια. Να πιούμε και τα ουζάκια μας και να της ευχηθούμε. Ας νιώσουμε κι εμείς λίγο πλούσιοι, βρε αδερφέ, ας νιώσουμε λίγο πλούσιοι!». *

Στη μία ώρα ακριβώς – εξήντα λεπτά της ώρας, ούτε ένα λιγότερο – οι βασίλισσες γοργόνες βγαίνουν σιγά σιγά από το νερό. Οι κύριοι ακολουθούν όπως αντέχουν. Μετά από το φουλ πεντάλεπτο ντους με ιαματικό νερό που βράζει ήδη λόγω ζέστης, στρογγυλοκάθονται στον ριγέ θρόνο τους και συνεχίζουν τις συζητήσεις απλώνοντας κρέμα ή λάδι στο χαλαρωμένο δέρμα τους. Αφήνονται στην πρωινό ήλιο με αγαλλίαση και ελευθερία. Τους αρέσει η ζωή, επειδή η ζωή είναι ωραία.

Νιώθουν πολύ καλά, και αυτό φαίνεται από μέτρα μακριά. Σχεδόν σε κολλάνε ευτυχία. Που βρίσκεσαι και αυτό το καλοκαίρι σε μια πλαζ γεμάτη κυρίες με χτενισμένα μαλλιά και μπικίνι περασμένης μόδας. Που και φέτος μπορείς να κρυφακούς τις συνταγές και τα μυστικά που δεν είναι και τόσο μυστικά τους. Που αντιμετωπίζουν τον κόσμο με εκείνο το παλιομοδίτικο τακτ που σου φέρνει δάκρυα νοσταλγίας στα μάτια. Που γεμίζουν τον αέρα με τις φωνές και τα γέλια τους σαν να μην υπάρχει αυτό που λέμε χρόνος. Σαν να μην τον φοβούνται. Σε κάνουν κατά κάποιο τρόπο να μην τον φοβάσαι ούτε συ.

_______
*(Οι διάλογοι είναι αληθινοί. Προϊόν λαθρακρόασης στην πλαζ Λουτρακίου από τις 8 μέχρι τις 9 το πρωί)

φωτο: Στράτος Φουντούλης